Skutull - 01.10.1932, Síða 1

sSKUTDLLs
Útgefandi: Alþýðusamband Vestfirðingafjórðungs.
X. ár
ísafjörður, 1. oktober 1932.
38. tW.
Gamalt lierbragð.
Gamalt herbragð, sem þó aldrei
.hefir þótt drengilegt. er að vega
aftan að mönnum, úr þeirra eigin
hópi. Þeir úr hinum pvonefnda
kommúnistafloiiki sem „Yðikiýðs-
blaðið rita, eru vígreifir í meira
lagi. Þeir þykjast vilja veikiýðssam-
tökunum vel, en eru þó í rauninni
stórvirkari í að reyna að sundra
þeim heldur en íhaldið uokkurn-
tima hefir verið.
Morgunblaðið, Vestuiland og í-
haldsblöðin flest eru altaf að tönlast á
þvi, að veiklýðssamtökin sóu svo
sem góð, en „foringjainii “ eða
mennirnir, sein verkalýðurinn beitir
fyiir sig, séu eiginhagsmunaspeku-
lantar, sem sknði upp eítir bakiuu
á alþýðunni. — Blaðntarar rpvengi-
manna nota nákvæmlega sömu
vopuin. F*a hefir lygin verið eitt-
hvert öiuggasta vopn íhaldsblað-
anna. — Hver einasti ísfiiðingur
kaunast við það, sem nernt hefir
verið i skopi „Vesturlandssannleik
ur“. — Sprengiliðið hefir lært af
íhaldinu hernaðailistina og beitir
vopounum engu vægilegar heldur
en Siguiður Kristjánsson geiði hér
aður, og Steinn er að hafa eftir
honum af veikum mætti. — Blað
spreugiliðsins, sem óvirðir veika-
lýðiun með því að kenna sig við
hann, hefir sérstaklega upp á síð-
kastið verið morandi í lygum um
trúuaðarmenn verklýössamtakanna.
Gtmgur þessi svíviiðiDgarbaráttuað-
ferð svo langt, að ýmsum hinna
gætnari sprengimanna, sem fyrir
misskildra hugsjóna sakir, hafa
gerat þarna liðsmenn, er farið að
hrjósa hugur viö, og heflr jafnvel
þótt ástæða til að senda leiðiétt-
ingar, sem svo annaðhvoit er stung-
ið undir stól efia dregið svo úr að
>ær sjást varla.
íhaldið gengur fram og hrópar:
, .Velfeið þjó&arinnai * þ. e. velferB
íhaldsins.
Pprengíliðið hrópar : „Sameining
alþýðunnar" um leið og það genr
allt, sem það getur, til að sundra
samtökunum. ,
Sprengilið 5 stendur viða í veik-
lýðpié ögunum og vegur þaÖan að
baki samtakanna. Árasir þess eru
þessvegna hættulegii, heldur en
árásir íhaldsins. Ókunnugir geta
glæpst á þessum flugumönnum,
trúað þeim að nokkru leyti og
snuið baki við þeim lélagsskap,
sem er svo rotinn, að þeirra sögn,
að hafa þessa „svikara“, sem
sprengiliðið svo nefnir, fyrir foi-
ingja og trúnaðarmenn. Demi eru
til þess um alimaiga meun, að þeir
fyrir slik áhrif hafa annaðnvort
alveg dregið sig í hlé eða farið
yfir til ihalds eða framsóknar. Til
kommúnista í sprehgiliðið fara menn
ekki. Sp engiliðið gerir jafnaðar-
stefnunm á Islandi mikið ógagn
með því að íæla menn fra henni,
og tefur fyrir íramgangi verklýðs-
samtakanua.
íhaldið hrópar: Niður með Al-
þýðusambandið. Sprengibðið hrópai:
Niður með Alþýðusambandið. Baðir
þessir samheijar vilja það dautt,
enda talar ihaldið með virðingu og
vinsemd um þessa bandamenn sina
og kallar þá: „Ágæta hugsjóna-
menn.“
Einn er þó munur á þessum
sarnhei jum. íhaldið heimtar ekki sina
menn inn í samtökin,en spreugdiðið
ætlar af göflunum að ganga af
því aÖ Alþýðusambandið vill ekki
hafa það fyrir kjöltubarn og neitar
að gera við það gælur.
Varla er hægt að hugsa sér
meiri barnaskap.
Kommúnistar klufu Alþýðuflokk-
inn 29. nóv. 1930 og hlupu á biott
af þingi Alþýðusambands íslands.
Nú ærast þeir yfir því að verða
ekki teknir sem fulltrúar og trún-
aðarmenn i félagsskap, sem þeir
óviiða á allan hátt. En sú bíræfni!
Kommúnistar héldu, að þeir væru
miklu sterkari eu þeir eru. Þeir
héldu sig hafa allt Norðurland, allt
Verklýðsmál.
Tilkynuing til verkafölks.
Atvinnurekendum hér í bæ heftr
verið ritað á þessa leið:
„A.ð gefnu tilefni tilkynnist. yður
hér með, að vinna sú, sem inut er
af hendi á timabilinu frá kl. 5x/a
til 6 e. h., er auksvinna og ber að
greiðast með aukavinnutaxta, svo
sem lágmarkstaxti felagsins mælir
fyrir um.
Virðingarfyllst
F. h. stjórnar verkl.fél. Baldur.
(undir8kr.)
Sérhverjum félaga, er verður var
við, að taxti félagsins sé brotiun, í
þessu eða öðru, ber að tilkynna það
félagsstjórninni samstundis.
Fnlltrúar á A.Iþýdnsambandsþing'.
Verkamannaíélagið Hlíf í Hafnar-
firði hefir þegar kosið þessa
Alþýðuflokksmeun sem fulltrúa á
Alþýðusambandsþingið :
Guðmundur I.lugasou.
Þorsteinn Bjöiiisson.
Guðjón Gunnarsson.
Mrgnús Kjartansson.
Jón Magnússon.
Félagið á Hvammstanga hefir
kosið Siguið Gislason, og Blöuduós-
félagið Jón Einarsson, formann sinn.
Hér verða fulltrúar ko3nir á sunnu-
daginn kemur. Ættu félagar þvi að
fjölmenna á Baldursfund.
Vesturland, Vestmannaeyjar og
mörg télög í Reykjavík á sínu
bandi. Það var ætlun þeirra að
stofna upp úr þesau nýtt „ópóli-
tiskt verklýðssambaud* eins og í-
haldið hefir svo miklar mætur á,
en þetta fór allt á annan veg.
Vestfirðingafjórðungur snéri við þeim
bakinu. Hvert íélagið á fætur öðru
rak þá af höndum sér, og þar sem
þeir höfðu meirihluta, fór allt starf
út um þúfur. Á Siglufirði hafa þeir
Framb. á 3. siðu. ■