Hlín - 01.01.1922, Blaðsíða 40

38
Hlin
enda þótt margar þeirra væru hefðaikonur frá Lundúnum,
sem aldrei höfðu »dýft hendi sinni í kalt vatn«, sem
kallað er.
Eiga þær það þessum dugnaði sínum að þakka, ensku
konurnar, að þær hafa nú að síðustu fengið fult jafn-
rjetti við karlmenn: kosningarrjett og kjörgengi, og
verður ekki annað sagt, en að þær hafi vel til þess unnið.
Vil jeg svo enda þessar línur með bestu óskum til
lesenda »Hlínar« og bið þær og þá, er þessar minn-
ingar lesa, að virða á betri veg, ef jeg skyldi hafa
þreytt þá með of langri ræðu.
Seyðisfirði 24. júlí 1922.
Elisabet Baldvinsdóttir,
frá Þorgerðarstöðuin.
Gestrisni.
Erindi flutt á Hvammstanga 4. júní 1921.
Viðfangsefnin, umtalsefnin eru óteljandi. Spurningin,
hvað á að velja, og svo vandinn að fara með efnið.
það er hægra um að tala, en í að komast, að tala svo
vel fari um víðtækt efni á stuttri stund, vandi fyrir okkur
konur, sem að öðru erum kallaðar hversdaglaga en ræðu-
stólnum, að tala í áheyrn þeirra, sem talsverða æfingu
hafa í þessum efnum. Vona jeg að þeir, og annars þjer
öll, gerið ekki háar kröfur.
Jeg vil þá tala nokkur orð um gestrisni. Það væri ekki
úr vegi, ef takast mætti að skoða það mál á þá sveif,
að heimilinu yrði ávinningur, en gestinum engin skaði,