Melkorka - 01.05.1958, Blaðsíða 15

JListclanssýiiingin á veguin Þjóðleikhússins i aprilmánuði siðasti. vakti verð-
skuldaða athygli. Sýndir voru þrir ballettar, sem Erili Bidsted balletmeistari
og kennari við ballettskóla Þjóðleikhussins liefur samið.
Hópmyndin er i'n einum ballettinum, sem nefnist „Tchaikovski-stef', gerður
við tónlist eftir Tcliaikovski. Hin myndin er úr „Urúðubúðinni".
A undanförnum árum hafa orðið þvílík-
af gjörbreytingar á öllum þjóðlífsháttum
Iiér, að allur samanburður við eldri tíma er
út í bláinn. Sé til þess litið og eins til hins,
hve margt það er, sem kallar á áhuga
bernsku og æsku nú til dags, þá er það
mesta furða, að ástandið varðandi bóklegt
nám skuli ekki vera verra en það er, með
öðrum orðum, að það skuli víða vera með
þeinr glæsibrag sem það er. Án alls efa er
það skólum okkar að þakka, þrátt fyrir allt.
Segir sig sjálft, að án þeirra myndi almenn-
ingur ekki geta lesið vikuritin sín, hvað þá
heldur annað.
Margvíslegar eru þær kröfur, senr gerðar
ern til skólastarfseminnar. Áhugamál manna
eru margvísleg, og er reyndar þakkarvert, ef
nienn eiga þau einhver. Þeim mun duglegri,
sem menn eru, og því sannfærðari, sem þeir
eru um ágæti áhugamála sinna, þeim mun
háværari eru þeir um það, að áhugamál
þeirra séu í heiðri höfð í skólunum. Prestar
og aðrir þeir, sem guði þjóna, tala gjarnan
á þá leið, sem áhugamál þeirra eigi að ve(fa
þar alls ráðandi. íþróttafrömuðir og unn-
endur líkamsræktar ota þar sínum totum og
hafa liátt um sitt. Unnendur hljómlistar og
myndlistamenn einnig benda rnjög á gildi
þessara tveggja listgreina til aukins þroska
fyrir skólaæskuna. Síðan allir hinir, hver
með sitt. AUir munu þessir hafa nokkuð til
síns nráls, enda lætur skólastarfsemin engan
þessara með öllu synjandi frá sér fara, þó að
hlutur tón- og myndlistar sé ekki stór.
Ein er sú listgrein, sem er næsta feimin í
kröfum og hljóðlát mjög í skólum. Þó er sú
listin elzt á íslandi og hefur þar einna
lengst verið stunduð. List orðsins. Skáld og
rithöfundar þegja. í barnaskólum okkar sé
ég ekki betur en þessi list sé með öllu fyrir
borð borin. Skólarnir kenna börnum lestur,
en lestrarkennsla er að því leyti hliðstæða
við réttritunarkennslu, að báðar eru þær
aðeins æfing í vissri tækni. Ef sæmileg lestr-
artækni næst, láta barnaskólarnir það duga.
Sumir kennarar og ef til vill flestir, segja
neraendum sínum að vísu frá helztu skáld-
um þjóðarinnar og þó helzt þeim, sem eru
dáin. Einnig láta þeir nemendur sína læra
nokkur kvæði eldri skálda. Þetta er sjálfsagt
góðra gjalda vert, en hefur lítið að segja.
Nemendum er miklu meiri þörf á að vita,
melkorka
51