Skutull - 23.09.1949, Blaðsíða 1

XXVII. árg. Isafjörður, 23. september 1949. 27. tölublað.
Finnur Jónsson:
Alþýðuflokkurinn gengur
einhuga til kosninga.
Andstœðingum Alþýðuflokksins
í bœ og sýslu er orðið ákaflega ó-
rótt, og versnar mjög, bví nær sem
dregur þingkosningum. Þeir höfðu
talið sér trú um að Alþýðuflokkur-
inn gengi ekki heill til kosninga og
gæli það hjálpað þeiin til þess að
vinna sigur á honum í kosningun-
um. Málstaður þeirra sjálfra var
jafn vonlaus og verið hefir, svo
ekki gat hann veitt þeim aukið
hrautargengi.
Kommúnistaflokkurinn er að
liðast í sundur vegna harðra al-
þjóða deilumála um Moskvalínuna.
Þessar deilur eru um það livort
nokkur kommúnisti megi liafa þjóð
lega skoðun, eða hvorl allir verði
að lúta boðorðum einræðisherrans
í Moskva svo sem krafist er það-
an og megi ekkert tillit taka til
fósturjarðár sinnar. Nokkrum fyr-
verandi frambjöðendum til Alþing-
is hefir þegar verið vikið til hliðar,
vegna óhlýðni við einræðiskröfu
Rússa, og er þetta von, Rússarn-
ir hafa enn öll völd í miðstjórn
flokksins, en kjósendurnir hafa
ekkert að segja.
I Sjálfstæðisflokknum logar allt
í valdabaráttu. Heildsalarnir sem
leggja flokknuni til peninga í kosn-
ingasjóð og í blaðaútgáfu, og kosta
Georg og Konna á fundina, krefj-
ast þingsæta í hlutfalli við fram-
lögin. Ólafur Thors og Bjarni Ben.
vilja fara varlega í þetta, til þess að
fæla ekki kjósendur frá flokknum.
Auk þess er þeim vandi á höndum,
því mikið stríð er á milli heildsal-
anna innbyrðis um skiptingu þing-
sætanna, ekki síður en um skipt-
ingu innflutningsins. Þessi barátta
er mjög illvíg. öfund og metningur
milli ýmsra ónafngreindra fyrir-
tækja getur orðið að óviðráðanlegu
báli sem eyðir Sjálfstæðisflokkn-
um. Forystumennirnir, sem utan
við verzlunina standa, miðla mál-
uin eftir mætti, en þeirra hlutverk
er oft erfitt. Margt er annað til ó-
samlyndis á kærleiksheimilinu.
„Flokkur allra stétta“ verður að
hafa margar skoðanir á hverju
máli, til þess að geðjast öllum stétt-
nm. Þetta er ekki síður línudans,
sem krefst fimi og jafnvægisæfinga
en hjá kommúnistum og er meiri
vandi en svo að það takist til lengd
ar. T.d. er Sjálfstæðisflokkurinn
marg klofinn í gengismálinu og
þorir hvorki að segjast vera með
gengislækkun eða mótfallinn henni,
fyrir kosningarnar. Hann hefir
jiegar fengið opinbert tilboð frá
Framsóknarflokknum um bæði
gengislækkun og lögboðna festingu
launa, eða öðru nafni nýjan gerðar-
dóm, en þorir hvorugu að játa fyrir
kosningarnar af ótta við launþega
og aðra, sem hvorki vilja láta gera
laun sín né sparifé að engu. Ifins-
vegar lætur liann hlöð sín tala um
„ákveðnar ráðstafanir“ og nauðsyn
þess að taka málin „föstum tölc-
um“ til þess að gefa þeim, sem
æstir eru í gengislækkun í skyn,
fram yfir kosningar að hann muni
fella gengið að kosningum loknum.
Jafnframt þarf Sjálfstæðisflokk-
urinn að halda jafnvægi milli
hænda og launþega. Harin skiptir
sér þessvegna í bændadeild og
kaupslaðadeild. Bændadeildin tal-
ai við bændur og skammar opin-
bera starfsmenn og aðra launþega
fyrir óhæfilegar launakröfur, er
hún svo nefnir, og Framsókn fyrir
að hafa ekki selt bændum nógu
mikið sjálfdæmi til þess að okra á
mjólk og kjöti. Kaupstaðadeild
Sjálfstæðisflokksins talar hinsveg-
ar við opinbera starfsmenn, eins
og þeir vilja heyra, segir að þeim
sé aldrei of vel launað, nei sjálf-
sagt að hækka við þá launin og læt-
ur jafnvel tilleiðast að flytja tillög-
ur lil hækkunar með öðrum flokk-
um, ef því er að skipta.
Svo mikil er tvöfeldnin í þessum
málum að Sigurður frá Vigur bíar
og gerir gælur við opinbera starfs-
menn í Morgunblaðinu, en talar í
Vesturlandi um þá sjálfsögðu
kjarabót, er þeir fengu með launa-
lögunum sem „vitlausustu launalög
Evrópu. Á sama hátl telur hann
launauppbætur verkamanna eftir í
Vesturlandinu en styður þær í
Reykjavík.!
Um Framsókn er á almanna vit-
orði, að sá flokkur er í upplausn.
Hatramar deilur foringjanna um
völd, ásamt algerum skorti á fastri
stefnu í nokkru máli hefir rekið
fjölda gamalla Framsóknarmanna
úr flokknum.
Jónas Jónsson, sem vár faðir
flokksins, hefir hrökklast úr hon-
um og nú stendur hatröm deila um
völdin milli Hermanns og Eysteins.
Flestir Framsóknarmenn, sem
flytja úr sveitunum fyllast vonleysi
yfir stefnuleysi flokksins. Þeim of-
býður íhaldssemin, sem orðið lief-
ir allsráðandi í Framsókn, sbr. þeg-
ar Hermann Jónasson kallaði Al-
mannatryggingarnar og launalögin
inútumál. Þeir missa trúna á land-
ið og þjóðina og lenda yfir til
konnnúnista. Þeir leita til öfganna
í vonbrigðum sínum.
1 öllum þessum flokkum valda
deilur um aukaatriði þvi, að eng-
inn þeirra geugur heill til kosn-
inga. Þeir hafa allir misst sjónar á
höfuðalriðum stefnu sinnar, fyrir
baráttunni um völd eða einkahags-
muni.
Alþýðui'lokkurinn einn gengur
heill og einhuga til kosninga. Deil-
ur hafa að vísu risið í Alþýðu-
flokknum um afstöðu til utanríkis-
mála og um afstöðu til samvinnu
við aðra flokka. Þessar deilur hafa
orðið allharðar stundum, en hins-
vegar er enginn ágreiningur í
flokknum um höfuð stefnu lians og
takmark. Alþýðuflokkurinn, þó
minnstur hafi verið þingflokkanna,
hefir sett meiri svip á félagsmála-
löggjöf síðari ára, en nokkur ann-
ar flokkur. Þjóðin hefir í mörgu
viðurkennt stefnu Alþýðuflokksins.
Hans mál hafa náð vinsældum
fólksins og hrifið huga þess. Þess-
vegna vilja aðrir flokkar nú gjarn-
an eigna sér ýms mál Alþýðuflokks
ins, sem þeir áður börðust á móti.
Þeim kjósendum fer æ fjölgandi,
setn viðurkenna yfirburði Alþýðu-
flokksins yfir aðra flokka og kom
þetta gerla í ljós í síðustu Alþingis-
kosningum, þar eð enginn flokkur
jók atkvæðatölu sína eins og Al-
þýðuflokkurinn.
Við þessar Alþingiskosningar
leggjum við Ásgeir Ásgeirsson
vinnu okkar á Alþingi og fyrir
kjördæmi okkar, enn á ný undir
dóm kjósenda. Og í Norður-lsa^
fjarðarsýslu leitar Hannibal Valdil
marsson vegna Alþýðufloklcsins, eft
ir trausti meirihluta kjósenda.
Hannibal hefir setið á þingi og
unnið ótrúlega mikið á, til þess að
bæta úr sinnuleysi núverandi og
fyrverandi íhaldsþingmanna N,-
Isafjarðarsýslu um fjárframlög til
framfara í sýslunni. Verður væntan
lega tími til að rifja það upp síðar.
Að þessu sinni skal aðeins áherzla
á það lögð að Norður-lsafjarðar-
sýsla ætti nú landsins vegna og
kjósendanna að þvo af sér íhalds-
jnngmanninn og komast í Alþýðu-
flokksfélagsskap Isfirðinga og
senda Hannibal Valdimarsson á
þing, sem kjördæmakosinn þing-
mann.
Finnur Jónsson.
Þrír frambjóðendur
Alþýðuflokksins.
Haraldur GuSmundsson,
efsti matSur á Fteykjavíkut'lislanum.
Gylfi Þ. Gíslasont
í öSru sæti á Reykjavikurlistahum.
Séra Siguröur Einarsson,
frambjóöandi Alþýduflokksins
í BarSastrandarsýslu.