Skutull - 09.12.1949, Blaðsíða 2
2
S K U T U L L
Halldór Halldórsson bankastjóri
iátinn
IS K U T U L L
VIKUBLAÐ
Útgefandi: !
Alþýðuflokkurinn á Isafirði |
Ábyrgðarmaður:, !
Birgir Finnsson j
Neðstakaupstað, Isaf. — Sími 13 í
Afgreiðslumaður: j
GuSmundur Bjarnason j
Alþýðuhúsinu, Isaf. — Sími 202 |
Innheimtumaður: j
Haraldur Jónsson j
Þvergötu 3. Isafiröi. /
St j ór nar my ndun
og þjóðarvilji.
Sjálfstæðisflokkurinn hamraði á
því fyrir kosningarnar, að hann
þyrfti ekki nema ein 411 atkvæði
í viðbót við það atkvæðamagn, er
hann hlaut í kosningunum 1946, til
þess aö nú hreinum meirihluia á
Alþingi.
Já, Sjálfstæðisflokkurinn bók-
staflega heimtaði þingmeirihluta
sér til handa á framboðsfundunum
fyrir kosningar, og þótti mörgum
óJíklegt, að þjóðin myndi synja svo
stórum flokki um svo litla og hóg-
iega flutta bæn, sem ekki kostaði
þá heldur meira að uppfylla, en
þetta lítilræði, ein 411 atkvæði.
Iin hvernig fór? — Jú, þjóðin
var svo miskunnarlaus og naum og
nísk að neita, flokknum sem þó
kennir sig við sjálfstæði hennar
sjálfrar um ineirihluta á Alþingi.
I þetta sinn kom íhaldið út ineð
17 kjördæmakosna jiingmenn og
tvo uppbótarþingmenn — alls 19.
— En árið 1946 hafði það fengið 19
kjördæmakosna þingmenn og einn
uppbótarmann (Bjarna Benedikts-
son) — sanitals 20. — Það vantar
jjví nú 8 liingmenn til að ná hin-
um umbeðna meirihluta.
Þannig varð þá bænheyrsla þjóð-
arinnar neikvæð — eins og boðorð
Móse. — Einum þingmanni færra
fékk íhaldið, en ekki hreinan
meirihluta.
Það fékk sem sé „skell fyrir
skildinga", eins og j)ar stendur.
])að var skýrasta niðurstaða kosn
inganna, eins og auðljóslegast kom
fram í Strandasýslu, þar sem heild-
salinn Eggert Kristjánsson fór
hrakreisu sína, aö þjóöin vill ekki
falla ihaldinu lil fóta. — Neitar að
veita því meirihlutaaðstöðu og ætl-
ar því ekki að fara með stjórn þjóð-
málanna.
Samt erum við nú búnir að fá
ílialdsstjórnina:
Ólafur Thórs er orðinn forsætis-
og félagsmálaráðherra, Bjarni Bene-
diktsson, utanríkis,- dóms- og
menntamálaráðherra, Björn Ólafs-
son, heildsali, er orðinn fjármála-
og viðskiptamálaráðherra, Jóhann
Þ. Jósefsson, atvinnumálaráðherra
og Jón Pálmason, landbúnaðarráð-
herra.
Er slík ríkisstjórn í samræmi við
þjóðarviljanh? Nei, það er hún
vissulega ekki. Sé farið eftir úrslit-
um seinustu alj)ingiskosninga lief-
ir hún í mesta lagi 39% þjóðarinn-
ar að baki sér. Það er j>annig víst,
að ineira en 60% j)jóðarinnar er
andvíg því, aö landinu sé stjórnaö
í anda ihaldsstefnunnar. — Þess
vegna er stjórn Ólafs Thórs and-
vana fædd, þess vegna hefði Morg-
Helfregn Halldórs bankastjóra
hefir vakið harm og trega um all-
an bæinn. Hann var svo fágætur
öðlingsmaður, að hver, sem honum
kynntist, átti þaðan góðs að vænta
og bar til hans hlýjan hug.
Andlát hans bar að ineð óvænt-
um og skjótum hætti að morgni
þess 5. desember. Hann hafði ver-
ið skorinn upp við botnlanga-
bólgu, og væntu þess allir að sjá
hann aftur á ferli heilan og hressan
eftir nokkra daga. En það fór á
annan veg.
Kynni mín af Halldóri Halidórs-
syni voru öll hin beztu. Við urðum
eitt sinn samferða með norsku
flutningaskipi tveir einir farþega,
vestur um firði og ~til Reykjavikur.
Á þeim dægrum kynntist ég manni,
sem ekki var aðeins fróður og
glæsilegur að vallarsýn, heldur
einnig, og eigi síður, vel að sér
gjör um andlegt atgervi, fagur-
skygn og góðviljaður í allra garð.
— Varð mér máðurinn ávallt síðan
hinn liugþekkasti og eftirminni-
legasti.
Síðar áttum við allnáið samstarf
í Bæjarstjórn Isafjarðar og raf-
veitustjórn og varð það allt af hans
hendi hið drengilegasta og án
harðra árekstra, þótt hann héldi
irúlega á málstað flokks síns og
fylgdi eftir eigin sannfæringu af
óskiptum hug og liógværri festu.
Sem bankastjóri naut Iialldór
miltilla vinsældar í bænum. Hann
var Ijúfur í viðmóti við aíla,
hlýddi af hógværð og stillingu á
rök lánbeiðenda, lók nærri sér, er
liann varð að láta menn synjandi
frá sér fara -— en sýndi mönnum
líka oft traust langt yfir það, sem
efni bankahæfra trygginga stóðu
til. Þannig afgreiddi hann a. m. k.
oftlega mín inál og þeirra stofnana,
sem ég liafði uml)oð fyrir. Er
það ætlun mín, að margir Isfirð-
ingar hafi líka sögu að segja. —
Þó er mér ekki annað kunnugt, að
Halldóri Halldórssyni hafi vel farn-
ast um hagsmunagæzlu þeirrar
stofnunar, sem honum var trúað
fyrir. - Að öðrum kosti hefði hann
eigi fengið orð á sig sem góður
bankamaður og bankastjóri.
Erfiðleika útgerðarinnar skildi
Ilalldór bankastjóri til fulls og
gerði allt, sem hann inátti henni til
aðstoðar og fyrirgreiðslu. Var slík-
ur skilningur bankastjórans eigi
lítils virði á erfiðleikatímum, eins
og nú eru, þegar atvinnulífið á í
þröngri vök að verjast. Mun það
margra mál, að fyrir atvinnu- og
viðskiptalíf bæjarins sé mikið tjón
að fráfalli Halldórs Halldórssonar,
einmitt nú.
Við vitum þó, að sárastur er
harmurinn og óbætanlegastur skað-
inn orðinn í fjölskylduhring hins
látna sæmdarmanns. Fylgjumst vér
því með dýpstu samúð með sárum
harmi og trega eftirlifandi konu og
barna.
Halldór Halldórsson var fæddur
unblaðið átt að segja strax við
myndun hennar eins og það sagði
svo linitlilega hér um árið: „Jaröar-
förin auglijst siöar“.
í Reykjavík 27. nóvember árið 1900
og var þannig aðeins 49 ára gam-
all, er liann lézt. Foreldrar hans
voru Halldór Jónsson bankagjald-
keri í Reykjavík og kona lians
Kristjana Pétursdótlir, Guðjohns-
en organista, hins inikla brautryðj-
anda tónlistar og söngmenntar á
Islandi. Var Halldór smekkmaður
mikill og liinn færasti tónlistarmað-
ur, enda er sönglistargáfan mjög
rík í ætt hans. Þarf ekki annað en
minna á bræður hans Pétur, fyrr-
um borgarstjóra í Reykjavík, sem
var bassamaður frábær og Jón
Halldórsson, söngstjóra, sem er
landskunnur fyrir starf sitt í þágu
söngmenntar og tónlistar.
Árið 1920 lauk Halldór síúdents-
prófi frá Menntaskólanum í Reykja-
vík, en sigldi að því búnu til Kaup-
mannahafnar til náms í verzlunar-
háskóla.
Er lieim kom, gerðist Halldór
starfsmaður Islandsbanka í Reykja-
vík og síðan Útvegsbanka Islands
frá stofnun hans. I ársbyrjun 1933
var hann svo skipaður bankastjóri
Utvegsbankans hér og gegndi því
síarfi til dauðadags, eða fast að 17
árum.
Árið 1934 kvæntist llalldór Liv
Ellingsen og eignuðust þau fimm
mannvænleg og æskuleg börn, sem
öll eru ennþá innan við fermingar-
aldur. — Má því nærri geta, að
föðurmissirinn gengur þeim fast að
hjarta.
Halldór Ilalldórsson var hlédræg-
ur maður og laus við yfirlæti og
tildur. Ég hygg, að hann muni hafa
verið feiminn að eðlisfari. Þó var
framkoma hans öll frjálsmannleg
og eðlileg. Og fast var hún mótuð
af eðlisgróinni snirtimennsku og
hæversku, sein fáum einum er gef-
in.
Reglusamur var Halldór og
skyldurækinn um störf sín, mildur
og hljóðlátur stjórnari, en gætti þó
fullrar reghi í stofnuninni. Ilann
var ekki forstjöri, sem sat auðum
höndum í stól sínum, heldur hafði
hann auga með öllu og tók sinn
virka þátt í afgreiðslu hvcrs þess
ináls, sem nokkru varðaði.
ísfirðingar allir, sem nokkuð
þdkktu Halldór Halldórsson, þakka
honum störf hans hér í bæ, og þeir
gera sér það ljóst, að bæði sem
persónuleiki og embættismaður
skilur hann eftir vandfyllt skarð í
okkar litla bæjarfélagi.
Persónulega þakka ég Halldóri
Halldórssyni lioll áhrif, hugstæða
kynningu og ánægjulegt samstarf
um bæjarmál Isafjarðar og annað
það, sem við áttum saman að sælda
á liðnum árum.
Hannibal Valdimarsson.
Halldór Halldórsson,
bankastjóri, verður jarðsettur i
Reykjavík. Var lík hans flutt suð-
ur í nótt með Heklu.
Áður fór fram liátíðleg kveðjuat-
höfn á heimili hans og í kirkjunni.
IJúskveðjuna flutti séra Þorsteinn
Jóhannsson, prófastur, en sóknar-
presturinn, séra Sigurður Kristjáns-
son, flutti minningarræðu í kirkj-
unni. Mikið fjölmenni var viðstatt
kveðjuathöfnina, og fánar hlöktu í
liálfa stöng um allan bæinn.
KVÖLDVAKA BALDURS.
Laugardaginn 3. þ. m. hélt V.l.f.
Baldur fjölbreytta kvöldvöku í Al-
þýðuhúsinu. Skemmtunin var fjöl-
sótt og virðist allt benda til þess,
að þessi nýbreytni í starfsemi fé-
lagsins verði mjög vinsæl.
Skemmtiatriðin voru þessi:
Guðm. G. Kristjánsson setti
samkomuna og mælti nokkur orð í
tilefni nýliðinS fullveldisafmælis.
Þá sungu fimm ungar stúlkur, —
starfstúlkur í Sjúkrahúsi Isafjarðar,
-— nokkur lög og léku undir á
guitar. Var söng þeirra mjög vel
tekið og urðu þær að endurtaka
inörg lög.
Þorleifur Bjarnason, námsstjóri,
las upp tvö kvæði: Jón hrak og
Stjáni blái.
Að því búnu var sýndur gaman-
leikurinn „Fjölskyldan ætlar út að
skemmta sér“. Leikendur voru:
Margrét Halldórsdóttir, Karólína
Guðmundsdóttir, Björg Kristjáns-
dóttir, Þuríður Ólafsdóttir og Hauk-
ur Ingason. Var leikurinn hinn
ánægjulegasti og skemmtu áhorf-
endur sér vel, enda voru hlutverk-
in vel af hendi leyst, auk þess, sem
leikendurnir kunnu hlutverk sín
vel, en j)að er mun meira en hægt
er að segja um suma þá leikara,
sem Isfirðingum er stundum boðið
upp á að horfa á.
Síðan var stiginn dans, — og var
j)etta einn fjölmennasti dansleikur
vetrarins. — Skutull hefir verið
beðinn að flytja öllum j)eim, sem á
einn eða annan hátt, aðstoðuðu við
kvöldvökuna, beztu þakkir fyrir
vel unnin störf.
Ætlunin er að næsta kvöldvaka
verði haldin eftir áramótin.
Baldursfélagarl
Sækiö fundi og skemmtan-
ir í félagi gkkar.
--------O--------
Ógreidd starfsnianna-
íaun.
Á fundi Félags opinberra
starfsmanna á Isafirði, er Iiald-
inn var s.l. sunmidag, voru til
umræðu vanskil bæjarsjóðs á
launum starfsmanna bæjarins.
Starfsmennirnir höfðu þá ekki
fengið greidd laun sín síðusi.u
þrjá mánuði eða síðan í ágúst-
mánuði. Auk j)ess er ógreidd
launauppbót (12%%) er bæjar-
stjórn hefir samþykkt að greiða
starfsmönnum bæjarins j)elta ár.
Upplýst var á fundinum að alls
mundu vangreiðslur hæjarsjóðs
til starfsmanna bæjarins nema
um 200 þúsund krónum.
Samþykkt var að krefjast fulli'-
ar greiðslu vangreiddra launa og
launauppbóta fyrir 12. des. n.k.,
ella yrði ekki komist hjá að
innheimta þau með málsókn.
Þess er skeminst að minnast
að verkalýðsfélagið Baldur varð
að skerast í leikinn til þess að
verkamennirnir fengju greitt 5
vikna kaup, sem þeir áttu ])á
inni hjá bæjarsjóði Isafjarðar.
Slíkt er nú fjárhagsástand
bæjarsjóðs Isafjarðar eftir fjögra
ára stjórn íhaldskomma.