Dvöl - 01.11.1937, Blaðsíða 3
GEIRÞRÚÐUR------------
Eftir Aino Kallas
1.
Vorið 1710, þegar Norðurlanda-
ófriðurinn mikli hafði staðið í
nokkur ár, settust Rússarnir um
Riga. Þá um vorið barst ógurlega
mannskæð farsótt, sem kölluð var
Svartidauði, frá meginlandinu til
eyjanna, fyrst til Dagö, svo til
Ösel, þaðan yfir sundið til Mohn,
og að lokum um haustið til hinn-
ar afskekktu eyjar Runö.
Margar sagnir eru til um það,
hvernig drepsóttin hafi komizt til
eyjanna. Fiskimenn í Dagö tóku
kvöld nokkurt eftir því, að óþekkt
og undarlegt skip hafði varpað
akkerum úti fyrir höfninn'i í Helt-
ermaa. Þeir báru ráð sín saman
og urðu ásáttir um að róa út að
skipinu með vatn og vistir. Þegar
þeir nálguðust það, sáu þeir, að
það var algerlega mannlaust, á þil-
farinu var engin hreyfing og segl-
búnaður allur var á ringulreið.
Þeir voru í þann veginn að snúa
til lands við svo búið, þegar dá-
lítill stráklingur, í gráum fötum,
á að gizka hálft annað fet á hæð,
skauzt upp úr lestinni og hoppaði
niður í bátinn. Þeir köstuðu hon-
um hvað eftir annað fyrir borð, en
alltaf vippaði hann sér upp í bát-
inn aftur. En þegar þeir komu til
strandar, hvarf hann þeim sam-
stundis inn í skógarrunn, og þá
virtist þeim hann vera í þýzkuin
klæðnaði, hafa þríhyrndan hatt á
liöfði og sta,f í hendi. Þá spennti
elzti bátverjinn greipar, og þeir
fylltust allir hrollkaldri skelfingu,
því að nú vissu þeir, að drepsótt-
in var komin til eyjarinnar. Dag-
inn eftir var annar hver maður j
Heltermaa liðið lík.