Dvöl - 09.12.1934, Blaðsíða 16

16
D V
Ö L
o. dcs. ítm
Kýmnisögur
Kennarinn var gamall piparsveinn
og eftirlætisstarf hans var að kenna
biblíusögur. Ilann kenndi þessa
nánisgrein seint og snemma, þangað
til lærisveinunum tók að leiðast þetta
og ákváðu að gera lionum dálitinn
grikk. Þeir tóku biblíuna hans og
límdu saman nokkur blöð i henni,
einmitt þar sein kennarinn ætlaði að
byrja daginn eftir.
í næsta biblíutíma byrjnði kennarinn
neðarlega á blaðsíðu og fietti síðan
við. Uppltaf ritningargreinarinnar var
um konu Lots en áframhaldið um
örkina. Grcininn hljóðaði þannig:
— Kotta Lots var (flettir við) 300
álna löng, 30 álna broið og bikuð
utan og innan.
Kennarinn sat sem steini lostinn
góða stund. Að lokum sagði hann:
— Nú hefi ég lesið biblíuna i
rneira en 30 ár, en aldrei rekist á
þessa ritningargrein fyrr. Annars sann-
ar þetta hve ógurleg konan getur
veríð.
-- Ukki vil ég láta brenna mig,
sagði kcrlinginn, ég vil láta grafa
mig, eins og ég er vön.
neðan úr Hóla nautaíjósi,
nýttu kvæðið, Bögu-Bósi.
Sést af bögum þessum, að flimt-
ur hefir á legið um faðerni Árna.
Ætla og margir prófast hafa verið
föður að honum. Eigi höfum vér
heyrt þess getið, að prófastur svar-
aði Ara í ljóðum, en upp ól hann
sveininn Áxna og kom honum í
Óli gamh, sem alltaf hafði þótt
nokkuð gott í staupinu, lá nú íyrir
dauðanum, Presturinn var sóttur 1
skyndi, en þegar hann kom að sótt-
ar-sænginni rak. hann strax augun
brennivínsflösku, sem stóð á borði
við rúmið.
— Er þetta nú einasta huggun þín
á þessari alvörustund, Oli minn, spurði
prestur, og benti meö áhyggjusvip
á flöskuna.
— Ónei, prestur góður, sagði Óli,
ég á tvær ákavítisflöskur þarna í
kistunni.
— Anna, þú ert sól iífs míns.
Bros þitt er fagurt cins og morgunroð-
inn og auga þín blá eins og himin-
inn, Við hlið þina mundi ég standast
öll hretviðri lifíns.
— Ileyrðu Ottó, er þetta bónorð
eða vcðurlýsing?
— Ég á alltaf: í stríði með að velja
vinnukonu.
— Nei, hversvegna?
— Ef vinnukonan er ljót, þá er
maðurinn minn aldrei heima, en sé
hún falleg, þá þori ég aldrei út fyrir
liúsdyr.
skóla. Varð hann síðan prestur og
prófastur á Kirkjubæ og var faðir
Sigíúsar prests skálds, er drukkn-
aði í Lagarfljóti. Stefán prófastur
lagði og það ráð á, að Einari Árna-
syni yrði kennt í skóla, er síðan
varð prestur í Sauðanesi, faðir
Stefáns prests á Sauðanesi.
Framhu