Melkorka - 01.12.1946, Blaðsíða 5
MELKORICA
TÍMARIT KVENNA
Ritstjóri:
RANNVEIG KRISTJÁNSDÓTTIR
Ritnefnd: Þóra Vigjásdóttir ■ Valgerður Briem • Petrína Jakobsson
2. hefti . Desember 1946 . 3. árgangur
HRYGGILEGAR HLIÐSTÆÐUR
Ejtir Rannveigu Kristjánsdóttur
í upphafi hernámsins settist hér nefnd á rök-
stóla til þess að' athuga siðferði íslenzkra kvenna.
Nefnd þessi skilaði áliti og mátti af því ráða, að
um það bil fimmta hver kona í Reykjavík um-
gengist erlenda hermenn á óviðeigandi hátt. Hug-
tök voru þó ekki nákvæmlega skilgreind að því er
mig minnir. En hinir erlendu hermenn höfðu orð
á því, að þær konur hérlendar, er örlátastar voru
á blíðu sína, væru öðru vísi en erlendar að því
leyti, að þær kynnu ekki við að taka neina þóknun
fyrir. íslenzkir karlmenn hafa keppzt við að for-
dæma þessar konur og um þær hafa margir dálk-
ar verið skrifaðir í blöðin. Eg er ekki að segja,
að þau skrif hafi verið ástæðulaus. Þó margar
stúlkur hafi hitt heiðarlegan amerískan eða brezk-
an hermann, orðið ástfangnar og gifzt honum,
hafa þó hinar verið fleiri, sem leiddar hafa verið
út í taumlaust skemmtanalíf og lausung. Flestar
hafa þessar stúlkur verið kornungar.
Ungar stúlkur dást að hetjum. Bandaríkjamenn
kunna að skjóta úr byssu og stríða, en það kunna
íslendingar ekki. Og svo hafa stúlkurnar alltaf
vitað að þetta er „voldug vinaþjóð“.
Það eru til miklir peningar í Bandaríkjunum
og það er alltaf gott að vera í skini hinna ríku.
Hver veit nema myndarlegur hermaður gefi ungri
stúlku skartgrip.
Og svo eru þetta tungumjúkir menn. Sextán ára
stúlka, sem aldrei hefur heyrt annað en hálfkær-
ingslega gagnrýni um útlit sitt og framkomu,
verður frá sér numin af hamingju, ef velklæddur
hermaður segir að hún sé falleg kona, og hún
kann ekki við að neita honum um neitt, því hún
vill ekki móðga svona göfugan mann.
Það er alkunna að kynhrif koma skynsemdar-
fólki oft til þess að haga sér eins og það væri mið-
ur sín. Eg áfellist ekki hinar ungu stúlkur, því þær
eru flestar aldar upp við þá hugsun að fyrst beri
konunni að reyna að geðjast karlmönnunum, en
menntun og starf sé aukaatriði.
Það er vitað að konur ráða engu um utanríkis-
pólitík Islands, en þeim mun undarlegra er það
að heilir og hálfir þingflokkar skuli byggja rök
fyrir afstöðu sinni til samninga við Bandaríkin á
sömu siðfræði og 16 ára „ástandsdama“.
í fyrra voru uppi raddir um að leigja eða selja
land undir herstöðvar til 100 ára. í ár veita 32
þingmenn sömu þjóð, sem í fyrra fór fram á her-
stöðvar, sérstök réttindi umfram aðrar þjóðir á
hernaðarflugvelli í Keflavík, en þeir „kunna ekki
við að taka neitt fyrir það.“ Þeir þykjast vera að
semja, en samningurinn tryggir íslandi ekkert,
sem ekki er áður tryggt með samningi.
Bandaríkj amenn eiga kjarnorkusprengju. Þing-
MELKORKA
37