Skutull - 09.12.1949, Blaðsíða 1
Auglýsendur!
Munið að senda liand-
rit að auglýsingum yðar
í prentsmiðj nna eigi sið-
ar en á fimmtudögum,
því að útkomudagur
Skutuls er föstudagur.
XXVII. árg.
riírmii—■
Isafjörður, 9. desember 1949.
40. tölublað.
Hannibal Valdimarsson:
ísafjarðarbær í íjárhags-
legn kviksyndi.
Það þarf mörg kjörtímabil til að vinna það upp, sem
tapazt hefur, þótt öll framfaraöfl bæjarins sameinist til
viðreisnarstarfsins.
íhaldsstefnan hefur ráðið, en kommúnistar hreiðrað um
sig í stöðunum.
Þeir veiklunduðu ráðleysingjar,
sem tóku við stjórn Isafjarðarbæj-
ar eflir bæjarstjórnarkosningarnar
1940, standa nú uppi seni vesælir
vanskilamenn við verkamenn og
iðnaðarmenn bæjarins, — við verzl
unar- og atvinnufyrirtæki í bænur:.
og við bankana og ríkisstofnanir i
Reykjavík. — Þrotabúið virðist
dænrt til uppgjörs.
Annað hljóð í strokkinn.
Á síðustu þremur árum hafa oft
birzt í Morgunblaðihu undir stór-
um fyrirsögnum skrumkenndar lof-
gerðarrollur um stórfelldar fram-
kvæmdir í Isafjarðarkaupstað og
um blómlegan fj&Vhag þessa sama
bæjarfélags.
Áður hafði það verið jafn algengt
um aldarfjórðungs skeið, að sjá í
Morgunblaöinu átakanlegar ritsmíð-
ar um auman fjárhag Isafjarðarbæj-
ar og athafnakyrrstöðu, sem hinum
„viðsýnu" morgunblaðsmönnum
rann svo sárlega til rifja!!
Má það vera mikið fagnaðarefni
lesendum Morgunblaðsins, sem
lengi liöfðu haft áhyggjur þungar
af Isafirði, að svo myndarlega skuli
hafa skipazt um fjárhag og fram-
kvæmdir þessa langhrjáða bæjar-
l'élags.
Og hvernig mátti þetta undur
ske?
Jú, það gerðist þannig, að í krafti
lítils brothluta úr einu alkvæSi,
náðu thaldsmenn og kommúnistar
sainan meirihluta í bæjarstjórn Isa-
fjarðar j ársbyrjun 1946, og hafa
stjórnað bænum síðan.
Við þetta gerðist kraftaverkið —
í dálkum Morgunblaðsins, — en
því miður aðeins þar. — Bæjarfé-
lagið, sem alltaf hafði, að þess
sögn, verið að fara á hausinn í 24
ár u'ndir stjórn jafnaðarmanna (en
gerði það þó aldrei), varð bráðlega
vel stætt fjárhagslega, og athafna-
fjör og alhliða framfarir tóku við
af kyrrstöðu og deyfð.
Varaforseti vitnar.
Þann 25. september síðastliðinn
birtist heilsíðugrein í Morgunblað-
inu um þessa dásamlegu fjárhags-
og a’.liafnafrelsun lsafjarðar. Ilöf-
undurinn er Mattliías Bjarnason,
varabæjarfulltrúi á Isafirði — nú
varaforseti - - og þannig næstæðsli
maður liins nýja frelsandi meiri-
hluta. (Skylt er að taka fram, að
Sigurður Bjarnason frá Vigur skip-
ar æðsta sessinn.)
Fyrirsagnir þessarar ritsmíðar
eru ekkert smáræði. Þær eru seltar
með stóru letri um þvera síðu, og
eru í allri sinni hógværð á þessa
leið:
STÓRAUKNAR FRAMKVÆMDIR
Á ÍSAFIRÐI UNDIR FORUSTU
SJÁLFSTÆÐISMANNA. ísfirdingar
gáfu krötunum lwíld, óskiihu at-
hafna í stah kgrrstöSu. I hefndar-
skgni regna Alþgöuflokksinenn a'ö
koma sDÍkastimpli á ísfiröinga".
Þetta voru sem sé bara fyrirsagn-
irnar. En svo var þá undirvöxtur-
inn heldur ekkert hismi eða fánýti.
Byrjað er á að staðhæfa, að bær-
inn hafi verið skuldunum vafinn,
þegar hinn nýi meirihluti íhalds-
ins og kommúnista tók við völdum.
Hvað ælli sé að marka það, þótt
fyrsti bæjarreikningurinn sem
þessi meirihluti gekk frá, sgni, að
bæjarsjóöur var skuldlaus að kalla,
er jieir nijju herrar tóku viö sijórn
bæjarins?
Atvinnulífið og
Alþýðuflokkurinn.
Þá er Alþýðuflokkurinn sakaður
um, að hafa enga þörf talið á að
efla atvinnulífið í bænum.
Sannleikurinn er þó sá, að út-
gerðarfyrirtækin „Samvinnufélag
lsfirðinga“ og hlutafélagið „Njörð-
ur“, sem bæði eru stofnuð af jafn-
aðarmönnum og eiga samtals 14
myndarlega og aflasæla vélbáta,
hafa um langa hrið lagt til megin-
grundvöll atvinnulífsins í ísafjarð-
arbæ.
Að öðru leyti höfðu jafnaðar-
menn lagt drög að því, að Isafjörð-
ur fengi tvo nýsköpunartogara, en
það varð ekki nema cinn fyrir hand
vömm og úrræðaleysi hins nýja
bæjarstjórnarmeirihluta.
1 sambandi við þessa röngu saka-
gift um afskiptaleysi Alþýðuflokks-
ins af atvinnulífinu verður heldur
ekki komizt lijá að minna á það, að
Samvinnufélagið keypti á þessum
árum tvo 80 smálesta vélbáta frá
Svíþjóð (Isbjörn og Finnbjörn) og
Njörður aðra tvo báta af sömu
stærð og gerð (Hafdís og Freydís).
Þegar þetta liafði gerzt, beittu
nokkrir borgarar, aðallega koinm-
únistar, sér fvrir því að kaupa
fiminta Svíþjóðarbátinn til bæjar-
ins (Ásúlfur), en íhaldið liélt að
sér höndum og liafðist ekkert að
til atvinnueflingar. Útgerðarfélag
íhaldsmanna, li.f. „Muninn“, keypli
engan bát. Og útgerðarmaðurinn
Björgvin Bjarnason, bróðir Mattli-
íasar bæjarfulllrúa, bætti engu
skipi við flota sinn. — En nú lief-
ur hann eins og kunnugt er stung-
ið af ineð fjögur fiskiskip til New-
Foundland, svo sem frægt er orðið
að endemum.
Þetla er í stuttu máli þáttur svo-
kallaðra sjálfstæðismanna á Isafirði
í uppbyggingu atvinnulífsins á
seinni árum.
Lygi er lygi, þótt
sé Ijósmynduð.
Skemmtilega vitíaus er kafli í rit-
smíð Matthíasar bæjarfulltrúa —
nei -— varaforseta, um skólabygg-
ingar þær, sem byggðar hafa verið
á seinni árum á Isafirði. En þær
eru þessar: Gagnfræðaskólahús,
yfirbyggð sundhöll, bókasafnsbygg-
ing, veglegt íþróttahús og mjög svo
vönduð og myndarleg húsmæðra-
skólabygging.
1 lofgreinum Morgunblaðsins á
seinustu þremur árum um framfar-
irnar og athafnafjörið á Isafirði
hefur alltaf verið ýtarlegur kafli
um skólabyggingarnar. Og stundum
hafa lika verið birtar íburðarmikl-
ar ljósmyndir af þeim, til þess að
sannfæra menn ennþá vendilegar
um mikilleik þessara verklegu
framkvæmda og menningarlegu um
bóta.
En sannleikurinn um þessar
myndarlegu skólabyggingar í hjarta
bæjarins er bara sá, að gagnfræða-
skólahúsið var fullgert að kalla,
þegar nýi meirihlutinn myndaðist
— nema hvað eftir var að tvöfalda
glugga i byggingunni,em/a er þaö
ógerl ennþá.
Sundhöllin var vígð daginn eftir
bæjarstjórnarkosningarnar 1946 -—
og bókasafnsbyggingin, íþróttahús-
ið og húsmæðraskólinn voru komin
undir þak, þegar ílialdið og hjálp-
arkokkar þess, kommúnistarnir,
tóku við stjórn bæjarmálanna.
Það á því sannarlega við; sem
hinn spaki maður Sveinn í Firði
sagði eitt sinn á framboðsfundi:
„Lggin er Iggi, þótt hún sé Ijós-
mgnduö". — Það er vissulega lygi,
þótt ljósmynduð sé, að íhaldið og
kommúnistarnir á Isafirði geti
eignað sér skólabyggingarnar. — 1
sambandi við þær er það þeirra
eina lof, að þeir hættu ekki við
þær, enda lilífði hollur, að þær
voru komnar svo langt áleiðis, að
ekki varð afíur snúið.
Það var svo sem ekki af neinni
hrifni yfir þessum skólabyggingum,
er þær voru af íhaldinu kallaðar
„mglnusicinninn“, sem jafnaðar-
menn hefðu hengt um liáls hins
nýja meirihluta.
En það máíti samt nota þær í
fjarlægðinni — í dálkum Morgun-
blaðsins, til að ljúga lofi á þá aum-
ustu bæjarstjórn, sem nokkurt bæj-
arfélag á Islandi hefur nokkru
sinni átt við að búa.
Umbótastarf hafið með
því að Ijúka við það,
sem hafið var.
Kemur þá að hinni skemmtilegu
vitleysu Matthíasar Björgvins-bróð-
ur í sambandi við þessar stolnu
fjaðrir.
1 Morgunblaðsgrein hans segir
m.a. svo:
Þeir (þ. e. jafnaðarmenn) hófu
utnfangsmiklar skólabgggingar síS-
asta valdaár sitt“.
Hér er þó, aldrei þessu vant, við-
urkennt, að jafnaðarmenn liafi kom
ið skólabyggingunum af stað. Það
mundi líka þýða lítið að telja Is-
firðingum trú um annað. En síðan
segir orðrétt:
„Þrátt fyrir alla erfiðleika at-
vinnuveganna hefur Sjálfstæðis-
flokkurinn hafiö markvisst umbóta
starf í bænum. Á þessum tæpu fjór-
um árum hefur undir foruslu
Sjálfstæðisflokksins verið lokið viö
þær skólabyggingar, er Alþýðu-
flokkurinn byrjaði á“.
Takið eftir. Það lieitir að liefja
markvisst umbótaslarf á máli þess-
ara skrumara, Matthíasar Bjarna-
sonar og Sigurðar frá Vigur, aö
tjúka vi'ö maruwirki, sem jafnaöar-
menn eru langt komnir meö aö
bgggja og liinir VERÐA aö halda
áfram meö, nauöugir viljugirH
Það er ekki óskemmtileg vitleysa
þetta.
Stolnar fjaðrir.
1 framhaldi áf þessu segir Matth-
ías svo fullur mikillælis:
„Á Isafirði er nú einn mgndar-
lcgasti húsmæöraskóli landsins,
sem kostar um 2,3 miljónir króna“.
Mikið rétt, en það er bara jafn-
aðarmönnum að þakka, að hann er
til, en elcki íhaldskomma spyrðu-
Framhald á 3. síðu.