Melkorka - 01.04.1951, Síða 13
Hvenœr höfum við konur þann sið að
fleygja ullinni i ýmsar áttir, þó að lagðarnir
séu ekki allir einsf Aldrei, við leggjum þá
alla saman i lárinn, kembum þá og sþinn-
um og vefum úr þeim voð, sem verða mœtti
efni i hátiðaklœði handa fólkinu í Hellas.
Þið sþyrjið, hvers vegtia við séum að
skipta okkur af stríðinu?
Það skal ég segja ykkur, heimskir menn.
Á okkur konunum hvílir striðið með tvö-
földum þunga.
í fyrsta lagi: þið takið börnin, sem við
höfum borið og fcett og leiðið þau til slátr-
unar í stríðinu ykltar rétt eins og þau vœru
skynlausar skepnur.
í öðru lagi: meðan við konurnar erum
ungar œttum við að fá að njóta mannsins,
sem við unnum.
En þið takið hann og sendið hann i stríð-
ið ykkar.
En stúlkurnar bíða og blikna einmana
lieima.
Það er að þakka striði ykkar karlmann-
anna.
Farið nú til karlmannanna i bcenum og
segið þeim frá mér:
Við honur verðum hér! Og við munum
ekki koma aftur til heimila okkar, fyrr en
eiginmenn okkar koma sjálfir að sœkja okk-
ur. Og ef þeir koma ekki með friðinn, mun
þessum hliðum ekki verða upp lokið.
K. P. þ\ddi.
GABRIELA MISTRAL
Eftir MálfriÖi Einarsdóttur
Gabriela Mistral fæddist í bæ, sem heitir
Vicuna, og er í dalnum Elqui í norðurhluta
Chile, 7. apríl 1889. Hið rétta nafn hennar
er Lucila Godoy Alcayaga.
Faðir hennar var Jerónimó Godoy Villa-
nueva, sonur ísabellu Villanueva, en hún
var mjög óvenjuleg kona og ekki við alþýðu-
skap, bjó út af lyrir sig, yrti ekki á nokkurn
mann og svaraði engum. Á stjörnubjörtum
nóttum að sumri lil rauf hún liina árlöngu
þögn og birtist þá í líki innblásinnar völvu
og sagði fyrir óorðna hluti, sem hún Jróttist
lesa í stjörnunum. Enn fer orð af spásögn-
um hennar í dalnum Elqui og livert manns-
barn kannast við nafn hennar. Faðir Gabri-
elu Mistral var vel viti borinn. Hann var
talandi skáld og mælti af munni fram við
ýmis hátíðleg tækifæri kvæði sín um leið og
hann orti þau. Menntun sína hafði hann
fengið í kennaraskóla í La Serena. Hann var
vel að sér í latínu. Á dauðastundinni söng
hann Lofsöngva heilagrar meyjar á frönsku.
Móðir Gabrielu Mistral var óvenjulega
fríð, ómannblendin, vinsæl og miklum
mannkostum búin. Hún liét Petroníla Al-
cayaga og dó árið 1929, og er hennar minnzt
sem mikilhæfrar og gáfaðrar gæðakonu.
Nokkrum árum fyrir dauða sinn var hún
beðin að segja eitthvað frá barnæsku þeirr-
ar konu, er síðar var kölluð „kjördóttir
Ameríku“. Hún svaraði og brosti við: „Olt
hljóp Lucila úr fangi mínu út í garðinn og
þar fann ég hana þegjandi og íhugandi fyr-
ir framan blómstrandi möndlutré. Olt kom
ég að henni, er hún var að tala alúðlega við
fuglana og blómin.“
Skáldkonan ólst upp i sveit, og hún var
tæplega af barnsaldri, er hún tók við starfi
föður síns, barnakennslunni, án þess að
hafa fengið þann undirbúning, sem til þess
er talinn þurfa. Seinna segir hún svo í við-
tali við dagblaðið L’Amerique Latine í
París: „Ég ólst upp í sveit þangað lil ég var
12 ára. Sveitalífið er mér ennþá eiginlegt og
MELKORKA
11