Valsblaðið - 01.05.1992, Blaðsíða 48

F :c ; vai R E KKF :rt

A1 N N AÐE :ns. KYT TA!”
Geir Sveinsson kominn aftur í
gamla félagið sitt eftir þrjú ár í
atvinnumennsku
Texti: Anthony Karl Gregory
Það þarf engum blöðum um það að
fletta að Geir Sveinsson er Valsmaður í
húð og hár. Hann spilaði upp alla yngri
flokkana með Val, bæði í handknattleik
og knattspymu og vann til ótal titla fyrir
félagið. Þegar Geiri gekk upp úr 2.flokki
í knattspymu valdi hann handboltann sem
framtíðaríþrótt og var kominn í landsliðs-
hópinn skömmu seinna. Hann spilaði sem
atvinnumaður á Spáni í þrjú ár en er
kominn aftur á gamlar slóðir, kominn
heim að Hlíðarenda. „Það er mjög gott að
vera kominn aftur í V al enda er öll aðstaða
orðin mjög góð hjá félaginu og andinn
góður.”
Geir bjó á Leifsgötunni þar til hann
byrjaði að búa og var því alinn upp í
dæmigerðu Valshverfi. En þar sem pabbi
hans, Sveinn heitinn Bjömsson, var mikill
KR-ingur ætlaði hann upphaflega í KR.
„Já, ég mætti á eina æfingu hjá KR þegar
ég var 10 ára, en var hafnað af einhverjum
óskiljanlegum ástæðum!,” segir Geiri
hlæjandi og erekki laust við að maður finni
fyrir létti í róm hans. „Eftir það lá leiðin
í Val og ég festi þar rætur. Eg byrjaði á að
æfa knattspyrnu og ég man að fyrsti

þjálfarinn minn var Ingi Bjöm Albertsson.
Ég var nokkuð stór eftir aldri þannig að
hann skellti mér í hafsentinn í leik sem fór
fram nokkrum dögum eftir að ég byrjaði að
æfa. Ég þótti ekki alveg í takt við leikinn,
var hlaupandi um allan völl, þannig að Ingi
sá sér þann kost vænstan að kippa mér útaf
eftir 20 mínútur! Þetta þótti ekki glæsileg
byrjun á keppnisferlinum. Handboltann
byrjaði ég að æfa 12 ára og lenti með mjög
góðum strákum í flokki. Við fylgdust að
upp alla yngri flokkana, þetta voru strákar
svo sem eins og Jakob Sigurðsson, Júlíus
Jónasson, Guðni Bergsson og margir fleiri
góðir. Enda unnum við nánast alltaf
einhver mót á hverju ári.
Ég spilaði ekkert annað en skyttu vinstra
megin á þessum árum og það hvarflaði
ekki að mér að ég ætti eftir að spila sem
línumaður seinna meir. Litið var á línuna
sem afgángsstöðu á þessum árum. Það
sem gerði það að verkum að ég fór að spila
línu var koma rússnesks þjálfara, Boris, til
félagsins. Hann fór að þjálfa 3. flokkinn
og boðaði mig og Jakob Sigurðsson á
meistaraflokksæfingu, þar sem hann var
einnig þjálfari. Þar stillti hann mér upp á
línuna sem ég hélt að væri eitthvað grín.
En honum var fúlasta alvara og það var
ekki aftur snúið. Það er því óhætt að segja
að ég eigi Boris það að þakka að ég endaði
ekki sem einhver þreytt skytta í 3. deild.
Því það er ljóst að maður hefði ekki haft vit
á því að skipta um stöðu.
Á þessum árum þegar Geiri var að stíga
sín fyrstu spor með meistaraflokki í hand-
Stoltir og ánægðir landsliðsmenn með gullhlunkinn um háls sér. Af 16 manna hópnum sem
vann B-heimsmeistarakeppnina voru 7 leikmenn sem spila eða hafa spilað með Val.