Dvöl - 01.05.1937, Blaðsíða 12

í 46
hæfði, meðan tjöldin voru dreg-
in til og frá yfir litla lokaða
^lugganum og reynt að láta birt-
una koma að sem beztum not-
um — en það var enginn hægð-
arleikur að fá góða birtu í þetta
lága og skuggalega herbergi.
„Svona, nú alveg kyrr — með-
an ég tel upp að þrjátíu. ..."
Og kraftaverkið var fullkomn-
að.
Starf gamla mannsins hafði
verið gert ódauðlegt: „Nú fá all-
ir að vita, að ég átti tennur, sem
ekki stóðu að baki tönnum ann-
arra manna".
Það voru þessi orð, sem ollu
því, að Daníel og Marion settu
myndina af honum með brosinu
skelfilega á áberandi stað í nýju
stofuna sína. Annars hefði þeim
verið vorkunn, þótt þau hefðu
grafið hana niður í albúmi eða
að minnsta kosti falið hana á bak
við myndina af brúðkaupsgest-
unum, sem stóð á myndaborð-
inu. . . .
,,En hann vildi láta alla sjá
sig“, sagði Daníel.
Og því sáu nágrannarnir það,
sem Gadgett gamli gat aldrei
séð sjálfur, vegna þess að um það
leyti sem prófmyndirnar voru til-
búnar, var hann sokkinn svo
djúpt niður í fortíðina, að hún
hafði lokazt ,yfir höfði hans, en
hvorki nútíðin né framtíðin, með
fyrirheitið um ódauðleik handa-
verka hans, gátu náð niður tii
hans, þar sem hann mókti 1 hálf-
D V ö L
rökkri liðinna daga — daga,
þegar járnbrautirnar voru ekki
enn komnar til Sussex, en póst-
vagninn hossaðist áfram eftir
vegunum umhverfis Lewes. . . .
daga, þegar verkamennirnir
fengu átta krónur um vikuna, og
Mary Gadgett sendi með tárin
í augunum krakkana sína út á
akra í rökkrinu til þess að stela
næpum. . .
Daníel og Marion völdu úr
prófmyndunum og gerðu sér allt
far um að velja þær myndir, sem
þau héldu, að gamli maðurinn
hefði helzt kosið sjálfur. Ennþá
vonuðu þau að hann kynni að
rétta ofurlítið við, áður en öllu
váeri lokið, en um þær mundir,
sem myndirnar voru fullgerðar,
var hann dáinn. Hann hafði fylgt
Ellen sinni eftir og Maríunum
báðum; og litli glugginn á loft-
þunga herberginu stóð nú loks
opinn, því að Gadgett gamli var
svifinn út yfir heiðina, til fundar
við fjárhirðinn mikla.
Þ. G. þýddi.
Læknirinn (við fjörgamla konu);
Hvernig líður yður í dag?
Gamla konan: Ég er heldur lakari.
Bráðum verð eg í faðmi Bclzebúbs.
Læknirinn: Abrahams, ætluðuð þer
víst að segja.
Gamla konan: O, þegar maður
hefir verið ekkja í fjörutíu ár, þá er
nú held <Sg sama, hy«r faðmujpinn er.
/