Sunna - 01.12.1932, Blaðsíða 12

76
S U N N A
sjálfsagt síður. Henni fannst það óhæfa, að deyða lítið sak-
laust barn, og það fyrir það eitt, að það átti einhverntíma að
verða konungur. En hvernig gat hún hjálpað honum, hún sem lá
veik í rúminu sínu og var svo máttfarin? Hún sá engin ráð
til þess. Ekki gat hún farið á eftir vitringunum og beðið þá
um að segja ekki afa hennar hvar konungurinn nýfæddi ætti
heima. En hvað hún þráði heitt, að vera orðin heilbrigð. Þá
gæti hún sjálfsagt haft einhver ráð. En það var öðru nær.
Hún, sem hafði legið þarnar í margar vikur, ákaflega veik,
hvernig gat hún nokkurn hlut?
Það var eins og þráin eftir að bjarga barninu gæfi henni
meiri líkamsþrótt. Hún gat ekki fyllilega trúað því, að hún
gæti svona lítið. Og ekki þorði hún að nefna þetta við hitt
fólkið, hver vissi nema það segði Heródesi afa hennar frá
því og það var verr farið en heima setið.
Og það komu tár í augu Eglu, þegar hún sá hve ráðvana
hún var. En allt í einu birti yfir andliti hennar. Eitt gat hún
gert. Hún gat beðið Ouð Abrahams, ísaks og Jakobs um að
hjálpa sér. Hún hafði heyrt talað um, að hann bænheyrði
stundum og hefði komið til hjálpar á undraverðan hátt.
Og Egla litla bað Guð ísraelsþjóðarinnar um að hjálpa sér
til að bjarga nýfædda konunginum, Jesú Kristi, sem afi hennar
ætlaði að deyða. Frh.
Margrct Ivarsdóttir.
Þórgunnur Bjarnardóttir,
Lundi, Grenivík, S.-Þingeyjars.
vill komast í. bréfasamband við Iitla stúlku einhversstaðar á
landinu. Hún er 11 ára gömul, og vill helzt hafa stúlkuna
jafn gamla.