Skutull - 20.10.1949, Blaðsíða 2
2
S K U T U L L
Eins og frá var skýrt í síðasta Skutli eru líkur til að
„úthlutun“ meirihluta heilbrigðisneíndar á Fjarðarstræt-
is íbúðunum verði tekin fyrir í nefndinni aftur. Vonlaust
er þó, að nokkur breyting verði á afstöðu meirihlutans, og
þurfa menn ekki annað en að lesa síðasta Vesturland til
að sannfærast um þetta. Aðeins dómsúrskurður mun héð-
an af geta breytt gerðum bæjarstjórnarmeirihlutans.
| S K U T U L L
VIKUBLAÐ
> Útgefandi:
! Alþýðuflokkurinn á Isafirði
! Ábyrgðarmaður:
j Birgir Finnsson
INeðstakaupstað, Isaf. — Sími 13
Afgreiðslumaður:
GuSmundur Bjarnason
Alþýðuhúsinu, Isaf. — Sími 202 I
Innheimtumaður:
Haraldur Jónsson
Þvergölu 3. Isafirði.
Kommadaður
íhalds og
Framsóknar.
Það er kunnara en frá þurfi að
segja, að þrátt fyrir öll skrif Morg-
unblaðsins gegn kommúnisma, sýn-
ir það sig hvað eftir annað í verki,
að íhaldið er ávallt boðið og búið
til samstarfs við liina rússnesku ag-
enta og titlar þá gjarnan Einar 01-
geirsson og aðra slíka hátíðlega
sem „herra“. Hvað eftir annað hef-
ir á siðustu 4 árum verið vitnað
til samstarfs íhaldsins og komm-
anna hér á ísafirði í hæjarmáluin,
og er það samstarft orðið frægt að
endemum um land allt.
Frægt er einnig það brautargengi
sem íhaldið á sínum tíma veitti
kommum í verkalýðshreyfingunni
með þeim afleiðingum, að að agenl-
arnir náðu þar yfirr. um nokkurra
ára skeið, og héldu þeim með of-
beldi og rangindum, eftir að jieir
voru komnir i minnihluta aftur.
Síðasta dæmið um aðdráttarafl
l.ommanna á íhaldið gerist nú í
k.osuingahríðinni á Siglufirði, þeg-
ar þessir tveir „andstöðu“ flokkar
sameinast uin það fólskuverk, að
reka hæjarstjórann úr starfi, að til-
efnislausu. Enda þótt Sjálfstæð-
ismenn á sínum tíma veittu Gunn-
ari Vagnssyni hlutleysi, þá hafa
þeir í raun og veru stöðugt verið
í andstöðu gegn honu.n og Alþýðu-
flokknum í bæjarstjórn Siglufjarð-
ar, og í þessari aniistöðu hafa þeir
staðið við hlið kominúnista. Brott-
rekstur bæjarstjórans er l>ví rök-
rétt afleiðing af þessu samstarfi, en
vegna yfirstandandi kosninga jiyk-
ir íhaldinu ekki henta að gera mál-
efnasamning við kommana á Siglu-
firði og iáða annan bæjarstjóra.
Hugsun þeirra er sú, að koma öllu
á ringulreið, láta hæinn segja sig á
ríkið, og lirópa svo við næstu hæj-
arstjórnaikosningar: Sjáið þið alla
óreiðuna, sem Alþýðuflokkurinn
skyldi eftir! Glundroðinn, sem
kommúnislar eru þannig notaðir til
að skapa, á síðan að tryggja hinum
gætnu fjármálaspekingum íhalds-
ins meirihlula næsta kjörtímahil.
Þessir menn stjórnuðu Siglufirði
meðan Hertervig var bæjarstjóri og
urðu þá landsfrægir.
Loks skal bent á það til dæmis
um daður ihaldsins við kommana,
að Ólafur Thors hefir meira en lát-
ið í það skína, að hann væri fús á
að ganga á ný til stjórnarsamstarfs
ineð jieim, og þeir fyrir sitt leyti
hafa lýst yfir því, að Ólafur hafi
farið vel í vasa á sínum tíma og sé
a jolly good fellow.
/
Vesturland varði úthlutunina lil
þeirra fjögra manna, sem aðallega
hefir sætt gagnrýni, með ^ömu of-
stopafullu slagorðunum og jieir not-
Annar maður með ráðherrastóla-
sýki, Hermann Jónasson, fonnaður
Framsóknarflokksins, liefir óspart
biðlað til kommúnista að undan-
förnu, ekki síður en Ólafur Thors.
Hann hefir fylgt þeim í utanríkis-
málum, og að launum er talið að
hann fái stuðning þeirra í Stranda-
sýslu. Má þykja gott, ef Ilaukur
Helgason, sem Isfirðingar kannast
við, og er þar í framboði fyrir
komma, fær alla meðmælendurna.
Samstarf Frainsóknar og komnia
í KRON er alþekkt, og Sigfús Sig-
urhjartarson liefir dyggilega stutt
kröfur Framsóknar um það, að
gera skömmtunarseðla að iiinkaupa
leyfum, þessar kröfur, sem yfirleitt
eru ekki teknar alvarlega, og aðal-
fundur S.I.S. vildi ekki líta við.
Nú síðast opinherast sambandið
milli Framsóknar og Komma með
því, að Þóroddur Guðmundsson,
skólahróðir Gottwalds, og framhjóð
andi- komma í Eyjafjarðarsýslu,
livetur menn til að kjósa Framsókn,
ef þeir vilji sig ekki.
Þannig er sagt að þetta sé víðar,
þótt ekki fari það eins hátt, og
telja kunnugir, að í Vestur-Isafjarð-
arsýslu reyni framhjóðandi komma
að fá fólk til að kjósa séra Eirík en
fella Ásgeir. Aftur á móti er talið,
að í Gullhringu- og Kjósarsýslu sé
frambjóðandi Framsóknar iðinn
við það að koma alkvæðum flokks
síns yfir á framhjóðenda komm-
únisla.
Þannig rnætti lengj telja dæmiii
um hneigðir íhalds og Framsóknar
til samstarfs við kommúnista, en
það, sem nefnt hefir verið, ælti að
nægja til þess, að menn vöruðust
aö taka fordæmingu jiessara flokka
á kommúnistum alvarlega. Meðan
Ólafur og Hermann telja sig geta
notað komma fyrir stökkhretti upp
í ráðherrastóla, munu þeir, undir
áhrifum vorúðans titla Einar 01-
geirsson „herra“. Allt tal þeirra
gegn kommúnisma er markleysa
ein meðan koinmar hafa aðstöðu til
að verzla við þessa valdasjúku leið-
toga. Aðeins útþurrkun koinmún-
ista úr íslenzku stjórnmálalífi á
saina liátt og í Noregi gelur hægt
frá þeirri liættú, sem er af sam-
starfi íhalds- og Framsóknarleið-
toganna við kommúnista.
Alþýðuflokkurinn einn herst af
heilum hug gegn kommúnistum og
ofbeldisstefnu þeirra, og þessvegna
verðskuldar hann liðstyrk allra
þjóðholira manna, sem kjósa frið,
starf og lýðræði.
Greiðið Alþýðuflokknum atkvæði
i þessum kosningum. Það er hezta
tryggihgin gegn einræði og kúgun
kommúnismans.
uðu á föstudagsfundinuin Sigurður
Ilalldórsson og Matthías Bjarnason,
og hætir við nokkrum glefsum um
óskyld mál, svo sem þeirra er vani,
sem komast í rökþrot.
Vesturland se'glr, að Skutull geri
enga tilraun lil að „véfengja" út-
hlutunarreglur Baldurs læknis, og
geti því ekkert um það sagt, hvort
uin löghrol sé að ræða eða eklci.
Skulull hefir einmitt lorlryggt
jyessar „vísindalegu“ reglur læknis-
ins, fyrst og fremst af þvi, aS þær
hafa aldrci fengist lagöar fram eöa
útskýrfiar i hæjarstjórn, þrútt fyrir
ítrekuö ilmæli. Þola jjessar reglur
ekki dagsins Ijós? IIví er þeim hald
ið leyndum? VerSi þessar reglur
einhvernlima lagöar fram, þú mun
ekki standa ú Skulli oð ræöa þær.
Meðan þess er ekki kostur að
ræða reglurnar sjálfar, þá verður
að dæma þær af jieirri reynslu,
sem fengin er af „n’otkun" þeirra,
og í því samhandi skorar Veslurl.
á Skutul að nefna dæmi úr um-
sækjendahópnum um menn, sem
séu ver settir heldur en þeir 4, sem
um er deilt. - Bæjarstjórnarmeiri-
hlutinn óskaði reyndar eftir lokuð-
um fundi um þetta mál fyrir tæp-
lega liálfum mánúði síðan, af „nær-
gætni“ við uinsækjendurna um í-
búðirnar, og vihli þá ekki láta ræða
hagi þeirra opinherlega, en nú
virðist þessari tillitssenn ekki leng-
ur til að dreifa, og nú er beðið um
samanhurð á Jiúsnæði, heiinilisá-
stæðum og ómegð umsækjendanna.
Það liggur því nærri að halda að
lokaði fundurinn liafi áll að vera
lil hlífðar aiinui skinni og slæmri
sainvizku hæjarst jórnarmeirihlut-
ans, en ekki lil þess að forða uin-
sækjendunuiii frá umtali.
SkutuII vill Jió ekki allskostar fall
ast á, að rétl sé að ræða liagi ein-
staklinga í þessu sainhandi, eins og
Vesturland nú ætlazt til, en skorar
hinsvegar á hlaðið að sanna, sain-
kvæmt reglum Baldurs héraðslækn-
is, að eftirtaldir umsækjendur húi
við betra húsnæði og heimilisá-
stæður og minni ómegð, heldur en
Guðmundur Árnason, Bjarni Bach-
inanii, Oddur Friðriksson og Gunn-
ar Helgason:
1. Ingi G. Eyjólfsson
2. Einar Jóelsson
3. Björn Jóhannsson
4. Líkafrón Sigurgarðsson
-5. Páll Ásgeirsson
(i. Magnferð Jónasson
Ef Vesturlándi tekst að sanria
Jietta, samkvæmt reglum læknisins,
þá skal játað, að snilld hans við að
finna út slíkar reglur hlýtur að
vera meira en lítil, og mætti þá
hiklaust setja liann á hekk með
Arkimedes, Pylhagórasi og öðrum
geníum stærðfræðinnar.
Takizt Vesturlandi aftur á móti
ekki að sanna, livað aðstæður
þeirra manna, sem Skutull tók til
dæmis, séu mikið betri en hinna,
l)á liljóta reglur læknisins að dæm-
asl á þá lund, að þær séu tómt kjaft
æði, sam.sell í þeim tilgangi einum,
að setja stimpil „vísindamennsku“
og emhætlisinrisigli héraðslæknis-
ins á ofheldisverk flokksbræðra
hans.
Marga mun fýsa að sjá, hvernig
Vesturland stendur sig i þessari
reikriingsþraut.
Hér er ekki ástæða til að ræða
mikið fleiri atriði úr skrifum Vest-
urlands um úthlutun íhúðanna. Það
hefir margoft verið fram tekið, að
réttinn eiga fyrst og fremst lág-
launamenn í heilsuspillandi íbúð-
um svo sem kjöllurumí útihúsum,
háaloftuin o.j).h., og J)eir, seni mesta
liafa ómegðina og erfiðastar heim-
ilisástæður, koma fyrstir til greina.
Ríkið leggur fram fé til íbúðanna
til að útrýma .heilsuspillandi íbúð-
um, en ekki lil að hyggja yfir kenn-
ara eða aðra emhættismenn, enda
þótt J)eir kunni að verá í liúsnæð-
isvandræðum. Ef Fjarðarstrælisí-
búðirnar verða teknar fyrir kenn-
arahústaði má húast við að ríkis-
framlagið og hin hagkvæmu lán til
þeirra íhúða, sem þannig eru not-
aðar, verði aflurkallað.
Vesturland skýrir frá því, að
Reykjavík liafi tekið átta íhúðir,
sem hyrjað var upphaflega að
riyggja, samkv. III. kafla íhúðarhús-
næðislaganna, undir emhættis-
menn, en blaðið gleymir að geta
þess, að til Jæssara íhúða fékk
Reykjavík enga peninga úr ríkis-
sjóði. Þannig mundi einnig fara
hér.
Hugleiðingar Vesturlands uin
möguleika ýmissa manna til að
byggja sér íbúðarhús, og skyldur
hins opinbera til að hyggja yfir
ýinsa embæltisinenn, koma þessu
máli alls ekkert við og mönnum
eins og l.d. prestinum, er sannar-
lega enginn greiði'gerður með því
að nefna hans nafn og hans ílnið
í J)essu sainhandi.
„Árás“ Hannihals á kennarana
er eingöngu fólgin í því, að liann
upplýsti, að Jjeir liefðu leitað liðs-
innis hjá sér, lil að komast inn i
Fjurðarstrætisíbúðirnar, en hanri
kvaðst strax hafa neitað þeim um
slíkt liðsinni, með J)ví að þeir ætlu
ekkert lagalegt tilkall til þessara í-
búða. Kalli hver Jietta árás, sem
vill.
Vesturland endar langhund sirin
á ])eirri staðlausu fullyrðingu, að
Stefán Jóhann Stefánsson hafi
hindrað áframhaldandi hyggingar
Fjarðárstrætisíbúða liér. Þetta er al-
rangt, eins og marg ofl hefir verið
fram tekið, og geta Vesturlands-
inenn snúið.sér lil Jóhanns Þ. Jó-
sefssonar, flokksbróður síns, með
slíkar ásakanir, en hann heimtaði
J)að ákvæði sett inn í lögin, að ekki
skyldi hýggja þessar íhúðir nema
lægar fé væri veilt til þeirra á fjár-
lögum og hefir síðan neitað um
slíkar fjárveitingar.
Þar hefir fjúrmdlaráöherrann þvi
sýnt samskonar viöleitni og ihaldiö
ætlar sér dö sýna í stærri stíl, cf
þaö fær aöstööu lil eftir kosningar,
sem sé í þú átt, aö hætta fram-
kvæmd ú þeim nmbótum, sem Al-
þýöúflokkurinn hefir ú undanförn-
um úrum fengiö lögfestar. Á því ú
aö hyrja niöurskuröinn, og um þaö