Dvöl - 03.03.1935, Blaðsíða 11
3. marz 1935
D V Ö L
11
Höll Lúðvíks 14. og skemmtigarðurinn i Versölum.
Hér er ekki lágt undir loft
eins og tíðkast í g’ömlum bygg-
ingum. I-Iér eru stórir salir, sem
eru 12—13 metrar á hæð, og tek-
ur hver stærðarsalurinn við eftir
annan, kenndir við Díönu, Venus,
Appollo, Merkúr, Marz o. s. frv.
Langmesta athygli vekur þó
Spegilsalurinn. Hann er 220 feta
langur, 30 feta breiður og 40 fet
á hæð. Þegar gengið er eftir hon-
um' endilöngum, er allur veggur-
inn til annarar hliðarinnar einn
spegill, en á hina hliðina stórir
gluggar, sem snúa út að einhverj-
um fegursta og indælasta
skemmtigarði, sem til er. 1 hon-
um skiftast á tignarlegir gos-
brurinar, tærar tjarnir, grænir
vellir, blómabeð, runnar, há tré,
niargskonar myndastyttur og
listaverk. Hér, í hinum víðáttu-
mikla garði fram undan gluggun-
um í Spegilsalnum í höll Lúðvíks
14., er flest það samankomið, sem
listrænn mannsandinn og náttúr-
an 1 félági geta framleitt, þegar
ekkert er tilsparað.
Héðan úr gluggum Spegilsalsins
er heillandi útsýni yfir listigarð-
inn. En þó áð dásamlegt sé að
vera hér í Spegilsalnum, þá er a.
m. k. annar salur skammt frá
miklu stærri og hann allur skar-
aður gömlum listaverkum frá
ýztu dyrum' til innsta gafls, frá
gólfi til lofts, nokkurskonar lista-
og frægðarsaga liðinna alda, frá
tíð Lúðvíkanna.
Ennþá standa herbergin eins og
þau voru á tíð þeirra, með sömu
íburðarmiklu húsgögnunum, —