Skutull

Árgangur

Skutull - 04.03.1932, Blaðsíða 1

Skutull - 04.03.1932, Blaðsíða 1
Útgefandi: Alþýðusamband Vestfirðingafjórðungs. Kaupgjaldið og fisksalan. —o— Atvinnurekendur hér á íaefirði, að Samvinnufélaginu undanskildu, hafa sagt upp miverandi samn- ingi urn kaupgjald við verklýðs- félagið Baldur. Samningurinn fell- ur því fir gildi 1. apríl n. k. Munu atvinnurekendur halda þvi fram, að með miverandi fisk- verði eigi þeir örðugt með að greiða gildandi kauptaxta. Er þetta að vísn satt, en þó að því viðbættu, að liækki fiskverðið ekki. geta atvinnurekendur i rauniimi hvorki greitt kaupgjald né annað, og tapið frá fyrra óri, eða það sem veiður ó þessu ári næst ekkl npp, ]>6 ekkert væri borgað fyrir neinn vinnn. Töpunum verður að ná upp ó einbvern annan liátt, en þann, að iækka kaupgjaldið. Fiskverkun hér á íaafirði mun alment kosta 12-14 krönur á skippund af Labra og 18—20 krönur á skippund af störfiskl; en tap allflestra á fiski á s. 1. ári inun nema þessari upp- hæð á hvert skippund, eða jafn- vel ennþá meiru. M. ö. o. talsvert hærri upphæð en öll fiskverkunin kostar. Mikill hluti þessa fjár hefir tapast, vegna óstandsins á íisk- versluninni. Það er ekki kaup- gjaldið, sem er að drepa niður sjávarátveginn, helður hin fijilsa samkeppni um söluna á Eiskinum. Atvinnurekeudur og ötgerðarmenn eru flestir farnir að viðurkenna þetta. Siðastliðið sumar liefir fært þeim heitu sanninn um það. Það mun ekki ofmælt, að á árinu sem leið, hafa landsmenn fengið milli 10 og 20 krónum minna fyrir hverc skippund af þurrum fiski, lieldur en þeir hefðu getað feng- ið, ef fiskverslunin væri i nokkru ilagi. ísafjöiður 4. marz 1932. Verðið á norska fiskinum, sem alt árið hefir verið mun hærra eu á íslenzká fiskÍDum, sannar þetta og svo hækkunin á fiskverðinu nú, eftir að fiskur för að minka i landinu. þvi sú hækkun liefir orðið hér innaniands, ón þess að tilsvarandi liækkun hafi orðiö á qaarkaðsverði erlendis. Þessar staðreyndir hafa knúið atvÍDnurekeDdur til samtaka utn fisksöluna. Gamlir ilialdsj dkar, sem hafa orðið útslituir, grábærðir og sköllóttir í trúnni á hina frjálsu samkeppni í öllum sköpuðum hlutum, hiöpa i ú hver á annan um að mynda nú fisksölusauilag, til þess að draga úr bölvun þessa átrúnaðar sins, . samkeppninnar á fisksölunni sem er alveg að drepa útgerðina i landÍDu. Meðan fiskurinn var i háu verði. voru skattarnir, sem sam- keppnin tók á hverju ári, þö háir væru, ekki alveg óbæiilegir og ef illa fór, lentu töpin á bÖDkunum svo sem áður hefir verið sýnt fram á hér i blaðinu. Nú þola baDk- arnir ekki meiri töp, og markaðs verð fiskjarins hefir fallið svo mikið, að úfgerðin ber ekki leng- ur skatta samkeppninnar; þess- vegm eru fisksölusamlögin stofnuð, og vænta sumir sér góðs af þeim. Aðrir efast um að þau geti kom- ið að verulegu gagni. Þeir, sem að þeira standa, eru vanir að berjast innbyrðis, tortryggja hvern annan, og i rauninni er þar altaf hvor höndin upp á móti annari, þó neyðin hafi rekið þá saman i bili. Þö verður þvi á engan hátt neitað, að starf fisksölusamlagsins í Reykjavik hefir á þessu ári komið að talsverðu gagni, og hækkunin á fiskverðinu dú er að miklu leyti þvi að þakka- Bein- asta leiðin fyrir atvinnurekendur til að fá töpin aftur, og draga úr töpunum fratnvegis, er að efla sölusamtökin, á meðau ekki eru aðrar ráðstafaDÍr gerðar,og fá þann- ig sjálíir miliiliðagiöðann; hann 8. tbl. Verkjýðsmál. - 0 — Atvinnureket’dur i bænum, aðr- ir en Samvinnufélag IsfirðÍDga, hafa sagt upp kanpgjildssamnÍDg- um við verkiýðsfólagið frál.april næstkomandi. Fóru atvinnurek- endur fram á það við fólagið, að það kysi nefnd til samningaum- leitana, og var svo gert á „Bald- urus-fundi siðastliðinn þriðjudag. Sú skoðun verkafólks, að það vildi engar breytingar á ismn- ingi seinasta árs, nema þá til hagsböta fyrir vinnuseljendur, kom rrjög skýrt fram bjá öllum, sem töluðu. Ekki er heldur skiljanlegt, livað vakað hefir fyrir atvinnu- rekeridum með uppsögninni. í fyrsta lagi er þess að gæta, að siðan seinast var sarnið, hefir kaup verkafólks raunverulega lækkað um a. m. k. 20 pCt. með veiðfalli kiöuunnar. og i öðm lagi liefir sjaldan veiið útlit fyrir minni vinnu á komandi surnri en einmitc nú. Af þessu hvorutveggja er bert, að verkaföik getur ekki tekið á sig kauplækkanir á slik- urn vandræðatimum, og má telja það fyllstu hlífisemi af þess hendi við útgerðina, ef ekki verður far- ið fram á kauphæbkanir i sam- ræmi við vaxandi dýrtíð, eins og þó væri i alla staði sanngjarnt. Telja má því vist að ef samn- ingur siðasta árs fæst ekki sam- þykktur og undirskrifaður fyrir næstu mánaðamót, verði farið fram á ýmsar sjálfsagðar hagsbót- akröfur, sem ekki hafa ennþá náðst inn á samninga til handa verkalýðnum. hefir að þessu verið hærri en nokk- ur vinnulaun, og engar likur era til, að verkalýðurinn geti eða vilji greiða hann i lækkuðu kaupi ofan á þá kauplækkur, ór þeir verða fyrir með lækkun brónunDar.

x

Skutull

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skutull
https://timarit.is/publication/626

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.