Skutull - 14.05.1932, Blaðsíða 3

SKUTULL
ustu hans. Þessvegna á hann ekki
aö (ást viö aS opinbera vanmátt
sinn og vesaldóm, meö sundurlausu
þvaöri eins og þvi, sem birtist i
seinasta Vesturlandi. , Áöur en
hann ríöur næst dr hlaÖi, ætti
hann aÖ lesa Gretti og Framtiöina
og safna þaöan íúkyrÖum um
frjálslynda menn. Einnig gætu
gamlir árgangar Vesturlands veriö
góöir og girnilogir til fróÖleiksfanga
í þessum tilgangi fyrir ungan
íhaldsmann, sem aö eins vantar
vit eða þekkingu tii aö þjóna þræls-
lund sinni. — Vænti ég bráölega
árangurs af bókmennta-tilvísunum
mínum, því Áka er fleygt niður á
margt, þó misjafalega séu hæfl-
leikarnir notaÖir.
Hannibal Valdimarsson.
Ferming og fátækt
—0—
Ég lít svo á, aÖ fermin^in sé
endurtekning skunaiinnar og komi
börnunum að engu haldi í lifinu,
enda veiti þeim engin réttindi.
Þess vegna kann ég því illa, þegar
fatækt fólk er nú aÖ kasta of fjar
i fermingu barna sinna, án þess að
hafa efni á þessum óþarfa auðugra
borgara. — Fó það, sem fátækling-
amir hér í bænum telja sig þurfa
núná um hatiöina til fermingar-
innar nemur þó nokkrum þúsund-
um samtals. Sumt af þessu fé fer
i ónýta kjóla, sem aldrei verða
notaðir nema viö þetta eina tæki-
færi, og minnir það nokkuö á ör-
læti þeirra hefðarmeyja, ssm efni
hafa á að kaupa sér nýjan kjól
fyrir einn einasta dansleik.
Hinu er heldur ekki aö leyna, að
nokkur hluti fermingarkQstDaðarius
fer til prestsins, sem ásamt íullu
mönnunum við kirkjudyrnar stóð
trúlega á verði fyrir því, að þessum
sömu fatæklingum yrði ekki veitt
lán til atvinnubóta úr kirkjubygg-
ingarsjóðnum í vetur, þegar harð-
ast svaif aö ykkur og sumir sveltu
heilu hungri. Ef þetta er gleymt,
þá eigið þið sannarlega hinn íyrir-
geíandi kæileika, og er það vel.
En ég hélt, að reynsla seinasta
vetrar hefði sýnt, að ekki veiti af
að eiga 50—100 krónum meira til
að mæta atvinuuleysinu. Og þeir
foreldrar, sem epgu . kvíða kom-
andi vetrij.iigætu^ .geflð- börnum
sínum gagnlega flik eöa góöa skó
— látið kenna þeim sund i sumar
eöa eitthvað þessháttar, sem ég tel,
aö mundi verða þeim þartara veg-
arnesti út i lifiö, en kastað fé í
kjólasilki og prest.
S. T.
Samsöngur.
—o—
Karlakór ísafjarðar bafði samsöng
í I. 0. G. T.-húsinu sl. þriðjudag.
Höfðu ýmsir bæjarbúar beðið eftir
því með óþreyju, að kórinn léti til
sín heyra. En ekki er það vanza-
laust fyrir ísfirðinga, aÖ húsið
skyldi ekki fyllast við þetta tæki-
færi. Á þaö vantaði mikiö og var
það lítið uppörfandi fyrir söngvar-
ana og söngstjórann, sem hafa í
allan vetur varið miklum hluta
tómstunda sinna fyrir bæjarbúa í
þágu sönglistarinnar.
Á söngskránni voru 12 lösr,
prýðilega valin að tilbreytni og
fegurð. Fór kórinn vel með öll
lögin og hlaut einróma þakkir
áheyrenda í öflugu lófataki við eridi
hvers lags. Það bar þó af, hversu
söngvararnir lifðu sig inn i Ijóð og
lag, er þeir sungu „Anna frá
Iívammi", enda mun þá hver
maður í húsinu hafa hrifi-t með.
Og ekki er því að leyna, að st.úlk-
urnar litu vonglöðum spurnaraug-
um upp á sviðið, er þeir sungu um
engilinn sinn — unnustu sína —
hana Öanu frá Hvammi. Það var
auðséð á ungu mönnunum, að
þeir meintu það, sem þeir sögðu
um Önnu — og spyi jendurnir, bæði
sem í húsinu voru og þær, sem
eftir eiga að koma, veiða að fá
svar við spurningunni: Er ég
Anna þín — eða kann ské þin?
Þökk fyrir skemtunina — ls-
firðingar hljóta að fylla húsið næst,
þegar kórinn lætur til sín heyra.
1. ínaí út nm lieim.
Auðvitaö var hanr, allstaðar hátíðlogur
haldiun, en að þessu sinni bar það til
nýlundu, að verkalýðurinu fékk avo að
aegja aletaðar að vera í íiiði fyrir
kylfum og akotvopnum lögreglu og
herliða i við hátíðahöld sín, en það er
meira-en hægt aé að segja um 1. maí á
undanforuum árum.
í Stokkhólmi tóku um 60 000 verka-
menn þátt í kröfugöngu og fór allt
fram með friði og apekt.
í Felledparken í Kaupmannahöfn voru
og aamunkomnar um 50 þÚ8undir manna
og flutti forsætisráðherra Dana Thomas
Stauning þar snjalla ræðu.
f Berlin voru fjölmennar kröfugöngur
eins og að undanförnu, og í Luatgarten
héldu hægfara jafnaðarmenn fjölmenna
samkomu fvrrihluta dagsins, en kommun-
iatar um kvöldið. Lögreglan hafði gert
ýmsar varúðarráðstafanir i tilefni dags-
ins, en þeirra gerðÍ8t ekki þörf.
í Lundúnaborg lenti kröfugöngu-
mönnum og lögreglu saman. Vildi lög-
reglan sundra mannfjöldanum með
valdi, en múgurinn veitti mót^pyrnu.
Margir voru fangelsaðir og .þrír fluttir
særðir á Bjúkrahús.
í Japan fór dagurinn að mestu frið-
Bamlega fram. Þó fengu verkamenn í
höfuðborginui Tokio ekki að yera i
friði fyrir lögregluvaldinu. Um 800
verkalýðsmenn voru þar teknir fastir.
í Madrid á Spáni var allt nokkurn-
vegimi rólegt Þó voru um 100 manns
handteknir. Aftur á móti lenti í skot-
hrið milli kommúnÍ8tiskra kröfugöngu-
manna og lögreglunnar í borginni Cor-
doba. Talið er. að þeir hafi skifst á ca.
30U skotum. Einn maður beið bana og 7
sæiðust alvarlegn.
Þetta þykja smámunir samanborið við
atburði undaufarinna ára á hátiðisdegi
verkalýðsins, en breytingin mun ekki
stafa af miunkandi andstöðu auðvaldsins
við socialismann. Ó'ti kapitalistiskra
valdhafa við, að allt mundi londa í
björtu báli, ef lögregla og her gengju
alvarlega fram í því að beita valdi við
undirstéttirnar á þessum degi, þegar
eins er ástatt í heiminum og nú er,
mun vera aðal ástæðan til, að 1. maí
varð að þasm sinni laus, að heita
mátt.i, við blóðsúthellingar og banlaga.
— Það sýnir, að auðvaldsheimurinn er
farinn að sk.jálfa fyrir framkvæmd jnfn-
aðarstefnunnar, sem hann sór, að nálgast
hröðum skrefum.
Bæjnrklnkka.
Mikla og veglega rafgenga bæjar-
klukku hefir Þórður Jóhannsson, úr-
smiður, sett upp i Hafnarstræti yfir
verzlunardyrum sinum. Þeir, sem set.ja
vaBaúr sin eftir klukkunni, og vilja
gera það nákvæmlega, gæti þess, að
bíða unz visirinn stekkur í lok mín-
útunnar. Hefir Þórður með þe3su gert
bæjarbúum mikinn greiða, sem sennilega
verður líka til þess, að minna á verziun
hans, svo sem sjálfsagt er.