Melkorka - 01.10.1951, Blaðsíða 10
til Berlínar, og voru meðt okkur allan tím-
ann, sem mótið stóð yfir. nn ■; -
Frá Warnemunde fórum við rakleitt til
Berlínar og komum þangað um kl. 9 árdeg-
is sunnudaginn 5. ágúst, sama dag og mótið
var sett. Á járnbrautarstöðinni fór fram
móttökuathöfn. Voru ræður haldnar og við
boðin velkomin og þátttöku okkar í alheims-
friðarmótinu fagnað innilega, en Ólafur
Jensson hafði orð fyrir okkur íslendingun-
um. Á járnbrautarstöðinni biðu okkar sér-
stakir vagnar, sem fluttu okkur þangað, sem
við bjuggum meðan við dvöldum í Berlín.
Þegar þangað kom, urðum við að hafa hrað-
ann á að hafa fataskipti, áður en við mætt-
um í sameiginlegri skrúðgöngu allra þátt-
tökuríkjanna. Fimm af okkur íslenzku
stúlkunum vorum í þjóðbúningum og
vöktu þeir mikla athygli. Skammt fyrir utan
Walter-Ulbricht-leikvanginn, þar sem mót-
ið var sett, söfnuðust erlendu sendinefnd-
irnar saman, en gengu síðan í skipulagðri
röð inn á völlinn, þar sem þýzku gestgjaf-
arnir voru áhorfendur og fögnuðu ákaft
hinni glæsilegu skrúðgöngu æskufólks alls-
staðar að úr heiminum riieð ólíkar lífsskoð-
anir, ,en einliuga um kröfuna um frið.
Eftir setninguna horfðum við á Þjóðverj-
ana sýna fjöldaleikfimi, sem líktist mest
dansi. Það var svo stórkostlegt, að ég hef
aldrei séð neitt því líkt. Síðan fór fram
knattspyrnukeppni milli rússneska liðsins
Dynamo og úrvals úr Austur-Þýzkalandi,
sem lauk með sigri Dynarno. Setningarat-
liöfnin var öll hin virðulegasta og var auð-
séð, að mikið starf hefur legið í að skipu-
leggja þátttöku hinna mörgu ríkja svo vel
og nákvæmlega, senr raun bar vitni um.
Meðan við dvöldum í Berlín, sáum við
iðulega ýmsar menjar stríðsins, svo sem
húsarústir og aðrar eyðileggingar, og fannst
mér, að ég skildi þá fyrst hvað styrjöld er í
raun og veru. Jafnframt gat ég ekki annað
en dáðst að þeim eldmóði, sem einkenndi
austur-þýzka æskulýðinn í endurreisnar-
starfinu og bjartsýnni trú hans á framgang
þess máls, sem þetta mót var lielgað: Al-
heimsfrið.
Sigurbjörg Guðlaugsdóttir.
UNG LISTAKONA
Viðtal við Erlu fsleifsdóttur
í hópi hinna mörgu íslenzku lista- og
menntamanna, sem lagt hafa leið sína til
Parísar síðustu árin er Erla ísleifsdóttir, ung
listakona. Ffún hefur lagt stund á högg-
myndalist og dvalið í Englandi og nú um
eins árs skeið í París.
„París er ein fegursta borg Evrópu —
borg lista — glaðværðar — borg tízkunnar —
hún er einnig borg örbirgðar og niður-
níðslu, en þangað liggja enn allar leiðir eins
og sagt var um Róm.“
Eitthvað á þessa leið kemst ungfrú Erla að
orði er við sitjum og röbbum saman og ég
spyr frétta að þjóðlegum sið.
Það er önnur islenzk stúlka við högg-
myndanám i París?
Já, Gerður Helgadóttir. Hún hafði sjálf-
stæða sýningu á verkum sínum í júlí í sum-
ar, var sýningin skemmtileg og bar vott um
dugnað þessarar efnilegu listakonu. Að öllu
forfallalausu mun liún halda sjálfstæða sýn-
ingu hér heima í haust og geta menn þá
dæmt um sjálfir og kunna vonandi að meta
list hennar. Guðmundur Elíasson stundar
36
MELKORK.A