Hlín - 01.01.1933, Síða 80

78
mín
við af mjer, enda hættir sjálfsagt öll eftirspurn um
þá.
En jeg þarf að lifa þangað til jeg hef gert 3000 pör.
Jeg er nú kominn á seinasta hundraöið.
Vorinngöngudag'inn 1933, Ytra-Hóli í Kaupangssveit,
Eyjafjarðarsýslu.
Sigmmndur Bjarnason.
Sumarmál.
»Sumarhug og sumarþrá
sumar vakna lætur,
sumar í auga, sumar á brá,
sumar við hjartarætur«.
Þetta er sönn vísa, og þó undarlegt sje, jafnsönn,
hvort sem við sumarkomu »Fer um landið ljúfur blær,
Ijós og sólarylur« eða »Stormarnir hvína, stórviðrin
sig skaka, -— hlíðar og balar liuldir eru klaka«.
Það er vissan um að þrátt fyrir alt, sem mönnunum
virðist öfugstreymi, er þó byrjuð hjá okkur íslending-
um hin »glaða, náttlausa tíð«, sem skáldið kveður svo
fagurlega um:
»Því að alt verður hlýtt,
og svo heillandi frítt,
þegar himininn tindrandi vordöggum grætur«.
Sumarþráin er sterk, og hún tekur jafnt til allra
og alls: Vitrasta mannsins og þess, sem fávís er tal-
inn, þess ríka og snauða, fuglsins í loftinu og fræ-
kornsins í moldinni. »Enginn maður er svo andlega
sljór, að hann verði ekki var við áhrif vorsins, og