Skutull - 29.10.1932, Blaðsíða 1
sSKUTDLLs
títgefandi: Alþýðusamband Vestfirðingafjórðungs.
X. ár. I ísafjöröu', 29. oktober 1932. | 42. tbl.
, n,-.. inn I || ——I—TTiT"ll--1-—"Trif iMTiii I■■■ -------—^‘"TifmÉraftiiri—É^BiirriMJíÉ
Verklýdsmái.
Undragripur
íhaldsins.
Einu eirmi aá ég auglýat i blaði
einu verkfæri nokkuit, sem árti að
vera allfc i seDn : Vasahnifur,
skiúfujárn, skóhneppati, skæri,
naglahreinsari, liamar, naglbitur,
tappatogari, o. m. fl. Þessi undia-
giipur var þó ekki ineiri fyrir-
ferðar en svo, að auðvelt var að
liafa hann í vestisvasa,
Vitanlega var þetfca ekki annað
en ónýti. Ef gripa átti gripinn
til að skrúfa með skrmfu, eða
negla með nagla, skæhlist hanu
allur og beigiaðist Eini kosturinn
var sá, að hann lúmaðist i vest-
isvasa.
Ritstjóri Vesfcurlands mÍDnir á
þennan undragrip. HaDn er seldur
eigenduin sínum til þess að skrifa
um alla skapaða liluti í jörðu og
á, en allt ferst honum svipað úr
hendi, hvort sem hann skrifar um
vísindi, trúaibrögð, áfengismál,
stjórntnái eða bæjarmál. Til þess
að baDn só sem allra likastur
undragiipnum, ganga búsbæad
urnir með hann í vestisvasanum,
og giipa til lians við ýrns tæki-
færi.
í Vesturlaudi 22. þ. m. nota
þeir liann til að sarga á Sam-
vinnufélaginu. Það liefir verið
segin saga fiá þvi tyrsta, að
versta tegund ihald-ins hérna í
bænum htfir æfinlega hafið á það
érá-ir, þegar þ?i hefir virst eitt-
hvað hallast á fyrir fólaginu.
Sjálfir voru þeir þó orðnir upp-
gefnir við útgerðinai bænurn. Og
sumir þeirra höfðu fengið miljóna
skuldir eftirgefnar hjá bönkunum.
Bara hóma 1 bæDum eru tapaðar
skuldir til ársins 1931 um
% flntni miljéuir króun.
Nokkrir settu upp dýrar versl-
anir, en aðiir kræktu sór í góðar
stöður, gjalda eignaskatt, þrátt
fyrir eftirgjafirnar, og hafa flotið
síðan m. a. á atvinnunni sein
S I. li -fir aukið í bænum. Ekki sýna
þessir uppgjafadátar þó þakklæbi sitt
i neinu, heldar fjandskapast við
þessi saintök verkamauna og
sjómanna. Gremjan yfir að vera
i rainnihluta brýtst altaf fratn
öðru hvoru. Dfaumur þeirra i
lífiau er sá, að geta haldið stans-
laust áfram að ausa úr bönkunuro,
koma Sainvinnufélaginu á kaldan
klaka og eignast sjálfir hin ágætu
skip þess.
I fyrravor voru nokkrir þeirra
meira að segji búair að skifta
„Björnunum11 á milli sin, i orði.
S. I. hóf etarf sitt á versta
tíma. Veiði hafur að vísu h-ppa-
ast því hið besta, en afurðaverð
altaf verið fallandi. Á árinu sem
leið, tapaði fólagið miklu fé, eius
og abir aðiir sem við útgerð
fengust. Erigir útgerðaimenn gátu,
vegua tapanna, greitt einn eyri
nf stofufjárskuidum siuum á
því ári og fengu þvi frest á
greiðslum. Samvinnufólagið hafði
sk'pakaupalán sin erlendis, en
fókk ekki sama fresfc og útgerðar-
menn, svo rikissjóðar varð að
hlaupa un.dir bagga með rú nlega
árs- afborgun og vexti. Hófu þí
iha'dsblöðin o| Verklýðsblaðið i
sameiningu heiftarlega árás á fé-
lagið, en þráct fyrir það veittu
skuldheimtumenn þess þvi frest til
þess að starfa áfram.
Frá þvi i oktober í fyrra og
til miðs febrúar hélt fólagið uppi
ísfiskflutningum og borgaði hverj-
um sitt., Á sama tima standaði
eiun af eigendum Vesturlands
sarnskonar flutninga, og töpuðu
viðskiftamenn hans fjórða hluta
afla sius, sem þeir fá vist aldrei
gteiddaD. Uudragripurinn myndi,
ef hann væri uokkuð annað en lólegt
verkfæri, spyrja um þessar eftir-
stöðvar, fyrst hann lætur sór ant
ura sjómenn.
Yerklyðsfélng' Sléttulirepps
liefir kosið Gunnar Eriðriksson
sem fulltrúa á Alþýðusambands-
þingið.
Stntt verkfnll.
Danska skipið Iiland var bór á
suðurleið að morgni þess 27. þ ni.
Verkiýðsfélagið Baldur hafði ný-
lega gert samþykkt utn það, að
menn úr landi skyldu inna af
hendi alla vinnu við upp og
út9kipun, og hafði þessi sani-
þykkt verið tilkynDt afgreiðslum
skipanna. Samt hófu skipsmenn
vionu um morguninn þann 27. er
verið var að afgreiða skipið við
Edinborgarbryggju. — Þegar að
bæjarbryggjuuni kom, vildu Danir
halda áfram, sögðusfc ekki hæfcta
í þetta sinu, fyrsb þeir hefðu
verið byrjaðir Varð þá stöðvuu á
viunu i landi, en eftir mjög
stutta stund.hafði afgreiðslumaður
feagið Daniua til að hetta vinn-
unni. Var þá byrjað aftur á af-
greiðslu skipiins.
— Verkfall þetta stóð aðein9 i
8 -10 ininúsur. Muqu flestir sam
mála um það, að ásfcæðulausfc só
að léta útlendinga hafa liér vinnu
við út- og framskipanir, þegar
fjöldi verkamanna okkar fær ekk-
ert að gera. Ei til þess að iag-
færa þetfca, urðu verklýðssamtökin
að grípa inn og beita valdi sinu.
Á þessu ári batnar hagur fé-
lagsins mikið, að því er sóð verður.
Síidveiðiu tókst ágætlega og salan
það vei, að skipverjar fengu kr.
6.52 fyrir hverja ’sildartunnu, á
samatíma og útgerðarmenn greiddu
siuum skipveijum 4—5 krpuur
fyrir tunnuna og sumir eun
lægra.
Bitstjóri Vesfcurlands hefir hvað
Framli. á 3. síðu.