Sunna - 01.01.1933, Blaðsíða 24

120
S U N N A
Yfir Jökulsá (Höf. ieiknaði).
veikir voru. Bræður mínir komu með þeim síðustu, og var
ég kátur, þegar þeir voru komnir í land. Fórum við svo að
hugsa til heimferðar, og létum við farangur bræðra minna
á vagnana, á meðan þeir voru að heilsa kunningjunum.
Lögðum við svo af stað, og reið ég fyrir aftan pabba yfir
Jökulsá, og teymdum við einn vagnhestinn. Mundi bróðir
minn sat á baki einum af vagnhestunum, og Hjörtur teymdi
þann þriðja. Okkur gekk ágætlega yfir Við riðum nokkuð
greitt yfir Sólheimasand, en áðum þegar við komum á gras-
fleti, sem er fyrir vestan Pétursey. Var nú komið bezta veður,
sólskin og smáskúrir. Nú var eins og allt lifnaði við, þegar
veðrið batnaði. Fólk var komið á fætur á Eyjarbæjunum, og
voru konurnar víst farnar að hita morgunkaffið, því að mikið
rauk upp úr strompunum. Hafði ég nú tíma til að virða
fyrir mér landslagið, sem mér þótti mjög fagurt. Fyrir vestan
Eyna er hóll, sem mér var mjög starsýnt á. Hann stendur
langt frá sjálfri Eynni, og er eins og strókur upp í loftið, og
er allur grasi gróinn. Hann heitir Eyjarhóll. Mjög fannst mér
tilkomumikið að sjá Mýrdalsjökul, sem blasti við í norðri, og
teygði snjóhvítan skallann móti sólinni. Fyrir neðan jökulinn
taka við heiðarlönd, háfjöll, dalir og djúp gil, með ótal ám
og lækjum. Fannirnar voru ekki enn bráðnaðar úr fjöllunum.
Stigum við nú á bak hestunum, og héldum austur með
Péturseynni, og að Klifanda, sem er vatnsfall, er rennur fram
af söndunum fyrir austan Pétursey. Kom þá bíll á eftir okkur,
og voru vermenn í honum, sem voru af næstu bæjum í
kringum okkur. Skammt fyrir austan Klifanda eru Hvolseyjar,