Hlín - 01.01.1935, Blaðsíða 57
Hlín
55
til þess að geta lokað honum jafnfast, um bseði fínt og
gróft band.
41. Þessir »þollar« eru 2, og eru þeir fastir í efri
kjálka vagnsins, en neðri kjálkinn rennur eftir þeim,
upp eða niður, þegar vagninum er lokað eða hann opn-
ast.
42. Sveifin er einskonar vogarstöng, höfð til þess
að vega neðri vagnkjálkann upp, þegar vagninum er
lokað.
44. Borðið er yfir vjelarmöndlinum, liggur það á
listum, en er laust og má taka það upp, þegar vill, t. d.
þegar snúrur eru settar á vjelina.
45. Bitinn heldur vjelinni saman.
46. Þverslárnar halda vagnbrautarvængjunum föst-
um utan um stólinn, sem spóluteinarnir eru í (spólu-
stóllinn eða teinastóllinn).
Önnur nöfn held jeg sjeu auðskilin.
Nafnið »þollur« þykir ef til vill fornlegt,. en jeg
get eigi fundið annað, sem mjer líkar. — »Stýris-
stelpa« er svipað og hlaupastelpa á rokk.
Ef þessi nöfn líka illa, kemur einhver með annað
betra.*
Jón G. Sigw'ðarson.
Spunavjelin mín.
Eftir Alberl Jónsson frá Stórwvölkim.
Heimilisiðnaðarfjelag íslands sendi mjer 1933 við-
urkenningarskjal, sem tilkynti áð jeg sje kósinn heið-
* Það er mjög mikils vert, að góð; íslensk nöfn festist við hin
ágætu verkfæri, spunavjelamar, sem nú eru í notkun í nær-
felt hverjum hreppi á landinu. Ritstj.