Dvöl - 31.03.1935, Blaðsíða 3

81. marz 1035
D V ö L
8
MYNDIN
Eftir A. HUXLEY
„Myndir,u aagði hr. Bigger,
„yður langar til að lita á myndir?
Jú, við nöfum einmitt mjög fjöl-
breitt og amekkleg sýnishorn af
nútíma málaralitt eftir franska og
enska listamenn.11
Ókunni maðurinn bandaði frá
sér hendinni og hristi höfuðið.
„Nei, nei, ég vil ekkert með
nýtizkusniði,“ sagði hann á við-
feldinni norðlenzku. „Ég vil sönn
listaverk, gamlar myndir eftir Rem-
brant og Sir Joshna Reynolds og
aðra slíka.u
„Ágætt“ og hr. Bigger kinkaði
kolli. „Gömlu meistarana. Vitan-
lega höfum við myndir eftir þá,
ekki síður en þá nýju.“
„Svo er mál með vexti,“ sagði
hinn, „að ég er alveg nýbúinn að
kaupa nokkuð stórt hús — herra-
garð,u bætti hann við íbygginn,
Hr. Bigger brosti. Honum geðj-
aðist vel að, hve maðurinn var
hreinskilinn og opinskár og hann
undraðist með sjálfum sér, hvernig
þe3sum náunga hefði getað tekizt
að græða fé. „Herragarð.u Hann
sagði þetta orð alveg dásamlega.
Þessi maður hlaut að hafa unnið
sig upp frá þvf að þræla baki
brotnu og var nú orðinn herragarðs-
eigandi. Saga hans og saga stétt-
anna yfirleitt fólst í hreykni hans
og áherzlu, þegar hann sagði „herra-
garð.“
En hr. Bigger gafst ekki tími
til að hugsa lengur um þetta.
Ókunni maðurinn hélt áfram:
„Þegar maður býr í svona húsi
og lifir við sæmileg efni,u sagði
hann, „verður raaður að eiga nokk-
ur málverk og helzt eftir gömlu
meistarana, sko — Rembrant og
hvað þeir nú heita, allir þessir
gömlu.u
„Auðvitað,u sagði hr. Bigger,
„mynd eftir gamlan meistara bend-
ir á háan sess í mannfélagsstigan-
um.u
„Það er einmitt þáð,“ sagði hinn
og ljómaði allur. „Þarna komið þér
nákvæmlega með það, sem ég
vildi segja u
Hr. Bigger hneigði sig lítið eitt
og brosti. Það var ánægjulegt að
rekast á mann, sem tók smávegis
háð fyrir fyllstu alvöru.
„En auðvitað ætla ég aðeins að
hafa myndir eftir gömlu meistar-
ana niðri — í móttökusalnum.
Það væri allt of mikið af því góða
að hafa þær í svefnherbergjunum
líka.u
„Já, já, allt of mikið,u samsinnti
hr. Bigger.
„Og hún dóttir mín — hún fæst
dálitið við að mála‘u hélt herra-
garðseigandinn áfram. „Og það er
bara anzi laglegt hjá hrnni. Ég
ætla að láta hengja sumar mynd-
irnar hennar upp f svefnherbergin.
Það er þægilegt og sparar manni
myndakaup að hafa listamann á