Skutull - 31.12.1949, Blaðsíða 1

GLEÐILEGT
NtTT
ÁR!
XXVII. árg.
Isaf j ör.ður, 31. desember 1949.
46. tölublað.
Þrjár lántökur Rafveitunnar.
Einn
1. Lausaskuldum hjá . Útvegsbanka
Islands h.f., 485 þúsundum
króna, breytt í fast lán til 15 ára.
Vextir 6%. Lánið tryggt með
ríkisábyrgð.
2. Meirihlutinn samþykkir að taka
100 þúsund króna lán í nafni
Rafveitunnar vegna bœjarsjóðs
hjá Tryggingarstofnun ríkisins,
og á að nota andvirði lánsins
til greiðsu upp í skuld bæjarins
við Tryggingarstofnunina. Láns-
tími 4 ár.
3. Samþykkt að taka 500 þúsund
króna Ian hjá Tryggingarstofn-
uninni' til 10 ára með 6% vöxt-
um, enda fáist ríkisábyrgð fyrir
því láni.
Þœr lántökur, sem hér að framan
hefur verið frá skýrt í stuttu máli,
voru afgreiddar af rafveilustjórn og
bæjarstjórn nú í vikunni, og voru
fundargerðir bæjarráðs og rafveitu-
stjórnar um þessi mál bornar undir
bæjarfulltrúa utan fundar, og þeir
látnir greiða atkvæði með undir-
skriftum. Bæjarfulltrúar Alþýðu-
flokksins greiddú atkvæði gegn því,
að Rafveitan væri látin taka lán
vegna bæjarsjóðs, og skuldum bæj-
arins þannig velt yfir á þetta nauð-
synjafyrirtæki bæjarbúa. Samkv.
framansögðu er hér um að ræða
100 þúsund krónur, en áður er vit-
að að bærinn er í viðskiptaskuld
við Rafveituna, er nemur um 120
þús. kr., og er samkv. því skuldin
orðin a.m.k. 220 þús. kr., en senni-
íftga verður velt mun stærri fúlgu
en 100 þús. kr. af skuld bæjarins
við Tryggingarstofnunina yfir á
Rafveituna, eins og síðar skal sýnl
fram á.
Um fyrstu láníökuna, þar sem um
er að ræða breytingu á lausaskud-
um lijá títvegsbankanum í fast lán,
er það að segja, að þar er um sjálf-
sagða ráðstöfun að ræða, því að
ríkisábyrgð fyrir þeim lánum mun
að meslu leyti hafa verið fyrir
hendi í lengi-i tíma. Hefir t'Jtvegs-
' bankinn m'eð þessari ráðstöfun
sýnt rafmagnsmálum bæjarbúa
mikinn skilning í samanburði við
útibú Landsbankans hér, sem gerir
kröfu til að skuldir Rafveitunar hjá
því séu greiddar upp með láninu
hjá Tryggingarstofnuninni.
Eins og áður hefir verið frá
skýrt hér i blaðinu nema lausa-
skuldir Rafveitunnar hjá báðum
bönkunum um 709 þús. kr. Þegar
skuldinni við Útvegsbankann hefir
verið breytt í fast lán, eru því eftir
284 þús. kr., sem greiða þarf upp.
Til þe&s að greiða þessa upp/iéeð er
fyrirlækin iáliS taka alls 600 þús.
króna lán, eða tvöfalt hærri fúlgu
cn þörf <er fijrir. Þetla cr fyrsta
vísbendingin um þaS, að vella cigi
mciru en 100 þúsuncl krónum af
skuldum bæjarins i/fir á Rafveit-
una.
1 sambandi við lántökur þessar
var.það upplýst, að skuld bæjarins
við Tryggingarstofnun ríkisins
yrði nú um áramótin 590.000,00
krónur, og voru lánveitingar .stofn-
unarinnar til Rafveitunnar bundn-
ar því skílyrði, að bærinn greiddi
þessa skuld að fullu. Að framan
hefir verið greint frá því, að í
þessu augnamiði á Rafveitan að
leggja fram 100 þúsund krónur, og
mun mönnum þá leika forvitni á
að vita, hvernig fara eigi að því
að greiða 490 þúsundirnar.
1 bókun bæjarráðs frá 27. des. s.l.
stendur svo: „Þessa skuld (þ. e.
590.000,00 kr.) hefir Tryggingar-
stofriun ríkisins samþykkt fyrir
sitt leyti að greidil verði á eflir-
farandi hátt:
1. að gi-ciða nú þcgar með pen-
ingum kr. 250.000.00.
2. að greiða með ávísun á ríkissjóð
vegna ógreidds framlags til
skólabygginga í Isafjarðarkaup-
stað kr. 170.000,00.
3. að Tryggingarslofnunin láni
Isafjarðarbæ til eins árs krónur
70.000,00, sem tryggt sé með banka-
ábyrgð og greiðist með fjórum
jöfnum afborgunum á árinu.
4. að lána Rafveitu ísafjarðar kr.
100.000,00 til fjögurra ára, tryggt
með ríkisábyrgð. Lánsupphæðin
greiðist inn á reikning Bæjar-
sjóðs Isafjarðar hjá tryggingun-
um."
Þetta er nú allur galdurinn, í
fljótu bragði mjög einfaldur. En
hætt er samt við að mörgum bæj-
arbúum, sem komist hafa í náin
kynni við greiðsluvandræði bæjar-
ins undanfarið, verði á að spyrja,
hvar á að taka kvartmiljónina, sem
um getur í 1. lið? 1 þeim bókunum
sem þessi frásögn styðzt við, er
ekki á þetta minnst, en munnlega
hvað þess hafa verið getið á fundi
rafveitustjórnar, að þessi upphæð
mundi fást að láni hjá einni einka-
sölu ríkisins, tóbakseinkasölunni.
Meðan greinilegri upplýsingar
liggja ekki fyrir um þennan láns-
möguleika, verður að draga mjög
í efa að hann sé fyrir hendi, því
ekki er vitað að einkasölur rikis-
ins reki neinar lánastarfsemi, eða
hafi lagaheimildir til þess.Þefía er
önnur vísbendingin um þao, að
ttíjög mikifi hærri upp/iæð af skuld-
um bœjarins, cn 100,000,00 króna,
verm' velt ijfir á Rafveituna,Jwí að
ef þessi mögulciki bregst, fœr Raf-
veitan af 600.000,00 króna láninu
aSeins úlborgaoar til cigin. þarfa kr.
240.000,00.
Með þeim ráðstöfunum íhalds-
komma, sem hér að framan hefir
verið lýst, eru þeir að- forða sér
frá þeirri smán að bærinn verði
settur undir opinbert eftirlit af
höndum þeirra í lok kjörtímabils-
ins vegna vanskila. Vel má vera að
þeim takist þetta, en hvað koslar
það? ÞaS kostar þao, ao mesla
nauosynjafyrirtæki bæjarins, Ruf-
veKan, uerður /meppí í fjárhags-
lcga fjólra þannig ao erfitt verSnr
að starfrækja hana, og enn þá er/íð-
ara að standa straum af viSbótar-
virkjunum. Þetta skyldu menn at-
huga og muna á kjördegi 29. janúar
n. k.
Síolnar fjaðrir.
Hulduritstjórinn við Vesturland
fann nýlega hvöt hjá sér til að
skreyia hinn holdi klædda ritstjóra
blaðsins, Sigurðs frá Vigur, með
smáfjöður, sem var stolin, eins og
fram kemur í eftirfarandi bréfi frá
Jóni H. Fjalldal:
Heiðraði ritstjóri.
Bið þig vinsamlegast birta í blaði
þínu eftírfarandi leiðréttingu:
1 nýútkomnu blaðinu Vesturland
er sagt frá stofnun Fjórðungssam-
bands Vestfirðinga m. m. og þess
sérstaklega getið að Sigurður
Bjarnason sé upphafsmaður þeirr-
ar stofnunar. Þetta er ekki rétt.
Undirritaður flutti fyrstur raanna
tillögu um stofnun Fjórðungssam-
bands Vestfjarða á sýslufundi og
var sú tillaga einróma samþykkt.
Hitt er rétt að Sigurður sendi sam-
hljóða tillögu um fundinn, en þá
hafði verið gengið frá mínni tillögu
og kom hans tillaga því ekki til
greina.
Sigurður vissi um mína tillögu,
og vildi því verða fyrri til. Ég
dreg í efa áhuga hans fyrir stofnun
Fjórðungssambands, þar sem hann
hafði ekki áhuga fyrir að mæta á
undrbúningsfundi, sem honum, af
oddvita sýslunefndar, var þó boðið
til.
Ég efast um að Sigurði sé greiði
gerður með því að skreyta hann
með rugl-fjöðrum.
Melgraseyri 2. des. 1949.
Jón H. Fjalldal.
og
hálfur.
Áður var Jón Gauti;
; einn, nú er hann orðinn j
! einn og h.u.b. hálfur. Með j
an hann var einn fékk<
hann í árslaun hjá Raf-
; veitunni kr. 36.000,00 og
: svo greiddan allan ferða-
kostnað, sem ekki hai'a;
; alltaf verið smáupphæðir.;
Með því að Rafveitunaj
! hef ir vantað ef tirlits-;
mann raflagna í h.u.b. 15;
mánuði, þá skýrði Jónj
Gauti, rafveitustjórn svoj
frá á fundi 28. des. .s.I., j
; að mikið af störf um þessa!
; manns hef ði komið á sig,!
• og fyrir þetta teldi hann!
|sig eiga rétt á auka-í
greiðslu. Fór hann fram á;
| að f á hálf laun þess eftir-
! litsmanns, sem síðast J
gegndi þessu starfi, eðaj
um 1400,00 krónur á|
mánuði f rá því að sá mað- '<
ur hætti.
Ekki fékk rafveitustjóri;
:kröfu sína að öllu leytii
;uppfyllta, og voru það;
I einkum f ulltrúar Alþýðu-
»f lokksins í raf veitustjórn, j
! sem reyndu að fá greiðsl-1
una lækkaða.
Meirihlutinn gerði hann!
eins og fyrr segir h.u.b.
einn og hálf an með því að \
samþykkja að greiða hon-
: um krónur 12.500,00 fyrir ]
15 mánuði, og eftirleiðis;
:kr. 1100,00 á mánuði tilj
»viðbótar við rafveitu-'
stjóralaun hans. Alþýðu-
: flokksmenn greiddu at-
kvæði gegn þessu.
Mikil eru efni Rafveit-
unnar siðan hún f ékk lán!
jhjá Tryggingarstofnunni.!