Skutull - 09.09.1949, Blaðsíða 2

2
S K U T U L L
Út úr eyðimörkmni.
Bæjarbúar hafa loks fengið nægilegt neyzluvatn. Vatn-
ið er tekið úr Tunguá samkvæmt tillögu Alþýðuflokksins
á bæjarsjórnarfundi 17. sept. 1947. Aðeins einn fulltrúi
meirihlutans greiddi tillögunni atkvæði.
Loks hefur nú bæjarstjórnar-
raeirihlutinn endað sína átakan-
legu eyðimerkurför í vatnsmálun-
um. Nægilegt neyzluvatn er nú
komið til bæjarins, og er það öll-
um bæjarbúum mikið fagnaðarefni,
mitt í því einstæða óreiðufeni, sem
allt er annars að sökkva í, er sokk-
ið getur undir óstjórn Vigur-ráð-
leysingjanna.
Þeir hafa líka verið alteknir af
vatnsgleðinni, síðan áfanganum
var náð, og þykjast nú hafa unnið
að lausn vatnsmálanna af fádæma
fyrirhyggju og með einstakri ráð-
deild!!
Bæjarbúar hafa hent gaman að
þessum mannalátum meirihlutans,
sem virðist allur vera orðinn álíka
montinn og loftkenndur og Sigurð-
ur frá Vigur, — Dóri frá Gjögri
líka!
Hvert einasta mannsbarn í þess-
um bæ veit hins vegar, að saga
núverandi bæjarstjórnarmeirihluta
og vatnsins er löng raunasaga um
úrræðaleysi, fálm og mók. Má með
sanni segja, að sá kafli í stjórnar-
sögu Vigur-liðsins, sé einhver
gleggsta spegilmyndin af þessum
ráðherrum.
Fyrstu sporin.
Skal hér nú gefið örstutt yfirlit
yfir þennan kafla, og að lokum
minnt á hvernig hinir „óþreyttu
athafnamenn“ voru leiddir út úr
eyðimörkinni af hinum „örþreyttu"
Alþýðuflokksmönnum, — en sár-
nauðugir þó.
Eitt hinna glæstu loforða núver-
andi meirihluta íhalds og komm-
únista, var það, að hann skyldi sjá
bæjarbúum fyrir miklu og góðu
neyzluvatni bæði fljótt og vel.
Já, og nú var ekki látið sitja við
orðin tóm. Lausnin var fundin í
hvelli: BYGGJUM GEYSISTÓRAN
VATNSGEYMI UPP 1 STÓRURÐ!!
Strax um sumarið 1046 er svo
hafizt handa!!
Nokkrir verkamenn eru sendir af
stað upp í Stórurð með skóflur,
haka og hjólbörur og danskur verk-
fræðingur í broddi fylkingar, og
átti sá að stinga út í kortinu. Eftir
að hafa litazt um nokkra hríð á-
kvað sérfræðingurinn, að hinn
glæsta framtíðar-vatnshöll skyldi
standa, þar sem leiðslan úr Selja-
landsá lá sniðhallt út yfir urðina.
Vatnið minnkar.
Þurfti því fyrst að færa leiðsluna
til hliðar og þá setja á hana hné.
Afleiðingarnar verða stóraukin
þrengsli í leiðslunum, trépípur
Ragnars, sem annars höfðu heil-
brigðisvottorð Sigurðar Thorodd-
sen, gliðna sundur, og vatnið stór-
minnkar í bænum. Þetta var nú
fyrsta skrefið og þar með hefjast
vökunætur isfirzkra húsmæðra yfir
þvottabölunum og ennfremur yfir
vatnsfötunum, til þess að ná í
neyzluvatn til næsta dags.
Og þá er tekið til að grafa og
grafa. Ekki með skurðgröfu og jarð
ýtu, sem hvort tveggja var til, held-
ur með haka og skóflu, og mokstr-
inum ekið í hjólbörum.
Botninn suður í
Borgarfirði.
Þannig líða tvö löng ár. Sífellt
er grafið dýpra og dýpra. Einn góð
an veðurdag uppgötva svo Bakka-
bræðurnir í bæjarstjórnarmeiri-
hlutanum, að botninn er suður í
Borgarfirði. Og nú kemur í „stjórn-
artíðindunum“ langur kafli um fát
og fum. Tilraunir og bollaleggingar
eru um þá lausn á vandanuin að fá
Marzelíus til þess að reka niður
staura í grunninn undir Vatnshöll-
ina. En áður en stauraævintýrið
gæli hafizt fyrir alvöru, verður
Gísla- Eiríki- Helga litið til lofts, —
og sjá: Háspennulínan er þá beint
uppi yfir grunninum, þar sem
mannvirkið skal rísa hátt til him-
ins. Þar með voru þessar vígstöðv-
ar yfirgefnar, hverjar munu um
langan aldur bera vitni þessa ógna-
tímabils.
Gleymdist að panta
leiðsluna.
Þegar berserksgangurinn rann af
bæjarstjórnarmeirihlutanum og
greftrinum var hætt í Klondyke,
kom það í ljós, að gleymst liafði að
panta vatnspípur í stað liinna sí-
fellt hrörnandi Ragnars-röra, sem
nú höfðu hlotið dauðadóm nýrra
sérfræðinga.
Meðan ölllu þessu fer fram, sverf
ur vatnsskorturinn æ f.astar að bæj-
arbúum, og reynist nú tíðum ókleift
fyrir húsmæður að þvo þvotta,
enda þótt að nóttu sé og í niður-
gröfnum kjöllurum. En Vigur-ráð-
herrarnir eru þreyttir eftir Stór-
urðarbaslið og fá sér því væran
blund, meðan vatnið er að drjúpa
í fötur bæjarbúa á næturvagtinni.
Fyrirhleðsla í Buná!
Loks bregða þeir þó blundi,
rísa upp við dogg og kalla fyrir sig
verkfræðinginn.
Eftir nokkrar bollaleggingar er
hann svo gerður út með nesti og
nýja skó og sendur fram að Buná.
Þessi vísindaleiðangur verður til
þess, að nýr fjörkippur færist í
liðið og er nú hugmyndin að end-
ur nýja Bunárleiðsluna og gera fyr-
irhleðslu í ána, — eins konar safn-
þró.
Tillaga Alþýðuflokksins.
Með þessar fyrirætlanir kemur
svo bæjarstjórnarmeirihlutinn
stormandi á bæjarstjórnarfund 17.
september 1947.
Alþýðufokksmenn töldu jjetta
enga framtíðar lausn á vatnsmál-
um bæjarins og báru fram eftirfar-
andi tillögu:
„Bæ.i aifulltrúar Alþýðu-
flokksins leg'g'ja til, að verk-
fræðingi bæjarins verði fal-
ið að gera áætlun um vatns-
veitu innan úr Tunguá.
Verði athugun þessari hrað-
að sem verða má og niður-
staðan lögð fyrir bæjar-
stjórn áður en endanleg á-
kvörðun er tekin um endur-
nýjun Bunárleiðslu“.
Tillaga þessi var samþykkt með
4 atkv. Alþýðuflokksins og atkvæði
Baldurs læknis, sem slitnaði þarna
snöggvast úr Bakkabræðra-band-
inu. Félagar hans urðu fýldir á
svip og gáfu honum óhýrt auga.
EN ÞESSARI TILLÖGU AIÞfÐU
FLOIŒSINS VAR HALDIÐ
LEYNDRI FYRIR VERKFRÆÐ-
INGNUM I IIÁLFAN FIMMTA
MÁNUÐ.
Haustið leið því án þess að
nokkrar rannsóknir væru gerðar.
Þannig reyndi bæjarstjórnarmeiri-
Fræg varð á sinum tíina grein
Sigurðar Kristjánssonar um bænd-
urna ineð mosann í skegginu. Illaut
Sigurður af lienni viðurnefnið
„Mosaskeggur“, er menn ræddu í
léttari tón um höfundinn, en flokk-
ur hans varð fyrir verðugu ámæli
fyrir að ljá rúm blaða sinna undir
svo óverðskuldað níð um íslenzka
bændastétt.
Forustugrein seinasta Vestur-
lands er furðuleg riasmíð, sem oft
mun verða hent gaman að á kom-
andi árum eins og að mosagrein-
inni forðum, og ekki er jafnvel ó-
líklegt, að kristið fólk þykkist við,
er það les boðskapinn. Svo fór það
a.m.k. með bændurna á sinni tíð.
Þeir minntu ílialdið árum saman á
mosagreinina, og töldu hana eins
konar „níðstöng", sem íhaldið
hefði reisl gegn bændastéttinni.
1 hinni nýju „mosagrein" Vest-
urlandsins segir svo:
„Boðorð Moses voru 10. Flest
Þeirra byrja á orðunuin: „Þú skalt
ekki“ þau voru því neikvæð. Boð-
orð Jesú frá Nazaret voru hinsveg-
ar aðeins tvö. (!!) Þau voru já-
kvæð: „Þú skalt“ elska náunga
þinn eins og sjálfan þig og elska
og trúa á Guð (svo!!). Boðorð
Mose og bönn voru úrelt fyrir 2000
árum. Þó voru þau aðeins 10 (!!).
Bönn Emils eru ekki 10, heldur
skipta þau hundruðum. Enginn er
í vafa um að boðorö meistarans
frá Nazaret var (svo) stórkostleg
framför miðað við bönn Moses. Þú
skalt elska náungann eins og sjálf-
an þig er glæsilegasta mannrétt-
indaskrá allra tíma. Mannréttinda-
skrá frönsku byltingarinnar:
„Frelsi, jafnrétti og bræðralag er
aðeins fátækleg upptalning þess,
sem mannréttindaskrá meistarans
felur í sér“.
Svo inörg eru þau orð. — Og
þvílíkur dásamlegur mosagróður.
„Boðorð Jesú frá Nazaret voru
aðeins tvö !! segir Vesturlandsrit-
stjórinn. — Hvað ætli lögvitringur-
inn frá Vigur, sonarsonur séra Sig-
urðar Stefánsson'ar Vigurklerks,
hlutinn á allan hátt og í lengstu
lög, að koma í veg fyrir þá lausn á
vatnsmálinu, sem nú er fengin.
Um leið og bæjarbúar gleðjast
yfir gnægð hins tæra vatns úr
Tunguá, ættu þeir einnig að sam-
fagna bæjarstjórnarmeirihlutanum,
sem einu sinni á kjörtímabilinu
bar gæfu til þess að taka sönsum,
þótt seint væri og með ólund mik-
illi, því að það er hið einasta eina,
sem þessir hrakfallabálkar ættu að
vera stoltir af.
Og Alþýðuflokknum verður það
jafn mikill sæmd að hafa á svo
drengilegan hátt leitt þá út úr
hinni vatnslausu eyðimörk, hvort
sem þeir kannast við það eða ekki.
hafi annars lesið langt aftur eftir
i Nýjatestamenntinu, fyrst niður-
staða hans er slík í kristnum fræð-
um?
„Boðorð meistarans frá Nazaret
var stórkostleg framför miðað við
bönn Moses“, segir í hinni nýju
spekinnar bók. — Hér er boðorð
Jesú aðeins orðið eitt eins og
menn sjá. Virðist annað þeirra því
hafa brotnaö í meðförunum.
Enn segir svo í mosagrein hinni
nýju:
„Þú skall elska náungann eins og
sjálfan þig er glæsilegasta mann-
rétlindaskrá allra tíma“.
Hver skilur heimskuþvætting
þinn? Þú ekki sjálfur leiruxinn!!
Eða hver mundi fylgjast með rök
fræði sem þeirri, er í þessum setn-
ingum felst?
Boðorð Mose og bönn voru úr
elt fyrir 2000 árum. Þó voru þau
aðeins 10“.
. . . .Urðu úrelt fyric 2000 árum,
þrátt fyrir það, að þau voru ekki
fleiri!!
Já hver skilur?
En er það auk þess ekki dálítið
nýstárleg kenning, að hin svo
nefndu „Tíu boðorG Guös“, sem
ennþá eru kennd hverju skóla-
barni um gervallan kristinn heim
— séu úrelt fyrir þúsundum ára?
Hvað segja menn t.d. um boðorð-
ið: „Þú skall ekki aSra guSi hafa“?
Úrell, segir Sigurður frá Vigur,
og virðist ])ví vera fjölgyðistrúar.
Eða annað boðorðið: „Þú skalt
ekki leggja nafn GuSs þíns við hé-
góma"?
„Úrelt og neikvætt“ og „samrýin-
ist“ sjálfsagt ekki þörfum þeirra
manna, sem hafa gert sér það að
féþúfu, að túlka málstað íhaldsins
í dálkum Morgunblaðsins.
Eftir þessúm nýja boðskap Vig-
urpiltsins er það líka úrelt boðorð,
að heiðra föður sinn og móður.
Á sama hátt liefir boðorðið: „Þú
skall ekki mann deyða", fengið
sinn ógildingardóm íhaldslögfræð-
ingsins.
Skiljanlegt er, að boðorðið: „Þú
Ógilding boðorðanna.
Ritstjóri og ábyrgðamiaður: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Afgreiðsla og auglýsingar Hafnarstræti 12 (Uppsalir)
Verð árgangsins krónur 20,00
Skrifstofa Uppsölum, sími 193
——--------------------—__________________________j