Hlín - 01.01.1935, Blaðsíða 35
Mn 33
hve górtum árangri þeir virðast hafa náð, þrátt fyrir
erfiða aðstöðu um flest og mikla vöntun á hæfilegxi
undirbúningsmentun stjettarinnar í þessum efnum.
Hagnýtir og listrænir hæfilekar íslenski'a skóla-
baima eru og ótvíræðir og gefa fyrirheit um góðan
árangur í framtíöinni, ef skipulagi verður komið á
kensluna og starfshættir skólanna og aðsfaða bætt.
Langsamlega mestur hluti sýningamiunanna var
handavinna stúlkna. Var þessi þáttur sýningarinnar
allfjölbreyttur, bæði aö efni og vinnuaðferðum og sýn-
ingarmunir yfirleitt vandaðir. — i sýningardeildum
barnaskólanna var frá yngstu telpunum einkum prjón-
les og heklaðir munir, en úr efri bekkjunum auk þess
einkum útsaumur ýmislegur og línsaumur. Eins og að
líkindum lætur, var yfii-leitt mest tækni og allmikil
fjölbreytni í sýningum barnaskóla kaupstaðanna, enda
er þar sjerstök kensla veitt í handavinnu.
Sýning Kvennaskólans í Reykjavík var fjölbreytt og
ytri frágangur mjög vandaður.
Margt var mjög athyglisvert í sýningum ýmsra
sveitaskóla,. bæði heimavistarskóla og farskóla. FjÖl-
breytni og tækni í vinnubrögðum sumra þessara skóla
var meiri en vænta má, þegar athugaðar eru aðstæður
þeirra til kenslunnar og hinn stutti tími, er þeir
starfa á hverjum vetri.
Á sýningu farskólans í Lóni Austur-Skáftafellssýslu
var t. d. bastvinna (handtaska o. fl.), bast- og tága-
vinna (saumaöskjur o. fl.), pappavinna, leirmótun,.
gúmmiskór, prjónles, flos, útsaumur,, gólfmotta úr
snærisfljettum og veínaður.
Þá ber og meira á þjóðlegum gerðum í handavinnu
sveitaskólanna en skólum kaupstaðanna.
Frá Gagnfræðaskólanum á ísafirði var námsskrár-
sýning á handavinnu stúlkna frá barnsaldri til ung-
3