Skutull - 28.06.1932, Blaðsíða 3

SKU'TULE
3
tiilaga yrði útrædd, kom fram
örjnur tillaga, sem ,aö víbu var
upphaflega dagakráitillaga*, í aug-
um stjórnarinnar,
en varö þó á ein-
hvern dularfullan
h á t ti/i b r e y t i n g a r t i 1-
1 a g a o g sem fór í þ i átt,
að þ a r s « m Hófrungur
hefði íþróttir og fimieika á stefnu-
skrá sinni, þí álit.i fundurinn sér
bannmál og bindindi óviðkomandi.
Þessi tillaga var f e 1 1 d , aö
sögn greinai höfunda, og haföi þá
félagið lýst því yfir, að það teidi
sér bindindi og bann v i ð k o m-
a n d i Lá þá vitanlega næst
fyrir að bára upp aðaltillögunna.
„En þá skeöur það einkennilega,"
að sú tillaga gleymist algeilega og
er aldrei borin undír atkvæði.
Þessi skýrsla stjórnarinnar lýsir
hieinskilni. En jafnframt sýnir hún
mjög átakanlega, að þeir sem
stjórnuðu fuiidi þessum, hafi verið
allilli að sér um íundarsköp, og
þykir rrér harla ólíklegt, að ,bsstu
borgararnir" á Þingeyri hafi verið
þaina að verki. Til þess þekki ég
þá of vel.
Enn er þess getið í þessari skýrslu,
að tveir valinkunnir menn á Þingeyri
— fylgendur aðaltillögunnar — hafi
gengið af íundi, þá er breytinga-
tillagan var f e 1 1 d , og þykir
stjórninni þetta afskaplega einkenni-
legt. — Og það væri það lika, ef
sagan væii fullsögð. En svo er ekki.
St jórninni hefir laðst að geta þess, að
framkoma nokkurra fundarmanna
var á þá leið, að þessir tveir menn
töldu sér ekki samboðið að sitja
fund með þeim. — Jatar og stjórn-
íd, að athæfi þessara manna hafi
verið ,fél. til óviiðingai". — En
i öðiu oiðinu er hún þó að reyna
að breiða yfir þetta, með því að
þykjast undrandi yfir því, að þessir
tveir heiðursmenn gangi af fundi.
Það atferli er ólíkt ,bestu borgur
unum* á Þingeyii.
Loks er í athugasemd þessari
látið . liggja að því, að mér
hafi ekki sæmt að gagnrýna gerðir
þessa umrædda fundar, vegna þess,
að ég sé, heiðursfélati Höfrungs.
Ójá, Það er nú svo. — Ég er
vitanlega þakklátur þeim góðu
mönnum, sem á sínum tíma kjöru
mig heiðursfélaga. Én óg hefl aldrei
litið svo á, að þeim heiðri fylgdi
nokkur skerðiug á skoðanafrelsi
minu. Og þeir, sem kjöru mig, munu
þar sammála mér.
Af ástæðum, sem Þingeyringar
þekkja, hefir n ér altaf þótt vænt
um Höfrung og starfsemi hans.
Þessvegna gramdist n ér, er ég sá,
að félagið var í þann veginn að
setja á sig blett fyiir skilningsskoit
á því sambandi, sem viðurkennt er
um allan heim, milli íþrótta-iðkana
og bindindis. Og ég mun reyna ^ð
vera á veiði í þeim efnum fram-
vegis, jafuvel þótt þeir, sem telja
sig .bestu borgarana", skoði þau
afskifti min hrellingar við sig.
G. Á.
Lflflreflluvald í kaupdeilu.
Tiliaun var geið til þess á fimtu-
daginn er var, að veita þeim Högna
Gunnarssyni og samherjum hans
lögregluaðstoð til þess að brjóta
bann verklýðssamtakanna. Bæjar-
fógeti kom ásamt lögregluþjóni og
Högna Gunnarssyni niður á af-
greiðslu N ithan & Olsen, og gaf
þar fógetaúrskuið fyrir þvi, að það
bæri að afhenda Högna pokaskudda
einn, sem þar var og meiktur
Björgvin Bjirnasyni. Greip Högni
siðan pok.mn i fang sér og skund-
aði til dyra. Eun sem komið er,
heíðu Alþýðusamtökin engar höml-
ur á fað lagt, að Björgvin hefði
tekið sinar vörur af afgreiðslunni,
an þess að fógeti væri til kvaddur.
Yuðist því bæjaifógeti hafa verið
gabb^ður þarna ofaneftir og vald
hans lítilsvirt fyrir það eitt, að
vikadrengur eða buiðarkarl Björg-
vins var Högni sá úr Bolungavík,
sem vegna framkomu sinnar hefir
verið settur í bann alþýðusamtak-
anna í landinu.
Af þessum auðvirðilega atburði
þykir þó mega ráða það, að e. t. v.
megi búast við endurtekinni aðstoð
lögregluvaldsins til verndunar hinum
,göfuga“ málstað Högna og Bjarna.
Þetta mun eiga að vera einskon-
ar prófsteinn: Nú skal leppa vöru-
innflutning tii verklýðsböðlanna i
Bolungavík, og fá síðan forgylta
löggildingu leppmennskunnar með
fógetaúrskuröum. — Hinn nýi dóms-
málaráðherra er sýnilega tekinn til
starfa, og iögreglustjórarnir sumir
hverjir munu dansa viljugir effir
krossanes-músik hans. Jæja þá.
Góða skemmtun! En það munu
ekki allir taka þátt i þeim dansi,
hvorki viljugir eða nauðugir.
Við slíku tiltæki lögregluvaldsins
eiga alþýðusamtökin nóg ráð. Verk-
bann verður ekki rofið, þó romsað
sé up i úrskurðum fógeta, um að
afhenda megi þennan eða hinn
pinkilinn. Enginn þarf að láta sér
dfltta slikt i hug, og leppmenskan
leiðir þá Högna og Bjaina tæpast
til sigurs, hvað sem allri löggild-
ingu líður.
Verklýðsfélagið B ddur boðaði
þegar til fundir á fimtudagskvöldið,
og vaið samkomusalur Hjálpræðis-
hersins troðfullur á svipitundu af
verkamönnum og sjómöhnum, þó
ekki væri nema klukkust.und, síðan
fundaiboðun hófst. Yar þar rakinn
í stórum dráttum gangur deilumálp
anna i Bolungavik, sýnt fiam á
órjúfandi samhengi verklýðsmálanna
um allt land, og skýrt frá seinustu
atbuiðum.
Á fundinum var siðan samþykkt
i einu hljóði af öllum fundarmönn-
um eftirfarandi ávarp til bæjarfógeta:
„Almennur verkalýðsfundur hald-
inn að tilhlutun Verkalýðsféftgsius
Baldur á ísafirði þaDn 23. júní
1932 mótmælir harðlega tilraun
lögregluvaldsins til að grípa inn í
deilu þá, er verklýðssamtökin eiga
í við þá Högna Gunnarsson óg Co.
í Bolungavík, og beinir fundurinn
eindregið þeirri áskoiun til bæjar-
fógetans, að hann beiti ekki valdi
sínu á þennan hátt framvegis*.
ísafirði, 23. júní 1932.
F. h. fundarins
llaunlbal ValdlmarssoB.
Fundarstjóri.
Helgl Hannessou. *
Fundarritari.
Var það síðan eindreginn vilji
fundarmanna, að ávaip þetta yrði
þegar fæit bæjarfógeta, og lesið upp
fyrir honum að íundarmönnum
áheyrandi úti fyrir bústað hans.
Var fundarstjóra og fundarritara
falið, að gera boð fyrir bæjarfógeta,
en fundarmenn biðu fyrir utan.
Fundarstjóra var þegar boðið inn
i anddyri hússins, en sagt að fó-
getinn væri genginn til hvilu og
fallinn í svefn, væri því óskað eftir,
að erindinu yrði frestað til næsta
morguns. Þetta var þegar tilkynnt
fundarmönnum, og sú ákvöiðun
tekin, að afhenda bæjarfógeta ávarp
fundarins kl. 1 daginn eftir.