Valsblaðið - 01.05.2003, Blaðsíða 44

Vallarsaga Vals
Eftir Lárus Hólm og Þorstein Haraldsson með aðstoð Nikulásar Ólfars Mássonar
Sr. Fríðrik Friðríksson. Páll Einarsson fyrsti borgarstjórinn í Reykjavík.
Greinin er byggð á minnispunktum
Gísla Halldórssonar fyrrum forseta
ÍSÍ og uppdráttum hans. Þá er enn-
fremur stuðst við heimildir úr fórum
sr. Friðriks Friðrikssonar.
Páll Einarsson, fyrsti borgarstjórinn í
Reykjavík, tók áreiðanlega vel á móti sr.
Friðriki á fundi þeirra snemma sumars
1911. Þeir þekktust vel, voru fæddir
sama dag 25. maí 1868, hvor sínu megin
við sama fjall norður í landi. Páll var
fæddur í Fljótum, en sr. Friðrik í Svarf-
aðardal. Erindi sr. Friðriks var að óska
eftir landi fyrir knattspyrnuvöll. Strákar í
K.F.U.M. höfðu þá stofnað Knattspyrnu-
félagið Val með blessun og leyft sr. Frið-
riks. Félagið var stofnað á tveimur fund-
um. Sá fyrri var 11. maí 1911 og miðast
stofnun félagsins við þann dag. Síðari
fundurinn, sem haldinn var 28. maí, kaus
félaginu stjórn. Sjálfur var sr. Friðrik
fjarri góðu gamni. Hann var á bindindis-
móti á Vestdalseyri við Seyðisfjörð.
Þangað fór hann sjóleið og sigldi suður
ströndina, en norður fyrir land á heim-
leið. Það fór nærri heill mánuður í ferð-
ina, en ræðan sem hann hélt á bindindis-
mótinu var líka ákaflega góð ræða.
Borgarstjórinn tók vel í erindi vinar
síns og bæjarstjórnin „veitti góðfúslega"
(eins og sr. Friðrik kemst að orði) leyfi
sitt fyrir því að félagið ryddi sér völl
vestur á Melum. Svæðið á Melunum,
sem Valur fékk til umráða, var um það
bil þar sem nú er bensínstöð Skeljungs,
milli Þjóðarbókhlöðunnar og Hótel
Sögu. Um leið og leyfi var fengið eyddu
drengimir í Val öllum stundum sínum á
Valsvellinum. Nóg var þar að starfa
fyrstu mánuðina við að ryðja burtu
grjóti, slétta völlinn og raka.
Sr. Friðrik var mikið með drengjunum
þetta sumar. Fór hann meðal annars með
þá í gönguferð í messu að Lágafelli 16.
júlí og hélt þar fræga ræðu: „Sursum
Corda“ eða „Lyftum hjörtum vorum til
himins." Sr. Friðrik kom út á Mela og
segir svo frá: „Mér leist ekki á leikvöll-
inn. Var þar alls staðar að sjá smágrýti og
sums staðar jafnvel stórgrýti. Það var
mishæðótt, og engin takmörk sýnileg.
Þeir voru byrjaðir á leik sínum í stórri
þyrpingu, og sá ég þar mikil þot og
hlaup fram og aftur [...]. Svo gekk ég
nokkuð þar suður eftir, og sá ég einn
dreng standa þar einmana, og voru tvær
steinhrúgur sitt á hvora hlið hans. Ég
44
Valsblaðið 2003