Skutull - 20.06.1932, Blaðsíða 3

botni og diepur tain ungu uppvax-
andi þorskaseyði. Fiskur mun alveg
bverfa af íslandsmiðum, ef hún
verður notuð þar um nokkurra
ára bil, og landsmenn verða atvinnu-
lausir. Dragnótin er lika svo sein-
viikt veiðaifæri, að hún getur al-
diei borgað sig. Bókin um skar-
kolaveiðar er þessvegna skaðræðis-
bók, sem ætti að b-enna.
Gumall íslendingur.
A t h s.
É< býst við, að þessi gamli ís-
lendingur hafi hreint ekki lesið
þessa bók, sem hann er að skrifa
um. Hann tekur u p allar fjarstæð-
urnar, sem Árni Fnðriksson hrekur
i bók sinni, og er mikill munur á
hinum iðkstuddu skrifum Áma og
sleggjudómunum, sem andstæðingar
hans bera á boið fyrir menn.
Á'ni hefir m. a. þrautaannað
þessi atriði:
1. Útlendingar veiða nú mestan
hluta skarkolans, þó landhelgin
fé lokuð fyrir dragnótum.
2. Gróðurinu, sem menn eru að
tala um á sjávaibotni, á þvi
dýpi, sem dragnótin er notuð, er
einskis viiði fyiir fiskveiðarnar.
3. D aenótin sleppir öllum fisk-
seyðum.
4. Dragnotin mun, þegar menn
þekkja miðin og læra að nota
hana, borga sig best allra veið
aifæra.
5. Dragnótin spillir alls ekki veið-
inni meira en lóðir o. þ. h.
Sumir benda m. a. á, að þar
sem mest hafi verið notuð
dragnót i Faxaflóa sl. haust,
hafi verið bestur þorskafli í
vetur.
Ámi hefir lagt mikið á sig til
þess að ryðja þarfri nýjung braut.
Hafi hann þökk fyrir.
En altaf eru einhverjir, sem vilja
brenna sannleikann, af því að þá
skortir skilning. Þó finnst mér, að
bréfritarinn hljóti að átta sig, ef
hann les bókina aftur. Ef ekki,
hlýtur hann að tilheyra einhveiju
eldra timabili jarðlifsins, en þvi
núverandi.
r. j.
17. júni var báldinn bátiðíegur hér i
bcenum á evipaðan hátt og að undan-
föruu, Ágöði dagsins 4 i þetta sinn að
renna tii ' endurbóta k ‘ iþróttaveili
bwjarins.
S K U T U L E
Verklýðsmál. Fraiah.
biður alla i þessu bygðarlagi að
koma ekki i atvinnuleit til Siglu-
fjarðar í sumar, þar sem fyrirsjá-
anlegt er, að íbúarnir fá ekki allir
nög að gjöra. 11. þ. m. eru skráðir
hjá Raðningastofu félagsins 200
karlmenn, sem hvergi eru ráðnir,
og engin Bigffirsk kona er enn
ráðin i síld. Snúið yður til Raðn-
ingastofu félagsins; þar fáið þór upp-
lýsiDgar.
f. h. Verkamannafél. Sielufjarðar.
Kristján Dýrfjörð*
AtYinnuleysið.
Bjargræðistíminn, sem venjulega
er nefndur, er nú rétt að byija,
sól og sumar er ytir landinu, og
síld n komin spriklandi á miðin.
En hvað verður um síldveið-
arnar í sumar?
Eftir afnám síldareinkasölunnar
snemma í vetur, voiu vandiæðin
þegar augljós. Frá stjórnarvaldanua
hálfu var samt ekkeit gert í mál-
inu. Norðmenn, sem eru okkar
verstu ki-ppinautar á sildar- og
flskmarkaðinum, brugðu þegar
við og seldu Rússum 330 þús.
tunDur af síld. Þeir samningar voru
lengi strandaðir, en ekki hreyfðu
hin íslenzku stjórnarvöld sig samt
hætis hót. Allt var látið reka á
reiðanum. Nú er komið í öngþveiti.
Alveg óvist hvoit sildarbræðsla
iikisins starfar nokkuð í sumar, og
líklega verið að efna þar til kaup-
deilu svona létt í byrjun síldar-
tímans.
Sjómönnum er þessi voði aug-
ljós. — Sjómannafélag ísfirðinga
hefir skorað á ríkisstjórnina að
láta reka sildarverksmiðjuna í sum-
ar, og tryggja sjómönnum minnst
þriggja króna lágmark fyrir málið.
Sjómannafélag Reykjavikur hefir
haldið fjölmennan fund, og skorað
á ríkisstjórnina að láta síldarvörk-
smiðjuna starfa, greiða minnst 3
krónur fyrir málið og taka á leigu
aðrar síldarverksmiðjur, ef þær
verða ekki starfræktar af eigend-
unum. Ennfremur aö togararnir
veiði gerðir út á síldveiðar, stjórn-
in stuðli að auknum áíldarmarkaði,
og útlendingum verði eigi leyft að
leggja sild á land, geti íslenzk
akip fullnægt verksmiðjunúm. Hald-
Jens Fr. Jensen
andaðist að heimili sínu aðfaranótt
þess 16. júni. Jarðafförin verður
ákveðin síðar.
Aðstandendnr.
ið verði uppi öflugri landhelgis-
gæslu. Stuðlað verði að isfiskveið-
um í sumar, og settar á stað
atvinnubætur fyrir atvinnulausa
sjómenn.
Allt voru þetta mál, sem þinginu
bar skylda til að ráðstafa, en
ekkert var gert nema að visa
framkominni þingsályktunartillögu
jafnaðarmanna um þessi mál til
rikisstjórnarinnar.
Hennar er því að ráða fram úr
þessum vanda, og hefir forsætis-
raðherra lýst því yflr, að stjórnin
muni láta sér einkar ant um at-
vinnumalin. N i reynir á þolrifin,
því þessi mál krefjast skjótrar og
góðrar úrlausnar þegar í stað.
Fjöldi manna gengur nú atvinnu-
laus um hásumarið. og hvað verður
þá um fólkið í vetur?
Yestnrland
og saltokrið i Bolungavik.
Ritstjóri Vesturlands hefir tekið
sér fyrir hendur að verja þá Högna
og Bjarna fyrir saltokrið á sjómönn-
um í Bolungavik, en gerir það
sýnilega með vondri samvizku.
Hann reynir að telja fólki trú um,
að Finnboga Gaðmundssyni einum
hafi verið selt salt fyrir 55 krónur
smálestina. Þessu getur náttúrlega
hver trúað, sem finnst það líklegt,
þó það að visu sé ekki nema eftir
öðru, að þeir okri mest á fátækasta
fjölskyldumanninum. — Ritstjórinn
segir, að aðrir hafl fengið saltið
fyrir 51 krónu smálestina, og til
þess að gera það verð sennilegt,
lætur hann þá Högna og Bjarna
kaupa saltið með s m á s 0 1 u -
v • r ð i inn á ísafiiði og fiytja
til Bolungavikur. En allir vita, að
saltið er veDjulega keypt í heildsölu
úr skipum, sem koma beint til
Bolungavfkur og kostar þá, sem
það kaupa, í hæsta lagi hálfum
til heilum shillings meira en saltið,