Skutull - 31.12.1949, Blaðsíða 1

XXVII. árg. Isafjör.ður, 31. desember 1949.
Þrjár lántökur Rafveitunnar.
1. Lausaskuldum lijá . Útvegsbanka
Islands h.f., 485 þúsundum
króna, breytt í fast lán til 15 ára.
Vexlir 6%. Lánið tryggl með
ríkisábyrgð.
2. Meirihlutinn samþykkir að taka
100 þúsund króna lán í nafni
Rafveitunnar vegna hæjarsjóðs
hjá Tryggingarstofnun ríkisins,
og á að nota andvirði lánsins
til greiðsu upp í skuld bæjarins
við Tryggingarstofnunina. Láns-
tími 4 ár.
2. Samþykkl að taka 500 þúsund
króna lán hjá Tryggingarstofn-
uninni' til 10 ára með 6% vöxt-
um, enda fáist ríkisábyrgð fyrir
því láni.
Þær lántökur, sem hér að framan
hefur verið frá skýrt í stuttu máli,
voru afgreiddar af rafveitustjórn og
bæjarstjórn nú í vikunni, og voru
fundargerðir bæjarráðs og rafveitu-
stjórnar um þessi mál bornar undir
bæjarfulltrúa utan fundar, og þeir
látnir greiða atkvæði með uhdir-
skriftum. Bæjarfulltrúar Alþýðu-
flokksins greiddu atkvæði gegn því,
að Rafveitan væri látin taka lán
vegna bæjarsjóðs, og skuldum bæj-
arins þannig velt yfir á þetla nauð-
synjafyrirtæki bæjarbúa. Samkv.
framansögðu er hér um að ræða
100 þúsuiul krónur, en áður er vit-
að að bærinn er í viðskiptaskuld
við Rafveituna, er nemur um 120
j)ús. kr., og er samkv. því skuldin
orðin a.m.k. 220 þús. kr., en senni-
lega verður velt mun stærri fúlgu
en 100 þús. kr. af skuld bæjarins
við Tryggingarstofnunina yfir á
Rafveituna, eins og síðar skal sýnl
fram á.
Um fyrstu lánlökuna, þar sem um
er að ræða breytingu á lausaskud-
um hjá Utvegsbankanum í fast lán,
er það að segja, að þar er um sjálf-
sagða ráðstöfun að ræða, því að
ríkisábyrgð fyrir þeim lánum mun
að meslu leyti liafa verið fyrir
hendi í lengri tíma. Hefir IJtvegs-
bankinn m'eð þessari ráðstöfun
sýnt rafmagnsmálum bæjarbúa
mikinn skilning í samanburði við
útibú Landsbankans liér, sem gerir
kröfu til að skuldir Rafveitunar lijá
því séu greiddar upp með láninu
hjá Tryggingarslofnuninni.
Eins og áður hefir verið frá
skýrt hér í blaðinu nema lausa-
skuldir Rafveitunnar hjá háðum
bönkunum um 709 þús. lcr. Þegar
skuldinni við Útvegsbankann hefir
vcrið breytt í fast lán, eru þvj eftir
284 þús. kr., sem greiða þarf upp.
Til þess r/ð greiHa þessa upphæö er
fprirtækiS láliS laka alls 600 þús.
króna lán, eða tvöfalt hærri fiilgu
en þörf er fgrir. Þetla er fyrsla
visbendingin um þaS, aö velta eigi
meiru cn 100 þúsund krónum af
skuldum bæjarins yfir á Rafveil-
una.
1 sambandi við lántökur þessar
var j)að upplýst, að skuld bæjarins
við Tryggingarstofnun ríkisins
yrði nú um áramótin 590.000,00
krónur, og voru lánveitingar stofn-
unarinnar til Rafveilunnar bundn-
ar því skilyrði, að bærinn greiddi
l)essa skuld að fullu. Að framan
hefir verið greint frá því, að í
l>essu augnamiði á Rafveitan að
leggja fram 100 þúsund krónur, og
mun mönnum þá leika forvitni á
að vita, hvernig fara eigi að því
að greiða 490 þúsundirnar.
1 hókun bæjarráðs frá 27. des. s.l.
stendur svo: „Þessa skuld (þ. e.
590.000,00 kr.) hefir Tryggingar-
slofnun ríkisins samþykkt fyrir
sitt leyti að greidd verði á eftir-
farandi hátt:
1. að greiða nú þegar með pen-
ingum kr. 250.000,00.
2. að greiða með ávísun á ríkissjóð
vegna ógreidds framlags til
skólabygginga í Isafjarðarkaup-
stað kr. 170.000,00.
3. að Tryggingarstofnunin láni
Isafjarðarbæ til eins árs krónur
70,000,00, sem tryggt sé með banka-
ábyrgð og greiðist með fjóruin
jöfnum afborgunum á árinu.
4. að lána Rafveitu Isafjarðar kr.
100.000,00 lil fjögurra ára, tryggt
með ríkisábyrgð. Lánsupphæðin
greiðist inn á reikning Bæjar-
sjóðs ísafjarðar hjá tryggingun-
iiiii,"
Þetta er nú allur galdurinn, í
fljótu bragði mjög einfaldur. En
hætt er samt við að mörgum bæj-
arbúum, sem komist liafa í náin
kynni við greiðsluvandræði bæjar-
ins undanfarið, verði á að spyrja,
hvar á að laka kvartmiljónina, sem
um gelur í 1. lið? 1 þeim bókunum
sem þessi frásögn styðzt við, er
ekki á þetta minnst, en munnlega
hvað þess liafa verið getið á fundi
rafveitustjórnar, að þessi upphæð
mundi fást að láni lijá einni einka-
sölu ríkisins, tóbakseinkasölunni.
Meðan greinilegri upplýsingar
liggja ekki fyrir um þennan láns-
möguleika, verður að draga mjög
í efa að hann sé fyrir hendi, því
ekki er vitað að einkasölur ríkis-
ins reki neinar lánastarfsemi, eða
hafi lagaheimildir til þess.Þella cr
önnur vísbendingin um þaö, aS
mjög miki'ö liœrri upphæö af skuld-
um bæjarins, en 100,000,00 króna,
veröi velt yfir á Rafveituna,_þvi að
ef þessi möguleiki bregst, fær Raf-
veitan af 600.000,00 króna láninu
aöeins úlborgaöar til eigin.þarfa kr.
240.000,00.
Með þeim ráðstöfunum íhalds-
komma, sem hér að framan liefir
verið lýst, eru þeir að- forða sér
frá þeirri smán að bærinn verði
settur undir opinbert eftirlit af
höndum þeirra í lok kjörtímabils-
ins vegna vanskila. Vel má vera að
þeim lakist þétta, en hvað kostar
það? Þ«S kostar þaS, oS mesta
nauösynjafyrirtæki bæjarins, Raf-
veiian, vcrSur luieppt í fjárhags-
lcga fjötra þannig aS erfitt veröur
ffS starfrækja hana, og enn þá erfiö-
ara «S standa straum af viSbótar-
virkjunum. Þelta skyldu menn at-
liuga og muna á kjördegi 29. janúar
n. k.
■.......O---------
Síoinar fjaðrir.
Hulduritstjórinn við Vesturland
fann nýlega hvöt hjá sér til að
skreyla hinn holdi klædda ritstjóra
blaðsins, Sigurðs frá Vigur, með
smáfjöður, sem var stolin, eins og
fram kemur í eftirfarandi bréfi frá
Jóni H. Fjalldal:
Heiðraði ritstjóri.
Bið þig vinsamlegast birta í blaði
þínu eftirfarandi leiðréttingu:
1 nýútkomnu blaðinu Vesturland
er sagt frá stofnun Fjórðungssain-
bands Vestfirðinga m. m. og þess
sérstaklega getið að Sigurður
Bjarnason sé upphafsinaður þeirr-
ar stofnunar. Þetta er ekki rétt.
Undirritaður flutti fyrstur manna
tillögu um stofnun Fjórðungssam-
bands Vestfjarða á sýslufundi og
var sú tillaga einróma samþykkt.
Hitt er rétt að Sigurður sendi sam-
hljóða tillögu um fundinn, en þá
liafði verið gengið frá minni tillögu
og kom hans tillaga því ekki til
greina.
Sigurður vissi um mína tillögu,
og vildi því verða fyrri til. Ég
dreg í efa áhuga lians fyrir stofnun
Fjórðungssambands, þar sem hann
hafði ekki áhuga fyrir að mæta á
undrbúningsfundi, sem honum, af
oddvita sýslunefndar, var þó boðið
til.
Ég efast um að Sigurði sé greiði
gerður með því að skreyta liann
með rugl-fjöðrum.
Melgraseyri 2. des. 1949.
Jón H. Fjaltdat.
--------0--------
,r---—----—--------—
GLEÐILEGT
NYTT
ÁR!
46. tölublað.
Einn
og
hálfur.
Áður var Jón Gauti;
einn, nú er hann orðinn;
einn og h.u.b. hálfur. Með;
an hann var einn fékk
hann í árslaun hjá Raf-
veitunni kr. 36.000,00 og
svo greiddan allan ferða-
kostnað, sem ekki hafa
alltaf verið smáupphæðir.
Með því að Rafveituna
hefir vantað eftirlits-
mann raflagna í h.u.b. 15
mánuði, þá skýrði Jón
Gauti, rafveitustjórn svo
frá á fundi 28. des. .s.l.,
að mikið af störfum þessa
manns hefði komið á sig,
og fyrir þetta teldi hann
sig eiga rétt ,á auka-
greiðslu. Fór hann fram á
að fá hálf laun þess eftir-
litsmanns, sem síðast
gegndi þessu starfi, eða
um 1400,00 krónur á
mánuði frá því að sá mað-
ur hætti.
Ekki fékk rafveitustjóri
kröfu sína að öllu leyti
uppfyllta, og voru það
einkum fulltrúar Alþýðu-
flokksins í rafveitustjórn,
sem reyndu að fá greiðsl-
una lækkaða.
Meirihlutinn gerði hann
eins og fyrr segir h.u.b.
einn og hálfan með því að
samþykkja að greiða hon-
um krónur 12.500,00 fyrir
15 mánuði, og eftirleiðis
kr. 1100,00 á mánuði til
viðbótar við rafveitu-
stjóralaun hans. Alþýðu-
flokksmenn greiddu at-
kvæði gegn þessu.
Mikil eru efni Rafveit-
unnar síðan hún fékk lán
hjá Tryggingarstofnunni.