Melkorka - 01.10.1951, Blaðsíða 11

Erla
ísleifsdóttir
einnig nám í þessari listgrein og sýndi
mynd á stórri samsýningu listamanna í maí
í vor, en þar átti Gerður einnig mynd.
Og þú sjálf?
Ég sýndi aðeins á sýningu listaskólans,
sem ég var á. Ég átti tvær myndir þar: Konu
með reiðhjól og stúlkumynd. Dómarnir um
sýninguna voru góðir og ríkið keypti 4
myndir og sýnir það áhuga Frakka og um
leið stjórnarvaldanna fyrir allri list, að hika
ekki við að kaupa verk nemenda frá ólík-
ustu löndum. En listamenn alls staðar að úr
heiminum koma til Parísar, til að sýna verk
sín eða kynna sér nýjungar í listum, og nem-
endur í listum flykkjast að til að læra af
meisturunum, jafnt þeirn gömlu sem þeim
nýju, og nemendur hafa aðgang að fjölda af
ágætum listasöfnum, sem er skóli út af fyrir
sig. Og það eru þessir listanemendur sem
setja sinn svip á ýmsa hluti borgarinnar.
Svip glaðværðar og félagsanda. Ég vil lialda
því fram að veigamikill þáttur í öllu list-
námi er kynningin við nemendur alls stað-
ar að úr heiminum. Á skólanum þar sem ég
stundaði nám var námsfólk frá Indlandi,
Kína, Afríku, Norðurlöndum, Ameríku, yf-
irleitt alls staðar frá, því París er í dag eins
og hún hefur verið í gegnum aldirnar, lista-
bærinn þar sem andi hinnar beztu listar
svífur yfir vötnunum.
Er ckki dýrt að stunda nám í Frakk-
landi?
Það er orðið mjög dýrt að lifa þar. Ríkis-
styrkurinn íslenzki til námsmanna lirekkur
alls ekki til, ef foreldrar eða ættingjar
hlaupa ekki undir bagga.
Voru ekki fleiri íslenzkar stúlkur við ndm
i París?
Jú, Högna Sigurðardóttir stundar nám í
húsbyggingarlist og Sigríður Magnúsdóttir
hefur nýlokið prófi í frönsku og frönskum
bókmenntum.
Þú sagðir dðan að París vœri einnig borg
örbirgðar og niðurniðslu?
Já, ég átti við, að inn á milli hinna glæsi-
legu og breiðu stræta og fögru bygginga býr
fólk í ævagömlum og hrörlegum vistarver-
um og þægindalausum. Það er algengt að
rekast á heimilisleysingja sem livergi hafa
höfði sínu að að lialla en sofa og lialda til á
götunni. Ég rakst t. d. á gamlar konur vafð-
ar inn í druslur, sofandi á gangstéttunum
við fætur fólks. Alls staðar sér maður þessa
umkomuleysingja, sem liafa ekkert öryggi.
A veturna nota þeir sér hlýjuna í neðanjarð-
arbrautinni og halda þar mikið til. Stór-
borgarlífið hefur vissulega tvær liliðar, öm-
urlega skuggaldið, sem við íslendingar liöf-
um hingað til þekkt lítið til.
Það er ndttúrlega mikill viðburður að
koma i fyrsta sinn til Parisar og dvelja þar?
Það er alltaf
viðburður að
kynnast öðrum
þjóðum, siðum
þeirra og hátt-
um, og þá ekki
sízt livað París
við kemur — en
ég er hrædd um
að mörgum og
ekki sízt margri
húsmóðurinni
myndi bregða
við þægindin hér
að heiman, því
Stúlka með reiðhjól
MELKORKA
37