Dvöl - 26.05.1935, Blaðsíða 10

10
D V
Ö L
26. maí 1935
stúlka. Ég skal vera ákaflega
góður við þig“.
Hann sá einkennilegt bros um
varir Harðar og Atla og hélt á-
fram:
„0g konan mín verður það
líka. Hún er svo góð við allar
stúlkur, sem ihún hefir. Og stúd-
entinn hérna verður daglegur
gestur í húsinu okkar. Vertu nú
dugleg við konfektið, dísin mín
litla!“
Lögfræðingurinn stóð upp,
sparkaði í Jón Helgason, sem lá
í móki, beygður yfir mosaþúfu
og litaðist síðan um eftir hest-
unum. Svo kallaði hann til Sig-
urðar: „Farðu nú, góði minn, og
lagaðu á hestinum mínum. Það
er að snarast'.
Sigurður tók þegar í stað á
rás.
Fríða stóð upp. „Nú týni ég
ánum og tefst of lengi“, sagði
hún.
Framkvæmdastjórinn stóð einn-
ig á fætur.
„Ekki vil ég orsaka þér neinn
óskunda, æfintýrabamið mitt, og
farðu þá í friði, en hafðu í nesti
þessa munnbita og öskjuna skaltu
sýna föður þínum til marks um
það, að þú hafir fundið farand-
menn, sem heilluðust af ungri
álfastúlku og fundu sannleikann í
nafni þínu, Fríða í Fögruhlíð“.
Hún rétti honum hendina.
„Þakka kærlega fyrir, — og
verið þið nú sælir'.
Hún veifaði hendinni og hljóp
af stað. Þeir horfðu á eftir henni
með hatta og ihúfur í höndunum.
Fríða nam staðar hjá Sigurði,
sem var að girða á Glæsi. „Hvaða
menn eru þetta?“ spurði hún
lágt.
Siggi sagði henni það, og þuldi
allar nafnbætur og titla, sem
honum datt í hug, að gætu átt
við þessa ménn.
„Þetta eru fífl“, hreytti hún út
úr sér.
,,Fríða“, sagði hann. „Þú veizt
ekkert, hvað þú ert að segja“.
Hún kastaði á hann kveðju og
hljóp af stað, en Sigurður leiddi
Glæsi til þeirra félaga, sem Voru
nú að búast til ferðar.
Svo var lagt á heiðina. Fram-
kvæmdastjórinn lék við hvern
sinn fingur og hann kunni ó-
þrjótandi gamansögur til að
segja Sigurði, en á milli hældi
bann honum fyrir dugnað og
þroska og sagði alltaf „ungi vin-
ur“ með stuttu millibili.
Loksins sáu þeir heim að
Ferjubakka.
„Býr harin hér, sá skipherra,
sem flytur yfir Skálafjörð?“
sagði Filippus Arons.
Jón Helgason rétti sig upp með
snöggu viðbragði.
„Hann er enginn skipherra,
heldur bara ferjumaður og bolsi“,
drafaði í honum. „Og mundui
það, að borga honum ekki meira
en taxtakaup, því að hann er
bolsi“.