Skutull - 23.03.1932, Blaðsíða 3

S K U T U L L
3
ekáldkonan verður íimtug i vor.
í þessari útgáfu verða eögurnar:
Kristiu Lavrentedóttir, ólafur
Auðuneson, ólafur Auðnneson og
börn hans og Viga-Ljótur og
Vigdie. Sögur þessar eru allar
etórfræg skáldverk, mannlýsing-
arnar margar frábíBrar og lýsing-
in á tiðaranda og lifnaðarháttum
jnjög fræðandi. Þe9si útgáfa er
að eins seld i ba- di, og kostar
bindið kr. 6.20 ísl. Er það verð
nær þvi þrefalt lægra en upp-
ruualegt verð bókanna.
Hvorttveggja ritverkin eru gef-
in út smátt og smátt — og er
bókamönnum því kleyft að eign-
ast þau, þó að þeir hafi ekki
mikið fé handa á milli. Og áreið
anlaga veita þau einhverja þá
ódýrustu skemtun, sem kostur
mun á — en vekja hinsvegar til
hugsunar um margt og rnikið.
Guðtnundur Gislnson Hugulín.
Þjódholl smásál
eða
íáfröður blaðamaður.
— o —
„Vesturland“i fellur það mjftg
fym brjóstið, «ð „Brúaifoss" skyldi
vera sett.ur í afgreiðslubann, fyrii
að hafa biotið verkfallið á Blöndu-
ósi. Hann sér ekki sök Eimskipa-
íélagsins í þvi. að sletta sór fran,
i slikt vaudtæðamál, eins Og hér ei
um að iæða, þrátt fyrir ítrekaða
aðvaranir.
Þó ótrúlegt sé, að blaðamamn
sé ekki kunnugt, um, hvað pr að
gerast á Blönduósi, þá verð ég
samt að ætla, að svo só um rit-
stjóra „Vtísturlarid“s. Að Öðrum'
kosti hefði hann varla valið þeim
mönnum smanaryrði, sem með
verkbmninu á „Brúarfoss'i létu 1
ljós hug sinn til þess ódrengskapar,
sem veikafólk á Blönduósi er nú
beit.t.
Sé ritstjón BVesturland“s dreng-
skaparmaður, þá getur hann ékki
hallast á sveif með kúgunarvaldi.
Kaupfélagsins á Blönduósi, begar
hanu veit alla málavöxtu. Ég vil
þ'ví spyija ritstiÖVa '„Vestuiland^si:.
Vissuð þér, er þér rituðuð greinina:
„Verkb:mn“, að verkamenn á.B önd-
nósi, sem eru í Verklýðsfélaginu
þar, hafa verið útilokaðir frá við-
skiítum við kaupfé'agið á staðnum,
jafnvel þó þeir séu meðal ■ ofn-
enda þess og hatl hút við-kifn við
það árum saman? Vissuft þé , ft
stórbóndi einn, sem -tti tnni njá
kaupfólaginu, ætlafti fyrir skömmu
að taka þar út i sinn reikning
vöru, til þess að bæta úr skorti
eins vinar sins í verkalýðsfél g nu;
en þegar kaupfólagsstjó iuu vissi,
að varan átti að fara til félag -
manns, neitaði hann að lata hana
af hendi?
Með öðrum orðum: Vissuð þér,
herra ritstjóri, að kaupfélagið á
Blönduósi reynir á alla lund að
s v e 1 t a verkafólkið á Blönd-
uósi til auðsveipni og undirlænju-
skapar við sig?
Þér hljótið aft svara, að yður
hafi ekki verið kunnugt um þetta.
— Hafi yður verið kunnir mála-
vextir i Blönduós-deilunni, og samt
hallast á sveif með kúgurunum, þá
eruð þér ö d r e tx g u r,
þá eruð þór alls ekki þjóðhollur
maður, jafnvel þó yður sé ant um,
að kassar og tunnur réu íluttar
ineð ísl skipi en ekki dönsku.
Vtíiöi svar yðar aftur á móti á
pams veg, að þetta hafi veiið yður
Ijóst, þi missi eg einnig virðingu
fyrir yður sem sannleikselskandi
vísindamanni, og mun svo fleirum
fara.
Að siðustu þakka ég, fyiir hörd
veikalýðsíélagsins „Baldur", fyiir
þann mikla greiða, að þér biituð
auglýsingu félagsíns urn verkbann-
ið óbeðið og endurgjaldslaust, sam-
dægurs og hún var fest upp; og
tek ég það svo, að þór viljið
greiða fyrir sign hinna kúguðu
verkamanna á Blönduósi, þó yður
yiði á að nefna þá menn óþjóð-
hollar smásalir, sem næst á eltir
stjó-n Eimskipafélagsins uiðu þess
valdandi, að hið d mska skip,
„D ottningin*, tók hór eitthvað
dót, er e. t. v. hefði farið með
„Biúaifoss“i, ef hann hefði ekki
verið látinn sletta sér fram í
Blönduósdeiluna. — Annais er
mér hulin þjóðhollustan í
sveltitilraunum kaupfélsgsins á
Blönduósi. Sjáið þér hana? Ekki sé
ég heldur, að slikar aðferðir, þó í
deilu só, lýsi stó'ri sál. Viiðist
yður það? Eg býst vaila við, að
þér svarið þeim spU)DingUnr ját-
andi, því það mundu engii gn t,
nema e. t. v. einhveijar mjög
óþjöðhollar smá-álir.
Hatmibal Valdimarsson.
Káð við fólktfwkknn sTeltanna.
Flestir þeir, sem rT ímann“ less,
munu hafa veitt þvi eftirtekt, að nálegn
i hverju blaði eru fleiri eða færri jaiðir
auuiýstar til kaups eða leigu. Sýnir
þetta auglýsingafargan það berlega, að
los mikið er & íbúum aveitanna, enda
staðreynd, að fólk unir þar illa, siðau
sveitirnar drógust svo langt aftur úr
kaupstöðuuura með öll félagsleg þœg-
iudi og menningarlega aðBtöðu.
Síðast.a búnaðarþing, sem haldið var
nú fyiir skemBtu i Reykjavik, hefir
beldur enki getað lokað augunum fyrir
binu ískyggilega fólksfaraldri úr sveit-
unum.
Eina ortökin, sem sú Bamkoma virðÍBt
hafa komið auga á til fólksfækkunar
sveitanna, er of hátt kaupgjald.
Og ráðið til að stöðva Btrauminn til
kaupstaðanna, felst i tillögu búnaðar-
þingsins um að lækka verði kaup í
sveitum um 3 0 p C t. að minnsta kosti.
Er óskandi, að ekki rísi nú önnur
vandræði af offjölgun fólks í sveitutn
við þessa „viturlegu11 ráðstöfun Búnað-
arþingsins ! !!
Borgnrnlegt Iijónnbatid.
Á Siglufiiði bafu nú kommúnista’ og
íbaldsmenn I bœjarstjórn stofuað til
bjúskapar sin á milli, og lagt allau
fjaniiskap á hilluna.
Það þótti athyglisvert, þegar Jónas
lýsti því yfir í tímaritsgrem, fyrir all-
löngu síðau, að þegar sócialistar væru
að því koninir að ná meirihluta, þá
myndi framsókn auðvitað -ameiiiust
íbaldinu til varoar gegn þeim.
Þessi spásögn Jónasar rættist i fyrsta
sinn í vetur, þegar jafnaðarmenu náðu
meirihluta i stjórn einkasölunnar. Eins
og kunnugt er, stóð ekki á faðmlögum
framsóknar og íbalds í það sinn, og
strnx var gripið til þess fantabragðs við
sjómenn og verkamenn að leysa upp
Síidareinkasölu rikisius fyrir þessa einu
ástæðu.
„Skutli“ er ekki grunlaust um, að
íhaldið og kommúnistar hafi lengi verið'
leynilega trúlofuð, áður en pukurþeirra
varð opinbert, og finnst honum þar1
prýðilega hæfa skel kjafti.
Óskar blaðið því skötuhjúunum til v
hamingju!

i k j ö r d æ m a s kj p un!
L a n ct' i ft e i t t
Isjordæmi!