Skutull - 22.04.1932, Qupperneq 1

Útgefandi: Alþýðusamband Vestfirðingafjórðungs.
ísafjörður 22. apríl 1932.
15. tbl.
X. ár,
ÖlfrumYarpið.
—o-
Kœðn Vilmnndar Jöiissotinr landlæknis
Tid 1. umræðu í neðri deild.
-0-
I greinargerð þea9a frumvarps
eegir svo, að það só fyrst Og fremst
borið fram til að draga úr notkun
Spánarvinanna i landinu, en þó
jafnframt raeð það fyrir augum að
afla rikissjóði aukinna tekna. Hv.
fyrsti flutningsmaður frumvarpsins
þm. Mýr. (B. Á.) hefir i framsögu-
ræðu sinni fyrir mádnu undirstrik-
að þe9si orð greinargerðarinnar
um tilgang frumvarp9Íns. Hv. með-
flutningsm. bans þm. N.-ísf. (J.A.J.)
hefir siðan gengið hóti lengra,
því hann lagði iika álierzlu á,
að hið áfenga öl mundi ekki að
eins draga úr notkun léttu vín-
anna, heldur einnig úr notkun
breDdra drykkja og lét evo um
mælt, að a ð e i n e fyrir
þá fullvissa væri frv. flutt,
en tekjuöflunin væri algert auka-
atriði. Skal ég taka það trúanlegt,
að hv. flutnÍDgsmeDn sóu þessarar
skoðanar um áhrif hins áfenga
öls, að það dragi úr löngun manna
i sterkari drykki, og geri þá ráð
fyrir því, að þeir muni falla frá
frumvarpinu, ef hægt er að sann-
færa þá um, að frumvarpið muni
ekki ná tilgangi sinum ura þetta,
en að allar likur eru þvert á
móti til þess, að ölið auki nautn
annara áfengra drykkja.
Röksemdirnar í þvi máli er að
finna i hagskýrslum hinna ýrnsu
þjóða, og vitnisburður hagskýrsln-
anna er eindregið i þá átt, að
það sé hin ruesta viilukenning, að
öldrykkjan leiði til minnkandi
nautnar léttra vína og brendra
drykkja. Ef það væri svo, ætti
vínnautn að vera minnst með
þeirn þjóðum, sem mest drekka af
öli, en því er yfirleitt þveröfugt
farið, eins og óg nú skal færa
dærai að.
Við íslendingar drekkum mjög
lítið af öli miðað við aðrar þjöðir,
2,45 1. á mann á ári og eingöngu
óáfengt öl. Vin drekkum við sem
svarar 1,52 1. á mann á ári. Danir
drekka aftur á móti afar mikið af
öli, 62,7 1. á mann á ári, eða um
25 sinnum raeira en við, og þó
er víndrykkja i Danmörku svipuð
og hór, eða 1,49 1. á mann á ári.
Djöðverjar eru raiklir öldrykkju-
menn eins og Danir, og drekka
þó þrisvar sinnum meira vin. Hjá
þeim nemur öldrykkjan 67,6 1. á
maDn á ári, og- viudrykkjan 4,6 1.
Austurrikismenn eru þó enn meiri
öldrykkjumenn en Danir og Þjóð-
verjar. Drekka þeir 72.4 1. af öli
á mann á ári, og 14,5 I. af vini.
Frakkar drekka öl sem svarar 42
1. á mann á ári, en þeir drekka
lika 124 1. af vini á mann á ári,
af samskonar vínum og þeim, sem
seld eiu og drukkin hór á laDdi.
— ,Sú kenning er því úr lausu
lofti gripin, að það dragi úr. vín-
nautn manna, ef þeim aðeins er
gefið tækifæri til að drekka öl.
Og sama máli gegnir um brendu
drykkina. Þannig drekka Danir
auk alls ölsins 1,32 1. af breDni-
víni á mann á ári. I Noregi nem-
ur öldrykkjan 25,5 1. á mann á
ári, en jafnframt drekka Norð-
menn 0,87 1. af brenDÍvini á mann
á ári. Og auk hinna 67,6 1. ai öli,
sem óg gat um, drekkur hver
Þjóðverji árlega til uppjafnaðar
2,22 1. af brennivíni.
Það er reyndar ekki í fyrsta
skifti nú, sem þessari villukenn-
ÍDgu skýtur hór upp. Sama var
uppi, þegar bannlögin voru hér á
dagskrá á sínum tima. Þá var
talað um það, að nauðsjralegt
væri að vinna gegn nautn brendu
drykkjanna, 0g samkv. því lýstu
sumir andbannÍDgarnir sig reiðu-
búna til að mæta templurum á
miðri leið í áfengismálunum og
banna innflutning á brenndum
drykkjum. Man ég það, að sú var
afstaða Steingríms Jönssonar, nú-
Yerklýðsmál.
_o-
VerklýOsfélag1 Áiftllrdinga
hefir samþykkt einróma mótmæli
gegn brennivinsfiumvarpi Jóns
Auðuns og sent Alþingi.
Sigurður Þorvarðsson á Lang-
eyri, einn atvinnurekenda i Álfta-
firði, hefir sagt upp kaupgjald-r
samningum. Fór hann i fyrstu
fram á margv'i-ilegar lækkaDÍr, en
hefir nú fallið fiá öllum kröfurn
sínum nema eÍDni, þeirri, að íá
lækkaðan taxta við uppskipunar-
vinnu Á fundi félagsins síðast-
liðinn sunnudag líkti einn verk-
lýðsfólagi, Áki Eggertsson, Sig-
urði við kerlir.gu nokkra, sem aflað
hefði sór viðurværis á þann hátt,
að taka litinn bita af mat hvers
vinnumanns, er hún skamtaði. Er
likingin smellin og getur átt við
fleiri en Siiurð. Æcti hún að geta
útskýrt ástaod veizluuarmálanna
yfirleitt fyrir alþýðu manna.
verandi bæjarfógeta á Akureyri,
sem þá átti sæti i efri deild og
var liarðsnúinn andbanningur.
Hann viidi sætta sig við að banna
innflutning á brenndum drykkjum,
en hinsvegar leyfa innflutning á
öllum lóttum vÍDum. Yar látið í
veðri vaka, að allir mundu sætta
sig við þá lausn raálsins og talið,
að ef þjóðinni væri þannig
gefinn kostur á að neyta hinna
„hollu suðrænu vinau, mundi öll
ofdrykkja hverfa af sjálfu sór, og
böl drykkjuskaparins þar rueð vera
úr sögunni, enda þá engin freist-
ing til þess að smygla inn vini,
eins og verða mundi, ef algert
bann væri leitt i lög. Eg hefi
getið þessa af þvi, að hór
fóllu svo orð áðaD, að andbann-
ingar einir hefðu haft rótt fyrir
sór i umræðunum um bannlögÍD,
ög þannig reynzt hinir sönnu
spámenn í þessum málum. Margir
andbanningar báðu einmitt um