Skutull - 29.07.1932, Blaðsíða 2

2
S K U T U L L
Prestarnir
Og
s*efnumál Alþýðuflokksins.
1. Snnivinna vil) Verklýöshroyflupnnn.
Frá þ«i hefir áður verið skýrt
hér í blaðinu, að Prestafélag ís-
lands kaus á aðalfundi sinum í
fyrra B manna nefnd til þess að
athuga og gera tillögur um sam-
vinnu milli prestastéttarinnar og
þeirra, sem vinna í þjóðmálum að
bótum á kjörurn fátækra marma
og bógstaddra og að jafmétti allra,
eius og það er orðað i samþykkt
þess fundar. Núna i sumar var
aðalfundur prestafélagsÍDS haldinn
á þingvöllum, og var þar sam-
þykkt að kjósa árlega slika nefnd.
Ennfremur samþykktu prestarnir
að tillögun þessarar alþýðu-
nefndar:
'2. Um réttindi þnrfamnnnn.
Prestafélagið beinir þeirri ósk
til Alþiugis, að l&ta ekki draga9t
að nema buit úr stjórnarskrá ís-
lands það ákvæði. er sviftir þá menn
aimennucu ló'tiudum, sem þegið
liafa sveitarstyrk.
!!. Afnáni fátækrnflntniiigs.
— Ati iuimbajtiir.
Prestafólagið skorar á Al-
þingi að taka fátækralöggjöfina til
gagngeiðrar endurskoðunuar,þann-
ig, að lögð só megÍDáherzla á það,
að fátækreflutningur og sveita-
diáttur út af fátækrainálum hverfi
úr sögunni, og að lögð sé áheizla
á það að veita vinnufærum mönn-
um atvinuu, þeirn og fjölskyldum
þeirra til framfærzlu, fremur en
beinan peningalegan styrk, eftir
þvi sem kostur er á.
4. Alþyðiitrygjrlng'iir.
Að öðru ieyti álítur Prestafó-
lagið heppilegast, að fátækrafram-
færslan færist meir og meir í það
horf, að i stað honnar komi sem
fullkomnastar alþýðutryggÍDgar,
6vo sem tryggingar vegna sjúk-
dóma, slysa, örorku, elli o. s. frv.
5. Bi“t' i heliriílag’nlögrirjiif.
(sbr. tillögur Vilm. Jónssonar.)
AðalfuDdur Prestafólags Islands
telur þess búna þörf, að núgild-
andi helgidagalöggjöf só endur-
ekoðuð, og henni breytt þannig,
að lögð sé áherzla á eftirfarandi
atriði:
1. Verkalýður, jafnt á sjó og
landi, eigi skýiausan rétt til
hvildar á öllum helgidögum þjóð
kirkjunnar frá vinnu, sem fresta
má án verulegs tjóns, enda sé þá
bönnuð öll slik vinna.
2. Þeir sem þurfa að vinna
slíka vinnu á h' lgidögum eins og
t. d. bilstjórar fái þá hvild ein-
hvern annan dag vikunnar, og
ennfremur sé hess gætt, að sami
maðurinn þuifi ekki að vinna
nema annan hvern sunnndag.
3. Um jólin hafi sjómenn rótt
til að vera 1 höfn, og heima, ef
því verður við komið.
4. Báða daga stórhátíðanna
þriggja, svo og á skirdag og
föstudaginn langa séu nudantekn-
ingarlaust bannaðar vinveitingar
á opinberum veitingastöðum. Enn-
fremur sé undantekningarlaust
bannaður dans í opinberum veit-
ingastöðum fyrra dag stórhátið-
anna: skirdag og föstudaginn
laoga.
Þið er alþjóð kunnuet, a8 Al-
þýðuflokkuiinn hefir einn allra
stjórnmalaflokka í landinu barist
fyir þeim breytingum á stjómar-
skránni, að menn verði ekki sviftir
þjóðfélagslegum og parsónulegum
réttindum sökum fátæktar. Þá hafa
jafnaðarmenn líka án afláts hamr-
að á afnámi sveitaflutnmgs þurfa-
manna, en ekki tekist ennþá að fá
þann smánarblett þveginn af ís-
lenzkri löggjöf vegna andstöðu stærri
flokkanna. Alþýðutryggingar h-ifi
verið stefnuskrármál flokksins frá
byrjun, og var kosin milliþinganefnd
að t.illögu jafnaðarmanna á sumar-
þinginu 1930 til þess að undiibúa
heilsteypta tryggingalöggjöf. Staif-
aði sú nefnd mjög lítið, og lagði
þvi Haraldur Guðmundsson frum-
varp til alþýðutrygginga fyrir sein-
asta þing, en það fékk enga
afgreiðslu fremur en önnur mál,
sem nokkurs virði voru. Þá hafa
jafnaðarmenn altaf haldið því fram,
að sjálfsagt væii að stofna fremur
til atvinnubótavinnu fyrir þá, sem
leita veiða opinberrar hjálpar, heldur
en sjá þeim farborða með beinum
peningalegum styrkjum. En þessu
hafa ihaldsmenn veriö algeriega
mótfallnir allt fram á þennan dag.
Vill Skutull ekki efast um það
að óreyndu, að prestarnir starfi
ötullega að framgangi þessara mála
hver S sinni sókn, og láti ekki
sitja við samþykktirnar einar.
Kyodlll. 4. ár. 8. heftl.
„Enginn hálfur, enginn deigur
á sér fyrirheitið land."
Þessar ljóðlínur er að finna í
kvæði eftir Halldór Kristjánsson
írá Kirkjubóli í Önundarfirði, og
hefst Kyndíll á því kvæði. Næst er
greinargóð jitgeið eftir Ólaf Þ.
Kristjánsson um kjördæmaskipunina,
þá grein um unga fólkið eftir Halldór
Kristjánsson. Þar stendur þetta:
„Hún hefir vift mörgu aft sjá,
æskan, sem vill leiftá fegurri tíma
yhr þioskaftri þjóft. Hún þarf aö
beijast vift auftvald og fatækt, fá-
fræfti, istöftuleysi, nautnasýki,.
heimsku, værukærft, o. m. fl. Mikift
er verkefnift, og Kyndill biýnir því
alla æskumenn til starfs og stór-
iæfta.*
1 heftinu er líka vel rituft grein
um kvæfti Þorsteins Erlingssonar:
Árgalarnir. — „Árgalarnir eru menn-
irnir, sem koma auga á ný sann-
indi fyr en nágrannar þeirra. Og
þeir vilja ekki sitja einir aft þess-
um sannindum. Þeir vilja láta alla
njóta hinna nýju menningar-verft-
mæta. Þeir íreista aft opna augu
annara fyrir þeim. Þeir ráftast á
allt. sem er til fyrirstöftu. Þeir eru
brautryðjendur. Þeir eru frumherjar
menningarinnar hver á sínum staft
og tíma. — En Árgölunum er illa
fagnaö. — Mannskeppnunum er svo
tregt um sporift fram á vift*, segir
höfundurinn.
Vilhjálmur S. Vilhjálmsson ritar
áframhald af grein sinni: Jafnaftar-
stefnan, og skírast þar mörg grund-
vallaratrifti heilbiygfts viftskiftalífs
fyrir lesendunum. — Seinast í
heftinu er svo þýdd grein: Friftur á
jörftu, eftir Þjóftverjann Emíl Lud-
wig. Hana verftur allt ungt fólk aft
lesa.
Kyndill er málgagn æskunnar í
landinu. Hann er ódýrasta tímarit
landsins, heftift kostar eina 75
aura, og fæst hjá Sigurjóni í
Kaupfélaginu. Allir ungir ísfirfting-
ar kaupa ÍCyndil. Minnist þess, aft
vesturlandsritstjórinn skrifafti langt
mál um seinasta hefti Kyndils og
sýndi þannig, aft afturhaldinu
sttendur stuggur af málgagni ís-
lenzkrar æsku. Látift þann ótta
Steins ekki verfta ástæftulausan. —
Þessvegna : Kyndill í allra eigu !
Hannibal Vuldimarsson.