Skutull - 19.08.1932, Qupperneq 1
SKBTULL
Útgefandi: Alþýðusamband Vestfirðingafjórðungs.
X. ár.
ísafjörður, 19. ágúst 1932.
32. tbl.
Guöm. Skarphéúinsson.
Sjö vikur eru uú liðnar síðan
hanu hvarf sjónum manna, og
hefir enginn vitað neitt um afdrif
hans. Þó hafa íhaldsmenn hampað
því_ó8part bæði hér í bæ og ann-
arsstaðar, og jafnvel imprað á þvi
i blöðum sínum, að þeir vissu vel
hvar hann væri niður kominn:
Hann væri sem sé heill á húfi
austur í Rússlandi.
Þetta var tilraun íhaldsins til
þess að svívirða hinn latna —
gefa það í skyn, að hann hefði
flúið ti) þess að komast hjá óþæe-
inuum af ákærum Sveins Ben. Qg
sögugerð þessi um flóttann átti að
sannfæra fólk um s&nnleiksgildið í
ákærum Óláns-Sveins.
En nú er öllum slíkum slúður-
Bögum ihaldsslefberanna hnekkt, þvi
llk Guðmundar heitins er fundið.
Það sást á floti á Siglufjaiðarhöfn
síðastliðinn sunnudag, og utðu skip-
verjar á Valbirni þess fyrst varir.
Flest blöð landsins hafa ritað um
hinn latna verklýðsforingja og æsku-
lýðsletðtoga, og eru ummælin öll á
einn veg, hvoit sem ándstæðingar
hans eða fylgismenn halda á penn-
anum.
Guðmundur Hannesson bæjarfó-
geti mun hafa verið andstæðingur
hans i stjórnmálum, en samt skrifar
hann á þessa leið um Guðmund
Skaiphéðinsson:
n— — Um það 13 ára skeið,
sem ég hefi starfað í bæjarstjóm
Siglufjaiðar, hefi ég kynnst mörg-
um mætum og staifhæfum bæjar-
fulltiúum. Guðmuudur Skaiphéð-
insson var meðal þeirra mætustu
og staifhæfustu og drengur góður
tii starfs og ráða. 1 fyrstu virtist
toér hann nokkuð ósamvinnuþýður
og ráðríkur, en slíkt breyttist við
nánari kynni. Hann hafði ágætt vit
á fjármálum og v&r manna best
beima um fjárhag kaupstaðaiins.
En það, sem einkenndi hann mest
umfrarn aðra bæjaifulltrúa, sem ég
hefi unnið með — þótt dugnaðai-
menn hafi vertð og séu — var
jarnvilji hans og óbilandi dugnaður
í starfi þvi, sem honum var falið.
ilann vur duglegustur hinnu duglegu"
Þetta eru ummæli andstæöings-
ins. — Blaðtð Etnhetji a Siglutliði
skiifar m. a. þetta um Guðmund
heitinn:
„Guðmundur var algjöilega það,
er Bietar kalla selfmade man. Euda
var hann skapfestumaður miktll og
í engu hálfur. Hann yflrvegaðt jafu-
an vandlega allt, er hann lok sér
fyrir hendur. Og er hann haíöi
skapað sér þa skoðun um maltn,
eftir vandlega athugun, er haun
taldi léttasta og htpptlegasta og
stefna mætti helst til rtttrar attar,
setti hann sér það takmark að
hrinda þeim til framkvæmda a þeim
gruudvelli.
Af þessari skapfestu hans leiddi
það, að strax á barnsaidri þótti
jafuöldrum haus og leiksystkinum
hann vera sjalfkjörinn foitngt ttl
allra stóriæða og hlittu forsja hans
í öllu. Rað er þvi engiu tdviljun,
þótt hann yrði íoringi, er hauu
komst á þroskaarin. Hann var einn
þeirra fau manna, er æfinlega var
hugsjónum sinum trúr. Hann var
kappsmaður, en um leið drenglynd-
ur. Og ef honum var bent a með
rökum, að skoðun hans væri á eiu-
hvern hatt ekki rétt, var hann ætið
fús á aö fallast á það og leiöiétta
það, er rniður fór — en haun hrap-
aði aldiei að sliku; hans eigin
sannfæring varð að segja hoiium,
hvað iétt var.
íþróttum unni Guðmundur heitt
og bar mjög fyrir brjósti likams-
ment æskulýösins. — Sjálfur vai
hann sportmaður mikill og unni
heitt íslenzkri fjallanáttúru. Var
hann ótrauöur til göngufara og fór
oft með skólabörnin út úr bænum.
Hann innrætti þeim jafnan kost-
Yerklýðsmál.
Lsekkað kanp — melri vinnat
Útgeiðarmenn hafa löngum reynt
að ginna verkafóik til kauplækkana
með því að gefa loðin loforð um
meiri vinnu, ef kaupið fengistlækkað.
Þó hafa þeir hvarvetna færst undan
með að gefa ákveðin svör uin
vinnuti nann, er þeim hefir verið
gefinn kostur á lægta kaupi gegn
tiyggingu fyrir aukinni vinnu.
í sumar var kaupið lækkað við
verksmiðjuna í Krossanesi í trausti
þess, að þar fengist meiri viuna
vegna þeirrar tilslökunar. En þegar
kaupið var oiðið lægra hj‘t veika-
mönnunum en bja öðrum við
samskonar vinnu, taldi verksmiðjan
sjalfsagt að lata sjómennina, sem
þar lögðu upp sild. lika fa minna
fyrir hana en annarsstaðar var
greitt fyrir síld í biæðslu. Afleið-
ingin vaið sú, að litil síld hefir
veiið lögð u.pp við kiossanesverk-
smiðjuna í sumar og fleiri og færri
verkamenn eru rekuir heim daglega,
af þeim sem ráðnir voru til fastrar
vinnu fyrir lága kaupið.
Hvort trúa nú verkamenn betur
reynslunni eða lygalaupum ihalds-
ins, sem jafna vilja niðuiávið land-
vinnukaup og afuiðaverð sjómanna
á víxl, eins og apinn sem skifti
ostinum fyrir kettina.
gæfllega að meta að verðleikum
heilsulind hins tæra, íslenzka fjalla-
lofts og notfæra það til eflmgar
heilsu sinni.
Guðm. var maður Íélag3lyndur
og glæddi mjög ahuga æskulýðsins
fyrir góðum og göfugum félagsskap
og stofnaði hér með börnum og
unglingum tóbaksbindindisfélag og
ungmennafélag.
Guðm. var um allt hinn glæsi-
legasti æskulýðsforingi. Hannneytti
aldrei áfengis né tóbaks og var
Framb. & 3. siðu.