Sunna - 01.03.1933, Blaðsíða 3

S U N N A
163
hverju áorkað. Við skulum nefna dæmi. Það eru mörg börn,
sem fara oft í bíó, og vitið þið það, að þau þurfa að eins að
fara tvisvar sinnum sjaldnar á ári í bíó. Þá væru þau búin
að spara saman það, sem þau þyrftu að borga í árstillag til
Slysavarnafélags Islands.
Matthías Þ. Guðmundsson (11 ára), Viðeyjarskóla.
Sund og björgun.
j ;
Sund er íþrótta glæsilegast og hefir svo þótt um langan
aldur. Af tveimur ástæðum hefir íþrótt þessi verið í heiðri
höfð. Er hin fyrri líftrygging sú, er syndum manni er að
íþróttinni, hin síðari hreystin og karlmennskan, sem sundi er
samfara.
Margir kappar, sem getið er um í fornsögunum, voru mestu
sundgarpar. Kjartan Olafsson þreytti kappsund við Ólaf kon-
ung Tryggvason, sem frægt er; Grettir synti í kulda miklum
yfir Reykjasund í Skagafirði, frá Drangey til lands. Sagt er
að Gunnar á Hlíðarenda væri syndur sem selur, Skallagrím-
ur á Borg kafaði eftir allstórum steini og hóf upp í bát sinn
o. s. frv. Lesið um atburði þessa.
íslendingar eru sjómannaþjóð. Og því miður berast margar
sorgarfregnir um drukknanir manna á ýmsum aldri. Það er
almennt álit manna nú, að slysum þessum myndi fækka, ef
flestir landsmenn kynnu sund. Almennur áhugi þjóðarinnar er
því vaknaður á máli þessu. Sundskýli eru reist, sundlaugar
byggðar, sundnámsskeið haldin og sund kennt í ýmsum skól-
um landsins.
Þó munu þeir vera margir, sem ekki eiga kost á að njóta
tilsagnar í sundi, en vilja þó. Flestir munu þó geta lært sund-
tökin hjá einhverjum kunnugum manni. Þegar búið er að læra
sundtökin, er sjálfsagt að nota þær stundir, er gefast, til æfinga.
Byrjendur þurfa að nota sundkút eða kork sér til léttis og