Sunna - 01.11.1932, Blaðsíða 31

S U N N A
63
Heilabrot.
Getur það verið?
í eftirfarandi greinum er sagt frá ýmsu, sem í fljótu bragði
kann að virðast mjög eðlilegt. Gætið nú að, hvort nokkuð sé
við greinarkornin að athuga, og ef svo reynist, þá segið skýrt
frá, hvað ykkur finnst þar athugavert. (Ritgerð).
1. Tvö systkini voru að þrátta um það, hvort þeirra væri í
meiri metum hjá móður sinni. Til þess að færa sönnur á
það, að móðurinni þætti vænna um telpuna, segir telpan:
»Eg er viss um, að mömmu þykir miklu vænna um mig,
því að í morgun skipti hún einni köku í tvo helminga og
gaf mér stærri partinn en þér hinn«.
2. Strákur nokkur sagði: ]ói er stærri en ég, Kalli er stærri
en Jói og ég er stærri en Kalli.
3. Um daginn mætti ég vel búnum manni, sem þrammaði um
göturnar með hendurnar í buxnavösunum og vingsaði mont-
priki í kring um sig.
4. Menn voru að tala um það, að oft væri það svo, þegar
járnbrautarslys vildu til, að síðasti vagninn í lestinni eyði-
legðist fyrst. Þá sagði einn þeirra: Eg held að það væri
þá ráð að hafa síðasta vagninn ekki með.
5. Maður, sem var að mála að utan hús, féll úr háum stiga
og fótbrotnaði. Enginn var þar nálægt, sem gat hjálpað
honum, svo að hann hljóp eins og fætur toguðu til næsta
læknis. Þaðan fór hann beint heim til sín.
6. Það var barið að dyrum hjá séra Bjarna. Dóttir hans
kemur til dyra. Roskin kona stendur við dyrnar og spyr
hvort séra Bjarni væri heima. Dótlir hans kvað það ekki
vera, en spurði hvort hún gæti ekki skilað neinu. >Jú«,
svaraði konan, »biddu prestinn að líta inn hjá mér ein-
hvern næstu daga«. »Hvar er það og hvað heitið þér?«
spyr dóttir prestsins? »Presturinn þekkir mig svo vel, og