Dvöl - 01.10.1941, Blaðsíða 12

250
D VÖL
þar nyrðra. Fönn hefur hlaðist á
hájökulinn, meiri en sumarið náði
að bræða. Eftir nokkur ár kemur
þetta fram á skriðjöklunum: Þeir
færast í aukana.
Úr Drangajökli koma margir
skriðjöklar niður í dali og dala-
botna, en þrír eru mestir: í Kalda-
lóni, Leirufirði og Reykjarfirði á
Hornströndum. Allir þessir jöklar
hafa færst fram síðustu árin.
í vor skrifaði Hallgrimur Jóns-
son bóndi á Dynjanda mér, að jök-
ullinn í Leirufirði brytist ákaft
fram og heyrðust þaðan gífurlegir
jökulbrestir heim að Dynjanda.
Fjarlægðin er um 10 km. Mér var
forvitni á að sjá jökul í framrás,
því satt að segja hafði ég aldrei
átt þess kost áður, að heitið gæti.
Leirufjörður er einn af Jökul-
fjörðunum. Svo heitir einu nafni
fjarðaklasi mikill, sem skerst inn
úr ísafjarðardjúpi norðan Snæ-
fjallastrandar og Bjarnarnúps.
Leirufjörður endar h. u. b. á móts
við Unaðsdal á sunnanverðri Snæ-
fjallaströnd. Heitir fjallvegurinn
þar á milli Dalsheiði. — Frá botni
Leirufjarðar gengur stuttur dalur
upp að Drangajökli. Jökulsá all-
mikil fellur eftir dalnum og er
venjulega nefnd ósinn eða jökul-
áin, en ætti eftir venjulegum ör-
nefnareglum að heita Leirá, enda
er hún leirug. Hún hefir fyllt upp
fjarðarbotninn, og er þar útfiri
mikið. Upp af firðinum eru lágir
og votlendir óshólmar og starar-
flæmi. Þar er reiðingsrista allmikil
og góð. Er mjög eftir því efni sótzt
til skjóls og einangrunar á síðari
árum.
í hlíðinni norðan við dalinn er
eyðibýli, sem Leirá heitir og var í
byggð fram yfir aldamót. Lítil
bergvatnsá rennur þar með hlíð-
inni fyrir neðan túnið. Það er get-
gáta mín, að forðum hafi þarna
verið farvegur jökulárinnar. Síðan
bylti hún sér að suðurhlíð dalsins.
Bergvatnslækurinn, sem eftir varð
í farveginum,hélt nafninu Leirá,en
jökuláin glataði því. Þetta er þver-
öfugt við það, sem varð í Fljóts-
hlíðinni, þegar hluti af Markar-
fljóti lagðist í farveg bergvatnsár-
innar Þverár, og fékk nafn hennar.
Ég var staddur á ísafirði sunnu-
daginn 27. júlí í sumar. Þaðan hélt
ég með litlum vélbát fyrir Bjarnar-
núp til Grunnavíkur. Þegar bátur-
inn nálgaðist lendingu sá ég, að
þar var komin myndarleg báta-
bryggja, sem ekki var þar áður.
Þessa bryggju hafði Jónmundur
prestur steypt í vor með sveitung-
um sínum og hvergi hlíft sér. Hann
stóð sjálfur á bryggjunni og var
stoltur af verki sínu. Enda má
hann það.
Grunnavík er framfarabyggð.
Útræði er þar ágætt. Bæði sjósókn
og ræktun á landi fer vaxandi með
ári hverju.
í Grunnavík var staddur Hall-
grímur Jónsson, bóndi að Dynj-
anda. Ég varð honum samferða
yfir Staðarheiði, heim að Dynj-
anda, sem stendur innarlega við