Sunna - 01.11.1932, Blaðsíða 19

SUNNA
51
unni. Ég leit til norðurs, og sá þar Ritinn sem risa á verði
við mynni ísafjarðardjúpsins. Augu mín hvörfluðu inn með
fjallgarðinum, og sá ég í mynni Jökulfjarðanna og Bjarnar-
núp; þar inn með ströndinni eru smábýlin á dreif. Svo fyrir
innan sé ég hilla undir Æðey í bláma. Því næst virði ég
Bolungavík fyrir mér. Innst er Ósfjallið hátt og hrikalegt, og
þar með Hólarnir, sem takmarka Bolungavík að austan. Þar
undir Ósfjallinu eru bæirnir, með iðgrænt túnið blómum
skreytt. Þar inn frá er Syðridalur, með grænar hlíðar og
hoppandi smálækjum. Svo kemur Ernirinn hár og tignarlegur,
sem er fyrir miðri Bolungavík, þar undir er Hóll, kirkjustað-
urinn okkar. Svo sé ég Tungufjallið og dalinn þar, Hlíðardal,
það er eins og Tungufjallið skipti honum í tvo. Svo er Trað-
arhyrna og Ófæran, sem takmarka Bolungavík að norðan.
Loks hvílast augu mín á húsaþyrpingunni; það er sem fjör
færist í allt, og reykurinn er víðsvegar að koma upp úr
reykháfunum. Ásgerður Gísladóttur (13 ára) Hollum, Bolungavík.
Mig langar til að hafa bréfaskipti við telpu úr verkalýðs-
stétt, á mínum aldri. Ég er 12 ára og heiti
Margrét Jónsdóttir, Fjarðarstræti 29, Isafirði.
Langdegi — skammdegi.
Er sólin ljómar land og sjó.
og laufin gróa um allan mó
þá kemur æskan öll á kreik
og út vinnu og leik.
En þegar vetrar, verður kalt
og vefur rökkur landið allt
ska stunda nám og stæla þrótt
og steypa dag úr nótt.
A. S.