Dvöl - 21.04.1935, Blaðsíða 14

14
D V ö L
21. apríl 1935
I lystigarðinum
Eftir EUGENE JOFFE.
„Fjandinn hafi lystigarðinn",
sagði ég.
„Það' er >ó eini staðurinn, sem
um er að ræða“, sagði Roy.
„Ég held ég vilji þá heldur
sitja heima“.
„Mér finnst nú ekki að við geta
íarið neitt annað“.
Hæguv andvaxi leið i|‘m götuna
og það byrjaði að rökkva.
„Mér er svo illa við að fara í
lystigarðinn, því þar er svo mik-
Ið af skordýrum, seml skríða á
mann‘.
„Við þurfum ekkert að dvelja
þar“, sagði Roy. „Við verðum
eh ki meira en fimm mínútur að
ganga um garðinn og gæta að
hvort nokkrir eru þar inni. Svo
förum við aftur, ef engir eru
þar“.
„Ég vil að við förum] undir-
eins aftur, enda þótt einhverjir
séu þar.
,Ég skal sjá um það“, sagði
Roy. „Ef einhverjir eru þar, tök-
um við þá með okkur“.
„Já, ég vil alstaðar frekar vera
en í lystigarðinum“.
Við fórum að ganga hraðar. Á
svölum húsanna sat fólkið og
naut svala kvöldloftsins, eftir
heitan sumardag. Það horfði á
okkur Roy ganga framhjá á gang-
stéttinni. Eftir skamma stund
komum við að lystigarðinum. Það
lagði á móti okkur birtu frá ljós-
keri, í gegnum limgirðinguna.
Það dimmdi óðum.
„Hvaða leið eigum við að fara
um garðinn ?“ sagði ég.
„Við göngum allan hringinn'U
Við gengum eftir trjágöngun-
um unz við komum í hinn enda
lystigarðsins. Þar sáum við tvær
stúlkur sitja á bekk.
„Þetta líkar mér“, sagði Roy.
„Þú verður að hafa orðið“,
sagði ég.
Við gengum til stúlknanna og
brostum til þeirra. Þær voru
einkennilegar með nýjar vasabæk-
ur í keltunni og sléttgreitt hár.
„Nei, sælar og blessaðar stúlk-
ur mínar! Eruð þið einar?“
Stúlkurnar litu á okkur sem
snöggvast, en sátu svo kyrrar og
liorfðu framundan sér.
„Það er heldur ekki gott, að þið
séuð einar“.
„Það er heldur ekki gott að við
séum einir“.
„Komið þið nú stúlkur mínar“,
sagði Roy. „Við skulum1 fá okkur
skemmtigöngu. Langar ykkur
ekki til að skemmta ykkur í
kvöld ?“
„Það verður óskaplega gaman
að vera með okkur“, sagði ég.
„Fallegar stúlkur eins og þið,
eigið ekki að vera einar“, sagði
Roy.