Skutull - 22.01.1932, Page 1

Útgefandi: Alþýðusamband Yestfirðingafjórðungs.
X. ár.
Torfnesmálið.
Með svimandi hraða snúast nú
hjólin í rógbuiðarverksmifjjm í-
haldsins á ísafiiði. Háiætti/og hrað-
skreiðir söguberar f æða bæjnhúa
um, að ve, kafóikið neyti allia b agða
til að gera Marsellms Bernhaiðsson
gjaldþrota. Hann einn allra atvinnu-
jekeiiua i bænum ré hundeltur af
veikalýðsfélaginu o. s. fiv.
Eftir því sem Skutull leyfir, skal
nú stiklað á því helsta, sem íToif-
ntsmalinu hefir gerst, svo að bæj-u-
búar geti fengið að vita um saun-
leikann í því.
í júnílok í sumar siöðvuðust kaup
greiðslur á Torfnesi að mestu. Tm -
inn leið og fólkið vann, uns komið
var fiam á haust. Greiðslulofoið
fórust fyiir af getuleysi M irsellíusar.
og að siðustu gxt það fatækasta af
folkinu ekki þolað lengú bið. Það
lagði fiam reikninga sína á skrif-
stofu bæj ufógeta og óskaði ihlut-
unar hans. Ktllar bijaifogeti Mai-
sellíus þanguð og nær þairri sætt
n;eð honum og fðlkinu, að greiðsla
skuli komín í seinasta lagi 11. nóv-
eniber. Var þetta bókað og formltga
frá því gengið. Sá 11. kom, en
greiðsla fóvst fyrir. Var þá ktafa
fólksms oiðin aðíaraihæf og geiði
bæjaifógeti þá fjáinám í eigum Mar-
s^llíusar, eflir hans eiein tilvisun
fy ir vinnulaunum ca. 20 karla og
kvenna og gjöldum til bæjarins. Nú
leið og beif; fiskur var sendur frá
Torfnesi tvisvar eða þr svar og vei k-
stjóiinn fnllvissaði fólKið um það við
hveija im pökkun, að nú kæmu
peningarnir, þegar þessi flskur væri
farinn. Fiskunnn fór. i ankirn féxk
það, sem honum bar, en úi yfii það
korr.u engir peningar, a. m. k. ekki
til verkafólksins. Nú fór suiiit, al
fólkinu að ympra á því í veiklýðs-
félaginu, að þuð væii, oiðið von-
dauft um að na vinuulaunum tín-
um. Fiskurinn fæ:i smátt og smátt,
þaö fengi ekkert, en bankiun hiepti
ísafjörður 22. jan. 1932.
óskift þuð, sem fyrir hann fengist
Að síðustu var skoiað á féing ð að
taka málið t.il meðfeiðar. Nafrid var
ko-iin og gaf veikufolkið á Toifnesi
henni íuit. og ólakmaikað un.hoð til
að annast, kauj ki öfumálið fy ii sína
hönd. Þessi nefnd átti tiðan tal við
b f jarfógeta, sem íét þuð i Ijósi
aö hann vildi hels: ekki þuifa að
auglýsa rppboð hja Marselltusi, fjr
en eftir háttðar. Féist nefr d n þegar
á þetta Næst átti húu tal við
Matsellius og fékk hjá honum ýms-
ar upp ýúngar viðvikj -ndi högum
hans, svo sem uin hve mikinn fi=k
hann atti, upphæð bunkaveðanna,
er á honum hvíldu, og ý.nislegt
íleira. Að.dstaif netnd u inoar um
langan turia fór nú 1 það að íeyua
að fa b.mkana til að hj Upa Mtr-
seliiusi til að geta gie.it iolkinu
veikalaunin að einhveiju leyú. Letu
þeir líklega á tímabili, og lá fynr
lofoið frá Lrndsb.nkauum um að
leggja fiam hj i)p, ef Útvegsbaukinn
tæki þatt i þvi a moti. Þegai Úr-
veg-biiid.un svo gieuslaðisteítu því,
í hveiju sú hjálp ætti að vera íolg-
in, leyudist, húu því sem uæst eng-
in, og vildi þa Úi.vegsbankinn ekki
heldur veia neitt við malið liðinn.
L .gt var að Siguijoni að hækka lan
b.mkans á hveit skpd. hja Marsell’-
usi um 5 kr., svo að up, hæðin yiði
50 kionur, enda bent a það, að
baLkinn helði lauað öðium útgtuð-
aimönnuui jafn vel mena. Vai því
ekki un ti iiiælt, en svmið sainL
vindiegið neitsndi. Emnig var bcint
á, að hér væii um fátæka fjólókyldu-
menn og ekkjur með stöia barna-
hópa að iæða, sem þy.ftu sannar-
lega á sínu að halda, en ekki var
hjaita bankastjórans heldur svo við-
kvæmt, að það hlypi með hann í
gönur of mikils öiiætis. Þa upp-
lýstsst það eiunig, að Sigui jón banka-
sijóri hefði lofað t æjaifogeta þvi, að
það serri fengist fyiir seinustu fisk-
seiid ngu fia Toifnesi um fiam veð
bankaus, skyiui renna til haus upp
í ve'kalaun. Þ.ið reyndust að vera
ci. 5 kr. af skip, und; en ekkifóiu
2 tbl.
Yerklýðsmál.
Stjórn DJúpbátsfélagsius
auglýsti fyrir skömmu eftirski;s-
höfn á Djúpbatinn. Var tiiætlunin
að nota sjomenn t;l að undirbjoða
hver annan. t-jómauuafelagið hélt
fund og setti lágmarkstaxta fyrir
farkost þönrian og hefir nú venð
skr.ið á skipið samkvæmt honum.
E nnig kraíðist félagið þass, að sjötta
manniuum yiði bætt við þar sein
ekki geti talist {orsvaranlegt að
stýiimaður og annar vélamaður væiu
eiuir á þilfiri a annari vaktinui.
ÞdSsu var hka hlýtt, endaekki ann-
ars koatur.
þær til bæjarfógeta eða verkafólksins,
heldur til þess að borga með striya,
að því er bankastjórinn sagði. Þcg-
ar Marselliusi barst þetta til eyrna,
kvað hann það höfuðlygi, að neinn
strígi hefði venð borgaður í það
sinn af feiguijóni, því hann hefði
veiið til frá því snemma í sumar
og greiddur að fullu. Vottaði verk-
sijoii Marselliusar þetta með hon-
um.
Nú fyrir nokkru á svo að senda
fisk frá Torfnesi með e.s. Vestia.
Aðspuiður segir Maisolliua, að veið-
ið sé svo lélegt, að það nægi vaila
fyrir bankaveðinu. Verklýðsfélaginu
þotti nú engin ástæöa t.i, að bank-
ínu fougi meira af einu í bili, án
þass fólkið feugi neitt og stöðvaði
fiskinn. Var þvi lýst. yfir, að hinn
væri laus, jafnskjótt og vinnu’aua
yiðu greidd eða bankatrygging fyrir
þeim lögð fram. Hvoiugt er enn
kornið, og situr við það, að fiskur-
inn er í banni, hver sem verður eig-
andi hans, meðan vinnan, sem gerði
hann að verslunarvöru, er ógoldin.
Af ofamituðu séit, að verk lýðs-
fóiagið hefir ekki g»rt, sér far um
að huudtlta M irsellíus Beruharðssoo,
heldur reynt að hafa áh'íf a bmk-
Framh. á 3. siðu.