Melkorka - 01.04.1951, Blaðsíða 17
Kunnur ritstjóri, Federico de Onís, segir
svo um Gabrielu Mistral: „Henni er allt,
sjálfrátt sem ósjálfrátt vel gefið og ltverju
einu, sem hún snertir við, breytir hún í
merkilega hluti.“
Það er sem henni fylgi hljóðleiki og ró
aldanna, rödd hennar er tregafull og fjar-
ræn, undarlega blandin hörkn og sætleik.
Beiskjusvipur varanna breytist skyndilega í
fegursta bros. Hún hefur ríkar tilfinningar
og er stórbrotinn persónuleiki. Og er hún
hafði breytt í Ijóð örvinglun sinni — helgaði
hún líf sitt barnauppeldi, aðstoð við fátæka
og spönsku þjóðina. — Árið 1945 var Ga-
brielu Mistral úthlutað bókmenntaverð-
launum Nóbels.
SUMARDAGAR í SLÓVAKÍU
Eftir Sigriði Helggdóttur
Það var einhvern tímann löngu áður en
ég fór til Slóvakíu, að ég átti tal við Slóvaka
einn, sem var dálítið gramur ylir þekkingar-
leysi útlendinga á föðurlandi sínu. Hann
sagði, að sér virtust allflestir útlendingar,
er hann hefði kynnzt, haldnir þeirri mein-
loku, að í Slóvakíu gerði fólk lítið sem ekk-
ert annað Irá morgni til kvölds en spóka sig
í iðgrænum hlíðum Tatrafjalla í litfögrum
íburðarmiklum þjóðbúningum syngjandi
angurvær þjóðlög, sem það ætti mestu ókjör
af, sér til afþreyingar. Þeir, sem væru ofur-
lítið fróðari, vissu ennfremur, að í landinu
væri mikið af ævagömlum kastalamúrum,
sem hrópuðu til vegfarenda um frægð og
veldi liðinna alda. Það væri sem sagt ekki
amalegt að lifa í landinu því. Sveitasælan
alveg óþrjótandi. Ég man ekki eftir því, að
nokkur viðstaddra liafi andmælt orðum
hans. Við vissum víst l'lest upp á okkur
sökina.
En svo fór, að þegar ég kom til Bratislava,
höfuðborgar Slóvakíu, einn sólbjartan sum-
ardag í byrjun júlí, þá hélt ég í fyrstu, að
jressar hugmyndir, sent Slóvakinn hafði lát-
ið sér svo annt um að hrekja, væru kannski
ekki svo fjarri sanni. Þetta var í miðri viku,
og ég hafði búizt við að sjá fólk önnum kaf-
ið við framkvæmd fyrstu fimm ára áætlun-
U7ig stúlka i Slóvakiu
ar sinnar. Þess í stað blöstu við mér því sem
næst mannlausar götur og torg, harðlokaðar
verzlanir, og er ég ætlaði að hafa uppi á
MELKORKA
15