Dvöl - 11.11.1934, Blaðsíða 11

11. nóv. 1934
Ö L
11
D V
haginn, rennislétt óg grösúg flat-
neskja með volgum laugum. Hann
er ein af þessum óvœntu og æfin-
týralegu gróðúreyjum öræfanna,
sem vafalaust hafa gefið þjóð-
trúnni á ókunna dali og útilegu-
mannabyggðir byr undir vængi.
■Upp af Nauthaga er bratt og
fagurt kistumyndað fell fram-
undan jöklinum. Hefir það verið
nefnt ólafsfell á síðari árum, eft-
ir ólafi bónda Bergssyni frá
Skriðufelli í Þjórsárdal, en hann
er manna kunnugastur á þessum
slóðum.
Austan við Ólafsfell er all-
breiður og brattur skriðjökull.
Undan eystra horni hans fellur
allmikil kvísl vestur með jökul-
sporðinum og síðan til suðvesturs
í Miklukvísl. Jökulinn má nefna
Nauthagajökul.
Austan við'Nauthagajökul er
kollótt móbergsfell, sem mætti
nefna Hjartafell eftir löguninni.
Skilur það Nauthagajökulinn frá
hinum mikla Vestra-Arnarfells-
jökli eða Múlajökli, sem skagar
langt fram á láglendið og fletzt
út líkt og Skeiðarárjökull. Und-
an þessum jöklifalla margarsmá-
kvíslar, sem einu nafni kallast
Múlakvíslar. Ur austurkverk
hans fellur Arnarfellskvísl ein,
en sandar víðir og vatnaflaumur
er fram af Arnarfelli. Þessi vest-
asta kvísl kvað eiga. upptök í jök-
ullóni eða „keri“ uppi í jökuljaðri
vestan við Arnarfell. Oftast er
kerið fullt af vatni og byltast þá
i því stórir ísjakar, en stundum
er það tómt og hefir þá vatnið
„hlaupið“ í Arnarfellskvíslina.
Framan við vestari Arnarfells-
jökulinn eru öldur miklar, sum-
staðar með stórum hólum. Yztu
öldurnar eru grónar óvenjulega
fjölbreyttum og stórvöxnum
gróðri. Einkum ber mikið á
hvönninni, svo hestarnir vaða
hana í miðjar síður. Þessar gróð-
uröldur heita Múlar. Þegar nær
dregur jökli eru stórar öldur úr
jökulruðningi, en löng kolmórauð
lón á milli. Er því örðugt að kom-
ast að jöklinum fyrir vatni og
aurbleytu.
Jökulmerki voru sett á nokkr-
um stöðum framan við jökul-
sporðinn. Samkvæmt mælingum,
sem Eiríkur bóndi í Steinsholti
gerði fyrir mig í f járleitum haust-
ið 1933, hafði jökullinn stytzt um
80—200 m. frá sumrinu áður.
H ú n : Hvernig fórst þú áð
vita að mig dreymdi að Ámi vaéri
að biðja mín? r.
H a n n : Þú sem hrópaðir „Já“
upp úr svefninum minnst tutt-
ugu sinnum!
Presturinn: í dag hefi ég,
kcsri vinur, gert sjö manns ham-
ingjusama.
— Svo?
— Já, Ég.hefi gift þrenn hjón.
— Ekki eru það nú nema sex.
r___Heldurðu að ég hafi gert
það fyrir ekki neitt?