Melkorka - 01.03.1961, Blaðsíða 22

Of lítið — Of seint
Eftir Sólveigu Einarsdóttur
Fyrir utan gluggann minn eru ein sex
börn að leika sér á stórum moldarbing rétt
við götuna. Lítil stúlka býr til moldarkökur
og þykist vera mamma, en litlir drengir aka
mold og steinum til og frá á bílnum sínum.
Þetta er sjón, sem daglega ber fyrir augu
vegfarenda.
í grind á gólfinu bak við mig leikur litla
stúlkan mín sér að bangsa sínum og nokkr-
um kubbum. Verður það hennar hlutskipti
eftir þrjú til fjögur ár að leika sér úti á ein-
hverri moldarhrúgu, eins og þeirri, sem
blasir við mér? Á hún ef til vill eftir að
verða fórn hins ægilega hraða og kæruleysis
nútímans?
— Nei, ég get ekki orða bundizt. Hversu
lengi eigum við að þola skeytingarleysi
þjóðfélagsins gagnvart börnunum? Hversu
lengi á að láta bæjarstjórn Reykjavíkur
komast upp með að sýna yngstu kynslóðinni
svo mikið kæruleysi?
Dagheimili eru fá og smá, eða aðeins 5
með Tjarnarborg, sem einnig er leikskóli
og Laufásborg, þar sem einnig er dagvöggu-
stofa. Rúma þessi fimm barnaheimili um
450 börn. Ein einasta vöggustofa er í bæn-
um og rúmar hún aðeins 25 börn. Leikskól-
ar eru I jórir fyrir utan Tjarnarborg, einnig
eru 10—12 gæzluvellir þar sem börn geta
leikið sér á daginn undir eftirliti. Þetta er
nú öll umhyggjan og framkvæmdasemin hjá
stjórn Reykjavíkurbæjar fyrir þeim þúsund-
um barna, sem byggja þessa borg og það eft-
ir fleiri áratuga starf.
Skyldi það nú vera vegna lítillar þarfar og
ónógrar eftirspurnar? Onei, einstæðar mæð-
Börn úr leikskóla
Tjarnarborgar trieð
fóstrum slnum.
22
MELKORKA