Sunna - 01.03.1933, Blaðsíða 18

178
S U N N A
legu öldur rísa upp úr hafinu. Því verður varla með orðum
lýst, hversu glæsilegt það er, að sjá sjóinn í stórstraumsflóði,
er hann brýtur niður björgin með sínum stóru öldum. Þegar
við svo vorum búnir að leika okkur um stund við báta okkar,
fórum við að veita sjónum meiri athygli, er var svo fagur.
Eftir því sem við horfðum lengur á sjóinn og öldurnar, fór-
um við að færa okkur lengra og lengra út á nesið, sem við
vorum á. Svo varð löngunin mikil, að við gátum ekki setið á
okkur og fórum út á brún á tanganum. Þegar við höfðum
verið þarna um stund, sáum við, hvar alda reis upp úr hafinu,
og allt af fór hún sí-stækkandi, er nær dró. Við urðum mjög
hræddir, en sáum þó, að við höfðum ekki tíma til að forða
okkur og bergið skalf undir fótum okkar. Svafar, Arni og
Lars fóru undir stein, er þar var, en ég var yngstur og hafði
ekki tíma til að forða mér, svo að ég barst með öldunni.
Og er ég var að detta fram af hamrinum, greip Gísli bróðir
minn í mig og bjargaði mér þannig á síðasta augnabliki.
Við vorum allir rennblautir og fórum að þurrka föt okkar í
sólskininu. Síðan héldum við heimleiðis og vorum ekki svona
frakkir lengi á eftir. ]ón H. Á. Johnsen (14 ára).
Óhapp.
Þegar ég var 9 ára, var ég að leika mér sem oftar, ásamt
tveimur systkinum mínum, Ágúst og Sigurveigu. Við lékum
okkur oftast uppi á efstu hæð heima hjá okkur. Við ætluðum
að fara í »bæjarleik« sem oftar. Eg var elztur og var að
bera í bæinn. Það var örmjó brún milli reykháfsins og stiga-
gatsins, og var rétt hægt að ganga þar á milli. Þá varð fyrir
okkur kassi fullur af fullum persilpökkum. liann var nokkuð
þungur og vont að bera hann. Eg ætlaði að fara með hann
norður fyrir reykháfinn og ætlaði að stytta mér leið með því
að fara á milli reykháfsins og stigagatsins. Ég sneri bakinu
að reykháfnum, og var nú opið stigagatið fyrir framan mig.
Þá vildi það óhapp til, að ég missti kassann niður og datt sjálfur
á eftir. Ég var svo heppinn, að kassinn var á undan mér
niður. Ég lenti á kassanum með öxlina. Heyrðist ég þá segja: