Dvöl - 01.09.1937, Blaðsíða 57

D V ö L
319
verið unnið af mannahöndum eingöngu
og er það niikið verk og erfitt. í
Bandaríkjunu n stunda það eingöngu
svartir menn, enda voru þeir í upp-
liafi fluttir þangað í þeim tilgangi.
Pað er búist við að áhald þetta geti
hafl mjög alvarlegar afleiðingar á at-
vinnumál í bómullarhéruðum Banda-
ríkjanna.
Fiskveiðar Norðmanna við
Svalbarða.
Tvö síðustu skjpin, er stunduðu veið-
ar við Svalbarða, komu heim til Nor-
tegs i miðjum september. Yoru l)au
með 72 smál. af söltuðum fiski og 1 V'i
smál. af nýju heilagfiski, aflinn alls
talinn 20 þús. kr. virði. Af fiskitoum
voru aðeins liðlega 100 kg. ýsa. Það
er lítið um hana við Svalbarða. Alls
haía Norðmenn veitt í ár við Sval-
barða og Bjarnarey á línu og í smá-
botnvörpur 2525 smál. af saltfiski og
93 smálestir af heilagfiski. Aflinn er
nokkuð minni en í fyrra, hann var þá
4100 smál. af saltfiski og 112 smál. af
heilagfiski.
Krýning Bretakonungs
var einhver mesti heimsviðburður
maímánaðar 1937. Benda má enskules-
andi fólki á bók um krýninguna: „Cö-
ronation Commentary eftir Geoffrey
Ætli Eva Eigi sök á því?
Ef þú ert rétt skapaður, hefir þú
'tólf rif í 'hvorri síðu. Það er þó all-
titt, að menn hafi 11—13 rif í annari
siðu.
Undir yíirboröi vitundarinnar.
Frh- ; if bls. 310.
þess að sporna við því. „Lágar,
saurugar og dónalegar." Einkenni-
legt, hvernig þessi orð komu fyrir
aftur og aftur. Næstum alveg
óbreytt. Og alltaf sögð sem vörn
fyrir einhvern annan, áþreifanlegt
dæmi um yfirfærslu eigin galla á
herðar annara. Þetta síðasta, þessi
ákveðna mótstaða gegn öllum
spurningum, þessi skoðun, að
læknirinn væri að ,,hnýsast“ í hagi
sjúklingsins. En hvað það var al-
gegnt og gamalkunnugt. Hann
óskaði þess með sjálfum sér, að
hann hefði hraðritað þessa rök-
semdafærslu, sem flutt hafði verið
til varnar fyrir málstað frú Ben-
son. Því nær fullkominn samruni
við aðra persónu, í því skyni að
réttlæta sjálfan sig með hana að
millilið.
Hann dró með blýantinum síð-
ustu línurnar inn í miðju hrings-
ins á blaðinu. Nú var „sjúkdóms-
saga“ frú Benson fullgerð. Eftir
var aðeins að fá hana til þess að
viðurkenna söguna. Hann leit upp.
Allt í einu varð honum ljóst, að
það var ekki frú Benson, sem hann
var að tala við.
Þórariim Guðnason
þýddi.
Þingmaðurinn: Á þingfundinum í
gær bjargaði ég bæði heill og sóma
þjóðarinnar úr hættu.
Vinurinn: Jæja, mættirðu ekki?