Skutull - 29.07.1932, Blaðsíða 1
Útgefandi: Alþýðusamband Vestfirðingafjórðungs.
X. ár.
Aanar fígetanrskurOnr.
Borg og Fannberg.
Klukkan 3 á mánudaginn var,
sást hinn nýi dómari IÆrðinga,
Óskar Borg, i för með lögreglu-
þjÓQÍnum Jöni Ólaíi Jönssyni,
Jóni Pannberg í Bolungavik og
ekrifara af baejarfógetaskrifstofunni
Sverri Guðmundssyni. Hélt fylk-
ing þessi keim til Gunnars Aksel-
son, framkvæmdastjóra Nathan &
Olsen, sem liefir á hendi skipa-
afgreiðslu hér i bæ í umboði
bæjarins. Kenndi menn þá strax
grun i, hvað hór vaeri á seiði.
Nú mundi eiga að fara að kveða upp
i'ógetaúrskurð um afhendingu á
vörum til manna þeirra i Bol-
nngavik, sem ennþá eru í banni
Alþýðusamtakanna. Þetta reyndist
rótt. — Hr. Akselson hafði neitað
að afhenda vöruna, þar eð þi
yrði lagt bann á alla skipaaf-
greiðslu i bæuum. — Dæmdi hr.
Borg hann þá til að láta af
hendi rótarkassa einn, því um
aðra vöru var ekki að ræða. Pör
dómarinn nú i vörukúsið með fylgd-
armenn sína, og Jón Faanberg
tók við rótinni á haudvagn
(sem Nathan & Olsen hefir
líklega lánað — eða fógetinn
úrskurðað til notkunar) og verka-
maður úr Bolungavík leggur á
stað með hinn endurleysta kassa
fram bryggjuna. Gengur þá for-
maður verklýðsfólagsias i veg
fyrir hann og spyr, bjá hverjum
hann sé i vinnu. Lýgur maðurinn
þvi til, að hann sé i vinnu hjá
sjálfum sér. Er hann þá spurður,
hvort það só heldur Jön Fannberg
eða Akselson, sem hafi beðið hann,
og svarar hann þá, að það só
Jön Pannberg. — Kemur nú
dómarinn, — einkennisbúningslaus
naeð svartan hatt á höfði ásamt
Kannberg — og Jöni Ólafi í fullum
skrúða, og presenterar sig sem
lögreglustjórann á staðnum. End-
urtók dómarinn þau orð, að hann
ísafjörður, 29. júli 1932.
væri lögreglustjórinn á sta.ðnum,
sjálfsagt 20 sinnum, sem rétc var,
þvi ekki varð það á honum séð,
og fleira fólk var altaf að streyma
að, ókunnugt fyrri yfirlýsingum.
Lýsti nú Fannberg þvi yl'ir, að
Bjarni Eiríkssou væri fyrir lÖDgu
skilinn með öllu við þá Högna og
Bjarna, og væri sönnun þess skjal-
leg i Landsbankanum hér. Þess
vegna ætci kassinn að afhendast
hindrnnarlaust. Var þá skorað á
Jón að koma og fa þessa yf'irlýs-
iugu hjá bankastjóranum, en hann
neitaði. — Var nú bent á, að
hér hefði engan fógetaúrskurð
þurft, ef rétt væri, sem Pannberg
segði, en neitun Jóns um að lata
kassann biða, unz tal hefði náðst
af Sigurjóni, vakti grun um, að
eitthvað væri bogið við þessa
yfirlýsingu. Töldu menn einnig,
að dómaranum bæri skylda til uð
leysa málið a friðsamlegan hátt,
en slik lausn væri þegar fengÍD,\
ef yfirlýsing bankans um það, að
Bjarni Eiríksson væri algerlega
leystur af skuldbindingum sínum
i lólagsskap með þeim Högoa og
Bjarna kæmi til. Eu dómarinn fókkst
ekki til að leggja þeirri friðsam-
legu lausn liðsyrði, og Jón Fann-
berg neitaði að fara með formanni
verklýðsfélagsins til viðtals við
bankastjóranD. Stóð dú i stappi
um stund. Dömariun kvaðst hafa
nauman tima og vera lögreglu-
ítjóri á staðnum og lagði að sið-
ustu fögetagóma sína að kass-
anum. — — Mun það vera
í fyrsta sinn, sem ísfirskur bæjar-
fógeti sóst við útskipunarvinnu.
En kassinn för hvergi. Kom nú
að settur bæjarstjóri og spurði
um, hverjir bér væru að skipa út
vörum, og var honurh sagt, að
það vasru Bólvikingar og hjálpar-
menn þeirra. Kvaðst hann telja,
að samkvæmt samDÍngi milli
Nathan & Olsen og bæjarstjórnar
hefði enginn rétt cil út- eða upp-
ekipunar um bryggjuna, nema
Nathan & Olsen i umboði bæjar-
29 tbl
Verklýðsmál.
Atvinnnleysið.
Skráning atvinnulausra i R.vik
er ný afstaðin og hafa ’T'Sííi látið
8krá sig. Hafa þeir íi -4,Ohi á
framfæri sinu. Dar af eru 916
börn og 50 gainalmmni. Er þetta
ástand bið ískyggilegasta, og þó
vitanlegt, að margir létu ekki
skrá sig, sem eins er ástatt um.
Skráuingin er karðari krafa urn
átvinnubjargir, en kægt hefði
verið að sernja á nokkium fuudi,
eða láta í ljós með bjánalegu
aurkasti, gluggabrotutn og ærsl-
um segir Alþýðublaðið réttilega.
Hér hafa 219 látið skrá sig. —
Verður Dánar skýrt frá þvi í
næsta blaði.
Tlllög’ur á l!iit(Iursfnn<li:
Skorað var á bæjarstjóra að
koma setn fyrst af stað atvinnu-
bótavinnu.
— FuDdarmenn vottuðu samúð
sina með kröfum atviunuleys-
ingjanna í Reykjavik og lýstu
yfir andstyggð sinni á ríkisvaldi
því, sem beija lætur varnarlausa,
sveltandi verkamenn með tré-
kylfurn.
Þá var og kosin nefnd til að
athuga möguleikana fyrir stofnun
byggingafélags verkamanna.
ins. Nú hefði hann neitað útskipun
og mundi þetta þvi vera í heim-
ildarleysi gert. Kvaost dómarinn
ekkert hafa vitað uin þann samn-
ing, og taldi þvi xóttast að gera
nú ekki meira að. fyr en hann
hefði athugað samninginn. Pór
liann nú með bæjarstjóra og bað
formann verklýðsfólagsin9 að ná
tali af Sigurjóni á meðan. Skor-
aði form. nú enn á Fannberg ad
koma með sér, en haun neitaðí.
Náði nú form. verklýðsfélagsins
tali af bankastj. og fékk þar skýr
Framh. á 3. slOu.