Skutull - 24.06.1949, Blaðsíða 2

2
S K U T U L L
Ingimar Bjarnason
Fæddur 8. maí 1877. — Dáinn 8. júní 1949.
S K U T U L< JL
VIKUBLAÐ
! Útgefandi: \
í Alþýðuflokkurinn á Isafirði j
] Ábyrgðarmaður: - s
> Birgir Finnsson j
| Neðstakaupstað, Isaf. — Sími 13 !
j Afgreiðslumaður:
j Guðmundur Bjarnason j
< Alþýðuhúsinu, Isaf. — Sími 202 j
j Innheimtumaður: j
j Haraldur Jónsson j
j Þvergötu 3. ísafiröi. j
er ætluð til matar á venjuleg-
um matmálstímum. Samþykki
verkafólks þarf til, ef unnið er
i matar- eða kaffitímum, og
skal sú vinna greiðast sem
næturvinna.
Ileimilt er að banna nætur-
vinnu, ef úr hófi keyrir. Einnig
er vinna bönnuð 1. mai og
fyrsta dag jóla, nýárs, páska og
hvítasunnu. Auk þess eru um-
samdir helgidagar sumardag-
urinn fyrsti, 17. júní og allir
almennir frídagar og helgidag-
ar. — Vinnu skal lokið kl. 12 á
hádegi aðfangadag stórhátíða,
nema brýna nauðsyn beri til
að dómi félagsstjórnar.
Atvinnurekendur eru skuld-
bundnir til að láta verkstjóra
sína gæta fyllstu varúðar og
aðgætni við alla. vinnu, að svo
miklu leyti, sem vald þeirra
getur haft áhrif á það með
vinnutilhögun eða á annan
hátt.
Ef verkafólk slasast við
vinnu, eða vegna flutnings til
eða frá vinnustað, skal kaup-
greiðsla haldast óskert eigi
skemur en ö virka daga. Ekki
kemur heldur til frádráttar á
kaupi fastráðins fólks, þó að
veikindaforföll nemi allt að 12
virkum dögum á ári. — Sanna
ber þó veikindi með læknis-
vottorði, ef krafizt er.
Mörg fleiri atriði eru i hin-
um nýja samningi, þó að hér
séu ekki rakin. Skal samning-
urinn gilda frá 1. júní fyrir
mánaðarkaupsmenn, en frá
hvítasunnu fyrir tímavinnu-
fólk — en gildistími lians er lil
1. janúar 1950. Er hann þá
uppsegjanlegur af beggja
hendi með mánaðar fyrirvara
hvenær sem er.
Samningur sem þessi er al-
gert nýmæli hér á landi i verka
lýðsmálum. Eru allmargir
þeirrar skoðunar að semja beri
fyrir stór svæði í einu. Hefir
jafnVel verið tekið í mál, að
þegar önnur sambönd lands-
fjórðunganna hafi komið á
heildarsamningum hjá sér,
gæti næsta skrefið orðið það,
að Alþvðusamband Islands
semdi fyrir landið allt. Með
því vau-i unnt að ná því tak-
Á síðasta misseri hafa fallið frá
þeir tveir mennirnir, sem um ára-
tugi höfðu verið einna aðsópsmest-
ir meðal llnífsdælinga. Á ég hér
við þá Ingimar Bjarnason oddvita
og Hálfdán Hálfdánsson fyrrum
hreppsstjóra Eyrarhrepps.
Þessir tveir menn voru í senn
líkir og ólíkir. Bóðir hraustmenni
og miklir að vallasýn, svipmiklir
og skapmiklir, þungir fyrir og vilja
sterkir. Báðir heilir og lieitir í lífs-
skoðunum þó að þar stefndi sinn í
hvora áttina. Ingimar jafnvægis-
maður _ rór og íhugull: „Aldrei
hryggur og aldrei glaður, æðralaus
og stórhugaður,“ eins og sagt var
um Halldór Snorrason. — Háldán
brennandi tilfinningamaður, sem
funaði upp í fögnuði eða reiði, eft-
ir því sem á stóð. Annar fámáll
hversdagslega, hinn ræðinn og op-
inskár, en háðir hreinskilnir og
undirhýggjulausir. Báðir starfsins
menn, og því meiri sem á daginn
leið — annar á sviði opinherra fé-
lagsmála, hinn á sviði atvinnulífs
og einkaathafna. Þeir voru báðir
fulltrúar sönni kynslóðar, en
andstæðra lífsskoðana. Báðir
menn með sterkan persónuleika og
hefði verið veitt athygli i miklum
inannfjölda. Ilvor á sinn hátt fold-
gná fjöll, sem risu yfir lágsléttu
meðalmennskunnar og verður óefað
minnst af samtíð og framtíð.
Ingimar Bjarnason var fæddur að
Tannanesi í önundarfirði liinn 8.
maí árið 1877. Foreldrar hans voru
Rósmunda Guðmundsdóttir og
Bjarni Jónsson bóndi ó Tannanesi.
luarki samtakanna, að greitt
yrði: Sama kaup fyrir sömu
vinnu, huar sem er á landinu.
Vafalaust sakna ýms félögin
kjara-atriða, sem þau höfðu
áður náð á sínu félagssvæði.
Við það verður þó að búa
næstu ö mánuði. Var jæss
aldrei að vænta, að allt það
bezta úr öllum samningunum
fengist í fyrsta sinn. En yfir-
leitt tel ég, að samningurinn sé
hagkvæmur alþýðusamtökun-
um á Vestfjörðum. Munum við
nú á næstu vikum og mánuð-
um ræðast við um, í hverju
samningnum sé mest ábóta-
vant og síðan taka ákvörðun
um, hvernig samningum skuli
hagað næsta sinni, til þess að
þessum þýðingarmiklu málum
verði sem bezt til lykta ráðið.
Vil ég taka það fram, að gefnu
tilefni, að auðvitað eru það
félögin hvert um sig, sem hafa
sinn samningarétt framvegis
eins og hingað til, og hefir
engu verið slegið föstu um það,
að samningar skuli jafnan fara
fram á vegum sambandsins, þó
að svo hafi verið gert að þesfeu
sinni til þess eins að ná fram
fullu samræmi á kaupi og
kjörum á öllu sambandssvæð-
inu.
Hannihal Valdimarsson.
1 önundarfirði ólst Ingimar uiip
til 18 ára aldurs, en þá lá leið hans
til Isafjarðar til sjómennsku á skip-
um Árna Jónssonar. Á þeim árum
stundaði Ingimar einnig róðra í
Hnífsdal á vetrum. Yar hann þar
formaður fyrir Halldór bónda
Sölvason í Fremri-Hnífsdal.
Árið 1904 kvæntist Ingimar Hall-
dóru Margréti Halldórsdóttur og
gerðist bóndi í Fremri-Hnífsdal.
Kom það þó lengstum í konunnar
hlut að sjá um búskapinn, því að
veturinn 1903—1904 hafði Ingimar
stundað nám í Stýrimannaskólan-
um í Reykjavík og um vorið lokið
þaðan prófi, sem veitti honum rétt
til skipstjórnar á allt að 300 tonna
skipum.
Sagði Ingimar það eitt sinn við
mig i gamansömum tón, að á þeim
25 árum, sem hann hefði verið
bóndi, hefði hann sjálfur aðeins
verið heima við slátt ein tvö sum-
ur. — Þannig var það kona bónd-
ans, sem búinu stýrði í dalnum, en
bóndinn var skipstjóri á hafi úti.
Var hann ýinist stýrimaður á tog-
urum eða skipstjóri á ýmsum skip-
um smærri eða stærri, þar á með-
al á skonnorlunni Sigríði, sem
margir eldri Isfirðingar muna enn-
þá vel eftir.
Hjónunum í Fremri-Hnífsdal
varð 0 barna auðið. Er það traustur
hópur og mannvænlegur. Synirnir
eru fjórir. Togaráskipstjórarnir
landskunnu Halldór og Bjarni, Eli-
as forstjóri í Höfðakaupstað og
Ingimar skrifstofumaður hjá Sam-
bandi islenzkra samvinnufélaga.
Dæturnar eru tvær: Margrét, gift
Hallgrími Guðmundssyni, skipst.,
og Rósa, gift Sigurði Isólfssyni
bróður doktor Páls Isólfssonar.
En skipstjórinn kom að landi.
Hann hélt skipi sínu heilu í höfn
og skipti nú um verksvið. Umsvif
opinberra trúnaðarstarfa hlóðust á
hinn trausta og heilsteypta mann.
Ilonum var falin framkvæmda-
stjórn á málum hreppsbúa.
í 28 ár átti liann sæti í lirepps-
nefnd Eyrarhrepps, eða óslitið síð-
an árið 1921. Á þessu tímabili var
hann 17 ár oddviti hreppsins og
oft sýslunefndarmaður. Voru
hin félagslegu trúnaðarstörf fyrir
sveitarfélagið aðalstarf Ingimars
hin síðari árin.
En merkasti þátturinn í félags-
málastarfi Ingimars Bjarnasonar er
samt ekki tengdur sveitastjórnar-
málum. Það er saga verkalýðsmála-
baráttunnar, sem lengst mun halda
nafni Ingimars á lofti.
Árið 1924 stofnuðu Hnífsdæling-
ar verkalýðsfélag. Átti það, eins og
flest slík félög á þeim tíma, örðugt
uppdráttar, og leit á tíinabili út
fyrir, að það yrði kyrkt í fæðing-
unni. Ingimar var einn af aðal-
nvatamönnum þess, að félagið var
stofnað, en taldi sig i fyrstu ekki
hafa aðstöðu til að annast forustu
þess. Árið 1925 komst hann þó ekki
undan því að takí> við formennsku
félagsins, samkvæmt almennum
óskum félagsmanna.
Var liann formaður Verkalýðs-
félags Ilnífsdælinga i samfleytt
ellefu ár, þar til hann baðst undan
endurkosningu sökum annríkis ár-
ið 1936. En þá var félagið líka úr
allri hættu. Hann hafði verið sá
öldubrjótur, sem hlífði því, meðan
mest á reið.
Hér er ekkert rúm til þess að
rita um þátt Ingimars Bjarnason-
ar i sigursælli hagsmunabaráttu
verkalýðsins í Hnífsdal, en það
verður síðar gert. Þó get ég ekki
látið hjá líða að minnast þess, að
úrslitasigurinn vann Ingimar og
Verkalýðsfélag Hnífsdælinga í
hörðu verkfalli vorið 1927. Stóð þá
fólkið í Hnífsdal fasl saman um
traustan og æðrulausan forustu-
mann, enda mörkuðu úrslit þeirrar
orrahríðar tíinamót í sögu samtak-
anna og kauptúnsins, þó að fæst-
um væri það ljóst, þegar átökin
áttu sér stað.
Enn er þess að geta, að Ingimar
Bjarnason var einn af stofnendum
Alþýðusambands Vestfjarða, átti
sæti í fyrstu stjórn þess og var oft
fulltrúi á þingum sambandsins.
Verkalýðssaintökin á Vestfjörð-
um munu lengi geyma minningu
þessa staðfasta og þrekmikla bar-
áttumanns. Hann var i hópi braut-
ryðjendanna, var okkur fyrir-
mynd í mörgu - og gerði okkur*
veginn greiðan, sem síðar lögðum
út á troðna slóð undir merki Al-
þýðusaintakanna.
Traustur stofn eldri kynslóðar
er brostinn - góður vinur og sam-
herji kvaddur. - Allir, sem þekktu
hann, ininnast þess, að: „Orðstírr
deyr aldrei, liveim sér góðan get-
ur.“ Og svo var orðstír hans.
Hannibal Valdimarsson.
-------o--------
Skólaslit.
Tónlistarskóla Isafjarðar var slit-
ið 13. þ. m. Skólinn tók til starfa
10. okt. s.l. Um 30 nemendur voru
í skólanum. Skólastjóriívar Ragnar
11. Ragnar, sem kenndi píanóleik,
Jónas Tómasson, tónskáld, kenndi
orgelleik.
Þakkarávarp.
B j örgunarskútus j óði V est-
fjarða hafa borist eftirfarandi
gjafir og áheit:
Frá H. J. kr. 100,00; frá S. J.
kr. 500,00; frá N. N. kr. 100,00;
ennfremur frá Starfsm., Bók-
halds- og Slysad. S.l.S. kr.
150,00 til minningar um Ingi-
mar Bjarnason, Hnífsdal.
F. h. Bj örgunarskútusj óðs-
ins þakka ég ofanritaðar gjafir
Isafirði, 21. júní 1949.
Kristján Kristjánsson,
Sólgötu 2, Isafirði.
Sauma ekki næstu 3 mánuði.
Guðbjörg Magnúsdóttir, Grund
Hús til sölu.
Ilúseign mín í Hnífsdal, á-
samt útihúsinu, er til sölu. —
Húsið er miðstöðvarkynt, 3
herbergi og eldhús. I fjarveru
minni ber að semja við Ólaf
Guðjónsson, Hnífsdal.
Haruies Bergmann.
Til sölu:
5 hesta Gravely-Tragtor með
verkfærum.
Óskar Jensen,
Kolnm, önundarfirði.