Dvöl - 01.05.1937, Blaðsíða 23

D V Ö L
157
hlaupa og krafsa eftir hverri lyng-
bólu, sem teygði sig upp úr klak-
anum eða bældi sig undir frerum
og lausamjöll.
Og árin liðu, ýmist löng eða
stutt, mild eða hörð. Þorvaldur
vistaðist áfram í Ljósadal, gekk á
beitarhúsin í harðindum vetrarins,
en græddi hvamminn sinn í frí-
stundum vors og sumars. Á fáum
árum reis upp tignarlegur skógur
í Ljósahvammi, þar sem líta mátti
bjarkir og reynitré og runnagróð-
ur ýmsan af íslenzkum stofni, auk
nokkurra tegunda útlendra. Og í
skjóli þessa blómaskrúð með öllum
regnbogans litum. Það var al-
mannarómur að guði lífsins og
ljóssins væri betur þjónað á þess-
um stað heldur en við rykfallnar
gráturnar í Valshamrakirkju.
Þetta var sannarlega heilagur
staður.
—:------Nú er hljótt yfir Ljósa-
hvammi. Regnið drýpur af grein-
um trjánna — fagnaðartár yfir
nýju vori ? Eða vitið þið, reynir og
björk og fjallafura, hvað gerzt
hefir seinustu dagana? Skilduð þið
bænir og stunur verndara ykkar,
þegar hann lá hér á meðal ykkar
í andarslitrunum, f jarri mannlegri
hjúkrun? Var hann ekki sæll á
þeirri stundu með samúð ykkar að
baki og vonir eilífðarinnar fram-
undan ? — Og hvað býr í huga þér,
þröstur minn litli, sem svo fagur-
lega stilltir hörpu þína meðan sól-
in skein, en drúpir nú þögull í
toppgreinum reynikóngsins ? Sakn-
arðu vinar í stað, þar sem enginn
réttir út hönd sína og tístir á móti
þér í samúðarkenndum fögnuði?
Og hvers muntu vænta, þú dökk-
brúna mold, sem þrútnar við glóð-
volgan regnstrauminn, eins og hið
lífsþyrsta brjóst við innstreymi
ástarinnar? Finnst þér biðin
ónotalöng eftir snertingu fræsins
og neikvæður ylur hinnar bleik-
fölu laufsængur?
Hví drúpir þú svo einmana,
Ljósahvammur ?
Ég opna hliðið og hvísla þess-
um orðum af klökkum og biðjandi
hug: Hann fól mér að annast þig.
Gamla konan á strætinu
Ég sé þig ganga á strætinu
með stirðnað fjör í spori,
og styðja þig við göngustaf
á lífsins hálu braut.
Á veðurbarið andlit þitt
er letur skortsins skrifað,
er skapaðist við erfiðleika
og margra ára þraut.
Þú ert sem einhver draumsýn
eða óskiljanleg gáta,
þótt útlit þitt og framkoma
minni á galdranorn.
Þú röltir þennan seinagang
með dulinn liarm í hjarta
og hverfur loksins sýnum
— við næsta götuhorn.
Helgi /Sæmundsson
• Vestmannaeyjum